Οι τουρίστες στην Ιταλία καλούνται να είναι προσεκτικοί για την ποιότητα του παγωτού που τρώνε, καθώς μπορεί να πέσουν θύματα απάτης.
Το ιταλικό παγωτό είναι παγκοσμίως διάσημο για την κρεμώδη υφή του, με τους τουρίστες να συρρέουν συχνά για να αγοράσουν εμβληματικές γεύσεις, όπως φιστίκι και stracciatella. Αλλά μπορεί να μην απολαμβάνουν το αυθεντικό γλυκό, σύμφωνα με τη βρετανική Express.
Η Express αναφέρει ότι πολλοί τουρίστες αγοράζουν στην πραγματικότητα ένα φτηνό αντίγραφο παγωτού, με την αναιδή απάτη να είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη Ρώμη.
Οι γευσιγνώστες στο δημοφιλές TheKitchn.com εξηγούν ότι το κλασικό παγωτό gelato, το οποίο έχει συνδεθεί με τη γειτονική χώρα, «αναδεύεται με πολύ πιο αργό ρυθμό, ενσωματώνοντας λιγότερο αέρα και αφήνοντας το gelato πιο πυκνό και κρεμώδες από το κλασικό παγωτό».
Υπάρχει, επίσης, ένας ευκολότερος τρόπος για να εντοπίσουν οι τουρίστες το μη αυθεντικό gelato. Εάν τα χρώματα του παγωτού είναι ιδιαίτερα έντονα, αυτό είναι γενικά ένα σημάδι ότι δεν πρόκειται για αληθινό gelato. Το κλασικό παγωτό είναι συνήθως «χλωμό», καθώς οι παρασκευαστές δεν χρησιμοποιούν τεχνητές χρωστικές ουσίες τροφίμων κατά τη διαδικασία.
Ποια η διαφορά του gelato με το συνηθισμένο παγωτό
Σύμφωνα με τον γαστρονομικό ιστότοπο FoodandWine, το παγωτό φτιάχνεται γενικά με βάση την κρέμα γάλακτος, το γάλα, τη ζάχαρη και μερικές φορές τα αυγά ή/και τους κρόκους αυγών. Η βάση χτυπιέται σε μια παγωτομηχανή πριν προστεθούν πρόσθετα μείγματα.
Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), το παγωτό πρέπει να περιέχει τουλάχιστον 10% λιπαρά γάλακτος κατά βάρος, αν και οι περισσότερες μάρκες έχουν ποσοστό λιπαρών από 14% έως 25%.
Το παγωτό soft-serve περιέχει λιγότερα λιπαρά γάλακτος, συνήθως 3% έως 6%. Το ίδιο το στιλ του παγωτού ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό. Το παγωτό γαλλικού τύπου ενσωματώνει κρόκους αυγών στη βάση, ενώ το παγωτό αμερικανικού ή Φιλαδέλφειας μπορεί να παραλείψει εντελώς τα αυγά.
Το gelato, το αγαπημένο ιταλικό επιδόρπιο, στην πραγματικότητα μεταφράζεται ως «παγωτό», αλλά δεν είναι απαραίτητα το ίδιο με το παγωτό που τρώμε.
Το gelato έχει χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά γάλακτος από το παγωτό, συνήθως 4% έως 9%, αποδίδοντας μια πιο μαλακή, πυκνή υφή και μικρότερους παγοκρυστάλλους. Αυτό είναι αποτέλεσμα της βάσης, η οποία συνήθως περιλαμβάνει λιγότερη κρέμα γάλακτος και περισσότερο γάλα, καθώς και μιας πιο αργής διαδικασίας ανάδευσης που εισάγει λιγότερο αέρα στο τελικό προϊόν. Η βάση γενικά δεν περιλαμβάνει αυγά, αλλά μπορεί και να περιλαμβάνει κάποιες φορές.
Οι gelaterias διατηρούν επίσης τα ψυγεία τους σε υψηλότερη θερμοκρασία από ό,τι τα περισσότερα καταστήματα παγωτού, γεγονός που συμβάλλει στη μεταξένια υφή του gelato.
Αν και δεν υπάρχει νομικό πρότυπο για το gelato στις ΗΠΑ, η ιταλική κυβέρνηση απαιτεί περιεκτικότητα σε λιπαρά γάλακτος τουλάχιστον 3%.