Τα καθοριστικά μαθήματα που πήρε το 2020 και όσα ελπίζει αλλά και φοβάται για το 2021 εξομολογείται η γνωστή συγγραφέας και καθηγήτρια Ιστορίας στη Νομική Σχολή Αθηνών Λένα Διβάνη. Κάνοντας και μια πρόβλεψη -ως ιστορικός και όχι ως μελλοντολόγος…
Πέμπτη μέρα του 2021, που ήδη μοιάζει να έχει πυκνότητα χρονική μεγαλύτρη αυτών των 120 ωρών και η συγγραφέας και καθηγήτρια Ιστορίας στη Νομική Λένα Διβάνη γράφει στο iefimerida. Γράφει για όσα έμαθε το 2020, για όσα ελπίζει και φοβάται για το 2021. Με το νέο της συναρπαστικό βιβλίο, που διαβάζεται απνευστί, «Το πικρό ποτήρι» (Εκδόσεις Πατάκη) για τους ερωτευμένους Ιωάννη Καποδίστρια και Ρωξάνδρα να έχει κυκλοφορήσει προ ολίγων εβδομάδων, η Λένα Διβάνη έχει μετρήσει με λέξεις αλλά και με κυριολεκτικούς αριθμούς το 2020.
Τι μου έμαθε το 2020;
«1. Πρώτα απ' όλα επιβεβαίωσε τις επιλογές μου. Τώρα πια είναι επιβεβαιωμένο ότι αν έκανα καραντίνα με άλλο άτομο, όσο και να το αγαπούσα, κορώνα στο κεφάλι μου να το είχα, θα είχα πηδήξει από το μπαλκόνι πάνω στη βδομάδα. Στέλνω τον θαυμασμό μου σε όσους κλείστηκαν μέσα σ' ένα διαμέρισμα 70 τετραγωνικά με το απολυμένο ταίρι τους, 3 παιδιά τηλεκπαιδευόμενα και βαρεμένα από τη βαρεμάρα, 5 απολυμασμένα τάμπλετ, 2 τηλεοράσεις που έπαιζαν νυχθημερόν και άπειρες κατεστραμμένες νευρικές απολήξεις. Είστε οι ήρωες της χρονιάς -μετά τους γιατρούς!
2. Έμαθα επίσης πολλά άχρηστα πράγματα μετά από τόσες ώρες εγκλεισμού. Μεταξύ αυτών, ότι το γραφείο μου από την καφετιέρα απέχει 17 βήματα. 19 το ψυγείο.
3. Έμαθα ότι όλα συνηθίζονται -ακόμα και ο φόβος του θανάτου γίνεται μπανάλ από ένα σημείο και μετά. Γι’ αυτό βλέπετε και κυκλοφορούν τόσοι χωρίς μάσκα αγκαλιά με τα φιλαράκια τους. Δεν είναι ότι θέλουν να πεθάνουν. Είναι ότι δεν θέλουν να σκέφτονται ότι μπορεί να πεθάνουν.
4. Έμαθα ότι ο 21ος αιώνας διάλεξε να αρχίσει από το 2021, όπως ο 20ός άρχισε το 1919. Κρατήστε σημειώσεις! Τώρα αρχίζει η νέα εποχή και σας το υπογράφω, παρότι είμαι ιστορικός και όχι μελλοντολόγος -αν και είναι, τελικά, συναφείς ειδικότητες…
5. Έμαθα, τέλος, ότι καμία καταστροφή δεν έρχεται με άδεια χέρια. Το 2020 εξαφάνισε τη χαρά μας, αλλά πήρε αμπάριζα και τη Χρυσή Αυγή και τον Τραμπ!
Τι φοβάμαι, τι ελπίζω
Για το 2021 φοβάμαι μήπως διαλύσει την πεποίθησή μου ότι χειρότερα δεν γίνεται. Αντίθετα, ελπίζω να κατεβάσω επιτέλους τον σάκο μου, να πάρω την παρέα μου, να μπούμε στο πρώτο αεροπλάνο και να φτάσουμε στο Μεξικό, στην Παραγουάη, τη Χαβάη, ή έστω στα Τρίκαλα Κορινθίας»!