Οι τηλεφωνικές συνομιλίες σπανίζουν σήμερα, με την επικοινωνία μέσω μηνυμάτων να έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητά μας.
Μάλιστα, στη σημερινή εποχή φαίνεται συνδυάζονται σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν αφήσει το αυθόρμητο τηλεφώνημα στην άκρη, επιλέγοντας να στείλουν αρχικά κάποιο μήνυμα στον άνθρωπο που θέλουν να έρθουν σε επαφή, προκειμένου να δουν αν είναι διαθέσιμος να μιλήσει και δεν έχει κάποια δουλειά.
Ποια η διαφορά μεταξύ τηλεφωνικών συζητήσεων και ανταλλαγής μηνυμάτων
Παρά τη μείωση των τηλεφωνικών κλήσεων τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της συνεχούς ανάπτυξης του Internet και την «εισβολή» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην καθημερινότητά μας, ακόμη θεωρούνται η βέλτιστη λύση σε επίπεδο επικοινωνίας από απόσταση.
Ο λόγος; Ότι κατά τη διάρκεια ενός τηλεφωνήματος μπορούν δύο άνθρωποι να πουν περισσότερα πράγματα, να μιλήσουν με ειλικρίνεια και να λύσουν τις διαφορές τους σε περίπτωση που υπάρξει κάποια παρεξήγηση.
Επιπλέον, τα μηνύματα φαντάζουν απρόσωπα σε κάποιες περιπτώσεις και είναι ευκολότερο να περάσουν από «φίλτρο» πριν γίνει η αποστολή τους.
Το «πικρό» σημείο μιας τηλεφωνικής συνομιλίας που έχει... δύο άκρα
Ένα πρόβλημα στις τηλεφωνικές επικοινωνίες είναι η στιγμή που πρέπει να ολοκληρωθούν. Μπορεί μία κουβέντα να κυλάει όμορφα, όμως να κλείσει απότομα σε κάποιες περιπτώσεις, μ' ένα απλό «γεια» ή «αντίο». Το λιτό κλείσιμο μπορεί να χαλάσει το γενικότερο κλίμα μίας συζήτησης, ακόμα και αν είχε την καλύτερη δυνατή εξέλιξη.
Βέβαια, υπάρχει και το άλλο άκρο, με τους αποχαιρετισμούς «μακράς διάρκειας», που παρατηρούνται κυρίως σε ερωτικές σχέσεις και θυμίζουν... σαπουνόπερα.
Όταν οι αποχαιρετισμοί κλείνουν μ' ένα «σ' αγαπώ» ή κάποια άλλη όμορφη έκφραση, τότε ξεκινάει ένα... γαϊτανάκι. «Όχι, εσύ θα πεις αντίο». «Όχι, εσύ» κ.λπ. Κάτι που όμως δεν καταλήγει πουθενά, καθώς κανένας δεν θέλει να κλείσει το τηλέφωνο.
Για το λόγο αυτόν σε όλα χρειάζεται μια ισορροπία, προκειμένου η επικοινωνία των ανθρώπων να κυλά φυσιολογικά και χωρίς υπερβολές.
Με το θέμα καταπιάστηκε σε πρόσφατο άρθρο του και ο Andrian Chilles του Guardian, ο οποίος γράφει ακριβώς για την... αμηχανία στο κλείσιμο των τηλεφωνικών επικοινωνιών και πώς μπορεί κάποια από αυτά να σε κάνουν να... αμφιβάλλεις!
Ποιος είναι ο σωστός τρόπος να κλείνεις ένα τηλεφώνημα; Ο αρθογράφος υποστηρίζει ότι το «εντάξει, αντίο», πάντως, δεν είναι ο σωστός τρόπος.
«Όσο καλή κι αν είναι η συζήτηση, για μένα υπάρχει ένα πράγμα που μπορεί να την αμαυρώσει, αφήνοντας μια ελαφρώς ξινή επίγευση» συνεχίζει, αναφερόμενος στο κλείσιμο του τηλεφώνου, περιγράφοντας πως αγαπημένος φίλος, με τον οποίο μπορεί να συζητάς ευχάριστα
για ώρα, ξεσπά ξαφνικά λέγοντας «Εντάξει, αντίο». Και συνεχίζει γλαφυρά ο αρθρογράφος: «Και αυτό είναι όλο. Έφυγε. Σιωπή».
Αναφερόμενος στο «Καλά, αντίο», σημειώνει ότι σε αφήνει με ένα αίσθημα κενού, «σαν το άλλο άτομο να ήθελε από την αρχή απεγνωσμένα να φύγει από τη γραμμή».
Ο αρθρογράφος καταλήγει με χιούμορ ότι ίσως οι φίλοι του επηρεάζονται από τα τηλεφωνήματα που βλέπουν σε ταινίες και δράματα, «τα οποία για κάποιον λόγο σπάνια τελειώνουν με το να αποχαιρετήσει κανείς κάποιον άλλον. Ίσως, απλώς, να μη με συμπαθούν όσο νομίζω. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, αν διαβάσουν αυτό το κείμενο και αναγνωρίσουν τον εαυτό τους, ελπίζω να το λάβουν υπόψη τους. Αντίο».