Διευκρινίσεις για το τι πραγματικά ισχύει αναφορικά με την ασφάλεια των τροφίμων στην εποχή του κορωνοϊού δίνει ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ, καθηγητής Αντώνης Ζαμπέλας, απαντώντας σε ερωτήματα που του έθεσε η TÜV HELLAS (TÜV NORD).
Σημειώνεται ότι ο φορέας πιστοποίησης συνεργάζεται σταθερά τα τελευταία χρόνια με τον ΕΦΕΤ και μεταξύ άλλων τον έχει πιστοποιήσει για το Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας με βάση το πρότυπο ISO 9001:2015.
Όπως σημειώνεται σε ανακοίνωση της TÜV HELLAS, τα τρόφιμα με τα έως τώρα δεδομένα δεν μεταδίδουν τον SARS-CoV-2 και επομένως δεν είναι αιτίες μόλυνσης του ανθρώπου. Επομένως τα μέτρα ασφάλειας αφορούν στη μείωση του κινδύνου μετάδοσης της νόσου από άτομο σε άτομο και όχι από το τρόφιμο στον άνθρωπο, ξεκαθαρίζει ο κ. Ζαμπέλας.
Απαντώντας στο ερώτημα αν μπορεί ο κορωνοϊός μπορεί να μεταφερθεί μέσω των τροφίμων αναφέρει πως έως σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία για τη μετάδοση ιών που προκαλούν ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος μέσω των τροφίμων ή μέσω της συσκευασίας τροφίμων. Οι κορονοϊοί δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν στα τρόφιμα. Χρειάζονται ως ξενιστή ένα ζώο ή άνθρωπο για να πολλαπλασιαστούν.
Έτσι, όπως εξηγεί, η «κοινωνική αποστασιοποίηση» αποτελεί την κύρια στρατηγική για την πρόληψη της μετάδοσης και διασποράς του νέου κορωνοϊού και πρέπει να ακολουθείται από τους καταναλωτές και κατά την αγορά τροφίμων σε καταστήματα λιανικής πώλησης τροφίμων ή ανοιχτές αγορές. Με άλλα λόγια, η τήρηση της αναγκαίας φυσικής απόστασης των 2 μέτρων εντός και εκτός καταστημάτων αποτελεί βασικό τρόπο αντιμετώπισης της εξάπλωσης του ιού.
Τονίζει παράλληλα πως η παραγωγή τροφίμων στην ΕΕ διέπεται ήδη από αυστηρούς κανόνες υγιεινής, η εφαρμογή των οποίων είναι υποχρεωτική για όλες τις επιχειρήσεις τροφίμων και υπόκειται σε επίσημους ελέγχους.
Πρόεδρος ΕΦΕΤ: Φοβάμαι διατροφική κρίση
Τέλος, δεν κρύβει το φόβο του για μια ενδεχόμενη διατροφική κρίση, με δεδομένο ότι το κλείσιμο των συνόρων, οι καραντίνες, οι διαταραχές της αγοράς, της εφοδιαστικής αλυσίδας και του εμπορίου καθώς και η αναμενόμενη οικονομική ύφεση, θα μπορούσαν να περιορίσουν την πρόσβαση των ανθρώπων -ειδικά ευάλωτων κοινοτήτων σε χώρες που πλήττονται σκληρά από τον ιό ή αντιμετωπίζουν ήδη επισιτιστική ανασφάλεια- σε επαρκή, ποικίλα και υψηλής διατροφικής αξίας τρόφιμα.