Ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λ. Τσούκαλης, μίλησε έξω από τα δόντια για τις δύσκολες σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία στη διαδικτυακή συζήτηση που διοργάνωσε η Κίνηση Πολιτών με τίτλο «Ελληνοτουρκικές σχέσεις και ΑΟΖ».
Ο Λουκάς Τσούκαλης επισήμανε στην παρέμβαση του πως η Τουρκία, τα τελευταία χρόνια, συμπεριφέρεται ολοένα και περισσότερο σαν τον νταή της γειτονιάς και όταν έχεις έναν γείτονα που σε απειλεί, καλό είναι, από τη μία πλευρά, να ενισχύσεις τον φράχτη, δηλαδή να ενισχύσεις την αποτρεπτική σου ισχύ, αλλά και την ικανότητα σου στις πολεμικές τέχνες.
Ο Λουκάς Τσούκαλης άσκησε σκληρή κριτική στις πρωτοβουλίες που πήρε η Αθήνα, για να χτίσει συμμαχίες, φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τις επαφές με τον Χαφτάρ στη Λιβύη, συμμαχίες που όπως δεν είναι πάντοτε σίγουρο πως οδήγησαν προς τη σωστή κατεύθυνση, είπε.
Στην παρέμβαση του ο Λουκάς Τσούκαλης υπεραμύνθηκε της προσφυγής της χώρας στα διεθνή δικαστήρια και εξήγησε πως εφόσον η Ελλάδα επιμένει, συστηματικά, ότι σέβεται το διεθνές δίκαιο αυτό πρέπει να το αποδεικνύει και στην πράξη. «Δεν μπορείς να λες ότι είσαι μία χώρα που είναι απόλυτα πιστή στο διεθνές δίκαιο και πάρα πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες να λένε ότι δεν μπορούμε να πάμε στη Χάγη, γιατί ενδεχομένως η Χάγη δεν θα ικανοποιήσει όλες μας τις διεκδικήσεις. Γιατί εκεί υπάρχει μία προφανέστατη ασυνέπεια. Ή πιστεύεις στο διεθνές δίκαιο, το στηρίζεις, το σέβεσαι και το προχωράς μέχρι εκεί που μπορεί να το πας ή δεν το κάνεις», τονίζει ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Ο Λουκάς Τσούκαλης επισήμανε πως ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου και της κοινής γνώμης της Ελλάδας τείνει να ταυτίζει τις μαξιμαλιστικές μας θέσεις σε διάφορα θέματα με τα λεγόμενα εθνικά δίκαια, και αυτό σημαίνει, εξηγεί, πως αν μιλάει κανείς για εθνικά δίκαια, δεν υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού, διότι οποιαδήποτε υποχώρηση από ένα εθνικό δίκαιο, δίνει το δικαίωμα σε κάποιον άλλον εντός της χώρας να σε κατηγορήσει ως μειοδότη ή ως προδότη. «Το πολιτικό μας σύστημα, δεν αντέχει να προχωρήσει σε έντιμους συμβιβασμούς με τους γείτονες, γιατί φοβάται το πολιτικό κόστος και την κατηγορία της μειοδοσίας», υποστηρίζει.
Για το ζήτημα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας είπε πως το αντικείμενο, σε έναν μεγάλο βαθμό, της αντιπαράθεσης μας είναι η πιθανότητα ανεύρεσης κοιτασμάτων, είτε πετρελαίου είτε φυσικού αερίου στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Με τις σημερινές τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου, οποιαδήποτε εξόρυξη στην περιοχή, είναι οικονομικά ανέφικτη. Ο ίδιος δε όπως είπε δυσκολεύεται να φανταστεί τη χώρα μας, η οποία υποστηρίζει την μετάβαση στην πράσινη ενέργεια και η οποία έχει ως πρώτη εξαγωγική βιομηχανία τον τουρισμό, να έχει γεωτρύπανα που τρυπάνε στο Αιγαίο. Αυτό δεν φαίνεται πολύ ρεαλιστικό, άρα μπορεί, εν μέρει, να τσακωνόμαστε για κάτι που δεν υπάρχει, εξήγησε.