Μοναδική στην Ευρώπη χαρακτηρίζει η γαλλική εφημερίδα Le Monde την παράδοση του ελληνικού κινηματογράφου «Αθήναιον» να παραγγέλλει σε ζωγράφο και να εκθέτει κάθε εβδομάδα τις αφίσες των ταινιών που προβάλλονται στις δύο μεγάλες αίθουσές του.
Σε εκτενή ανταπόκρισή της από την Αθήνα, με τίτλο «Στην Αθήνα, ένας κινηματογράφος διατηρεί ζωντανή την παράδοση της χειροποίητης αφίσας ταινιών» και υπότιτλο «Ο κινηματογράφος ATHINAION παραγγέλλει και εκθέτει κάθε εβδομάδα στις προσόψεις του τα έργα μίας καλλιτέχνιδας, μια παράδοση που διαρκεί εδώ και 65 χρόνια και θεωρείται πλέον μοναδική στην Ευρώπη», η Le Monde επισημαίνει ότι πρόκειται για μια τέχνη υπό εξαφάνιση, την οποία οι υπεύθυνοι του κινηματογράφου επιμένουν να διατηρούν ζωντανή.
Αν και εξαφανίστηκε σταδιακά από τον χώρο της έβδομης τέχνης στα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι διαδοχικοί ιδιοκτήτες του ελληνικού κινηματογράφου -όλοι μέλη της ίδιας οικογένειας- δεν την εγκατέλειψαν ποτέ από το 1960 που ιδρύθηκε, σημειώνει η εφημερίδα, επισημαίνοντας πως πίσω από όλες αυτές τις αφίσες κρύβεται η δουλειά της καλλιτέχνιδας Βιργινίας Αξιώτη, η οποία εδώ και περίπου 10 χρόνια διαδέχθηκε τον Βασίλη Δημητρίου, πρώην πυγμάχο και αυτοδίδακτο ζωγράφο, που έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 2020.
Εγγονή ενός εκ των δύο αδελφών που ίδρυσαν τον κινηματογράφο, η Βιργινία Αξιώτη είναι η τελευταία ζωγράφος στην Ελλάδα που διατηρεί ζωντανή την εν λόγω τέχνη, η οποία τελεί παγκοσμίως υπό εξαφάνιση, υπογραμμίζει η εφημερίδα, αναφέροντας πως κάθε εβδομάδα η απόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας ζωγραφίζει με ακρυλικά, στο εργαστήριό της στη Λέσβο, τις αφίσες των ταινιών που προβάλλονται στις δύο μεγάλες αίθουσες του «Aθήναιον».
Τι λέει η δημιουργός των αφισών
«Στην Ελλάδα, οι νέες ταινίες προβάλλονται στις αίθουσες την Πέμπτη. Ενημερώνομαι για τις αφίσες που πρέπει να ζωγραφίσω 7-10 μέρες πριν. Κάθε αφίσα απαιτεί 20-25 ώρες εργασίας, δεδομένου ότι πρέπει να παραδοθούν και να τοποθετηθούν στην πρόσοψη την προηγούμενη μέρα, δηλαδή την Τετάρτη το βράδυ» εξηγεί η σαραντάχρονη ζωγράφος.
«Πρόκειται φυσικά για έργα που, σε αντίθεση με τα ψηφιακά, έχουν ατέλειες. Αλλά η ανθρώπινη πινελιά, το γεγονός ότι εκτίθεται ένας γνήσιος ζωγραφισμένος καμβάς, κάνει την αφίσα ζωντανή, αγγίζει τους ανθρώπους» παρατηρεί η ίδια.
Η μεγαλύτερη πρόκληση στην εργασία αυτή είναι οι τεράστιες διαστάσεις των έργων (6,20 έως και 12 μέτρα πλάτος επί 2,20 μέτρα ύψος). Απαιτείται να ζωγραφίζονται σε δύο μέρη, τα οποία στη συνέχεια ενώνονται.
«Είναι απαιτητικό! Πρέπει κανείς να ανεβαίνει και να κατεβαίνει συνεχώς από τη σκάλα, να απομακρύνεται μέτρα ολόκληρα διαρκώς για να δει το αποτέλεσμα».
Πέρα από το μέγεθος των καμβάδων, «η δυσκολία βρίσκεται, επίσης, στο χρησιμοποιούμενο υλικό, το οποίο είναι πολύ ελαφρύ ανακυκλωμένο χαρτί που σκίζεται εύκολα» προσθέτει.
Αυτή η πρωτοβουλία, που διατηρείται αδιάλειπτα εδώ και δεκαετίες από τις πέντε οικογένειες που κατάγονται από τους ιδρυτές του κινηματογράφου αποτελεί πηγή υπερηφάνειας για τον Κώστα Γιαννακόπουλο, συνιδιοκτήτη και εγγονό του δεύτερου αδελφού που ίδρυσε το «Αθήναιον».
«Στην εποχή των υπερσύγχρονων τεχνολογιών και της τεχνητής νοημοσύνης, σε μια χρονική συγκυρία που θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει αυτή την παράδοση παρωχημένη, είναι πιο αναγκαία από ποτέ» δηλώνει ο Κώστας Γιαννακόπουλος.
ΑΠΕ-ΜΠΕ