Την ανάγκη τριών παρεμβάσεων ώστε να καταστεί η Αθήνα βιώσιμη πόλη έθεσε υπόψη του δημόσιου διαλόγου, στο πλαίσιο των «Διαλόγων της Νισύρου», ο Κώστας Μπακογιάννης.
Όπως είπε έτσι όπως προχωρούν τα πράγματα το 2040 η Αθήνα θα είναι αβίωτη. «Τα παιδιά μας θα την εγκαταλείψουν. Η Αθήνα θα είναι μία πόλη για τους πλούσιους και τους περαστικούς. Κάθε χρόνο προσθέτουμε 100 χιλ. αυτοκίνητα και κάθε χρόνο προσθέτουμε περίπου 7,5 χιλιάδες νέες κλίνες στα ξενοδοχεία και τα AirBnB, δηλαδή στον Τουρισμό. Όλα τα υπόλοιπα είναι σταθερά» είπε.
Όπως τόνισε «εάν δεν αρχίσουμε να συζητάμε πάρα πολύ σοβαρά το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε σε πολύ μεγάλες αλλαγές θα έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα»
Κατά τον κ. Μπακογιάννη, τρεις είναι οι βασικοί άξονες των παρεμβάσεων που πρέπει να γίνουν:
Πρώτον, βιώσιμη κινητικότητα. Ο μεγαλύτερος εχθρός της Αθήνας σήμερα είναι το αυτοκίνητο. Οι πόλεις τον 20ο αιώνα σχεδιάστηκαν γύρω από τα αυτοκίνητα, τον 21ο πρέπει να σχεδιαστούν γύρω από τον άνθρωπο. Άρα, πρέπει να έχουν δικαιώματα και οι επιβάτες των λεωφορείων και οι δικυκλιστές και οι ποδηλάτες, ακόμη, τολμώ να πω και όσοι περπατάνε στον δρόμο, όχι μόνον όσοι οδηγούν αυτοκίνητο. Έχουμε την γραμμή 4 του Μετρό που προχωράει, φοβάμαι πάρα πολύ αργά, θα έπρεπε ήδη να μιλάμε για την γραμμή 5 του Μετρό, Γραμμή 5 του μετρό. Ευτυχώς έχουν έρθει νέα λεωφορεία, όμως δεν προστίθενται νέα λεωφορεία αλλά ουσιαστικά αφαιρούμε κάποια παλαιά. Άρα είμαστε στα 1000 λεωφορεία στους δρόμους της Αθήνας. Στα 1000 λεωφορεία ήμασταν και το 1982.
Δεύτερο πολύ μεγάλο ζητούμενο, η απελευθέρωση του δημόσιου χώρου. Είμαστε η πιο πυκνή πόλη της Ευρώπης μετά το Παρίσι. Άρα στην πραγματική ζωή πρέπει να δώσουμε τη μάχη να απελευθερώσουμε τετραγωνικά μέτρα. Το 70% του δημόσιου χώρου της πόλης σήμερα, καταλαμβάνεται από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Τα οποία τα κινούμε για, άντε, μία – μιάμιση ώρα και τις υπόλοιπες 22-23 ώρες είναι παρκαρισμένα. Αυτό σημαίνει λιγότερες παιδικές χαρές , λιγότερα παρκάκια, λιγότερο χώρο για να περπατάει κανείς στο πεζοδρόμιο, κλπ
Τρίτος άξονας, οι μικτές χρήσεις, Όλοι αγαπάμε τον Τουρισμό, όλοι θέλουμε τον Τουρισμό, είναι ανάπτυξη, είναι θέσεις εργασίας, αλλά δεν μπορεί να είναι μονοκαλλιέργεια στο κέντρο. Δεν μπορεί η Αθήνα να γίνει μία τουριστική Disney Land και ουσιαστικά να αλλάξει αλλά μαζί να χάσει και την ψυχή της. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να γίνει εάν εμείς απωλέσουμε την ιδιαιτερότητά μας και την ταυτότητά μας.