Την ώρα που πολλοί καλλιτέχνες δρόμου επιλέγουν εγκαταλελειμμένα κτίρια και παλιές αμαξοστοιχίες ως καμβά για τα μοναδικά αριστουργήματά τους, ο Ολλανδός καλλιτέχνης Jan Is De Man επιλέγει κάτι τελείως διαφορετικό. Μια τοιχογραφία σε μια άχρωμη πολυκατοικία.
Ο Jan Is De Man, δημιουργεί μοναδικά έργα για τις τοπικές κοινότητες. Ο σκοπός του είναι να δημιουργήσει έργα «όπου ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί» ζητώντας μάλιστα την συμμετοχή των κατοίκων.
Το πιο πρόσφατο δώρο του Jan Is De Man σε μια γειτονιά είναι μια φανταστική τριώροφη βιβλιοθήκη σε μια πολυκατοικία στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας. Αλλά τι αποτέλεσε την έμπνευση γι’ αυτή τη δημιουργία; Ο Jan Is De Man δήλωσε στο Bored Panda: «Γνωρίζω πολύ καλά τους ανθρώπους που ζουν στο ισόγειο. Ήθελαν εδώ και λίγο καιρό να τους φτιάξω μια τοιχογραφία. Ήθελαν επίσης να με αφήσουν ελεύθερο να κάνω ότι θέλω αρκεί να έφερνε κάτι θετικό στη γειτονιά τους. Η πρώτη ιδέα ήταν να ζωγραφίσω ένα χαμόγελο. Ένα πολύ μεγάλο χαμόγελο. Επειδή πιστεύω ότι οι άνθρωποι γίνονται πιο χαρούμενοι όταν βλέπουν ένα χαμόγελο κάθε μέρα. Αλλά ένιωθα πως δεν ήταν πλήρης, ένιωθα πως ήταν πολύ απλή».
Αφού μελέτησε τον χώρο, του ήρθε η ιδέα για μια τοιχογραφία – μια «οπτική ψευδαίσθηση στην τέχνη, ειδικά όπως χρησιμοποιείται για να ξεγελάσει το μάτι ώστε να αντιλαμβάνεται μια ζωγραφική λεπτομέρεια ως ένα τρισδιάστατο αντικείμενο». Όπως είπε: «Μελέτησα το σχήμα της πολυκατοικίας και την τοποθεσία όπου βρίσκεται το σπίτι και ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα για μια τεράστια βιβλιοθήκη. Μου αρέσει να δημιουργώ ψευδαισθήσεις στους τοίχους και μου αρέσει να βλέπω χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων και αυτή η ιδέα μπορούσε να τα συγκεντρώσει όλα αυτά».
Μέρος όμως του σχεδίου ήταν η εμπλοκή των κατοίκων στην καλλιτεχνική διαδικασία: «Μπήκαμε στην κοινότητα ζητώντας από τους ανθρώπους να μας πουν τα αγαπημένα τους βιβλία και καταφέραμε να βάλουμε 8 γλώσσες και πολιτισμούς μαζί στο ίδιο σχέδιο. Όλοι, ανεξαρτήτου ηλικίας και πολιτισμού ή γλώσσας ήταν ευπρόσδεκτος. Ο μόνος όρος που έβαλα προκειμένου να συμμετάσχω σε αυτό το έργο ήταν: κανένα πολιτικό βιβλίο και κανένα θρησκευτικό. Εκτός αυτών, κάθε τίτλος βιβλίου ήταν ευπρόσδεκτος».
Ο Jan Is De Man μαζί με έναν φίλο του χρειάστηκαν μία εβδομάδα πλήρους απασχόλησης για να μεταφέρουν την ιδέα από το χαρτί στον τοίχο της πολυκατοικίας. Είπε ότι το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν ο αρχικός σχεδιασμός.
Ωστόσο, κατάφεραν να μεταφέρουν το πνεύμα των κατοίκων και των καλλιτεχνών με μια σειρά από τα αγαπημένα τους βιβλία. Ερωτηθείς για το ποιοι είναι οι αγαπημένοι του τίτλοι στο γιγάντιο ράφι, απάντησε: «Το ‘Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα’ του Μαρκ Χάντον και φυσικά το Playboy».
Μετά τα αποκαλυπτήρια, η τοιχογραφία δεν έχει φέρει κοντά μόνο τους γείτονες, αλλά και πολλούς άλλους που σταματούν για να βγάλουν selfies μπροστά της. Η γειτονιά που έγινε αυτό το έργο είναι γεμάτη από διαφορετικούς πολιτισμούς. Και παρατήρησα ότι αυτό το έργο έφερε (και ελπίζω να συνεχίσει να φέρνει) τους ανθρώπους πιο κοντά. Συστήνονται και μιλούν μέσω των βιβλίων. Ανεξάρτητα από τις διαφορές στον πολιτισμό αλλά και από τις διαφορετικές πολιτικές απόψεις».