Μετά από 30 χρόνια υπηρεσίας, ένας υπάλληλος σούπερ μάρκετ στην Ισπανία απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, αφού αγόρασε κρουασάν για τους συναδέλφους του και πλήρωσε μόνο μέρος του λογαριασμού.
Έναν μήνα αργότερα, κατηγορήθηκε για απάτη, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και κέρδισε απόφαση που του εξασφαλίζει αποζημίωση ύψους περίπου 105.000 ευρώ στο τέλος της διαδικασίας.
Την ημέρα που γιόρταζε τα γενέθλιά του στη δουλειά, σε σούπερ μάρκετ της Ισπανίας, ένας εργαζόμενος με 30 χρόνια προϋπηρεσίας απολύθηκε για σπουδαίο λόγο, αφού προσέφερε γλυκά στους συναδέλφους του, και τελικά βρέθηκε στο επίκεντρο μιας δικαστικής υπόθεσης που κατέληξε σε αποζημίωση περίπου 105.000 ευρώ.
Έναν μήνα μετά τη γιορτή, η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι υπήρξε απάτη, επειδή είχε πληρώσει μόνο μέρος των κρουασάν και των σοκολατένιων γλυκών, και η υπόθεση έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Γαλικίας, το οποίο αξιολόγησε το λάθος στη ζύγιση, το επαγγελματικό του ιστορικό και τον τρόπο με τον οποίο επιβλήθηκε η ποινή.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, ο υπάλληλος αποφάσισε να γιορτάσει τα γενέθλιά του φέρνοντας κρουασάν και σοκολατένια γλυκά για να τα μοιραστεί με τους συναδέλφους του πριν από το άνοιγμα του καταστήματος.
Ο εορτασμός έγινε με προϊόντα από το αρτοποιείο του ίδιου του σούπερ μάρκετ, πρακτική συνηθισμένη σε ομάδες που εργάζονται μαζί επί πολλά χρόνια.
Η συνολική αξία των ειδών έφτανε τα 68 ευρώ. Ένα λάθος στη ζύγιση από το αρτοποιείο είχε ως αποτέλεσμα να καταχωριστεί στο σύστημα μόνο ένας δίσκος, αφήνοντας τα υπόλοιπα προϊόντα εκτός χρέωσης. Χωρίς να αντιληφθεί το σφάλμα στην απόδειξη, ο εργαζόμενος πήγε στο ταμείο και πλήρωσε ακριβώς το ποσό που αναγραφόταν στο παραστατικό.
Η υπόθεση ήρθε στο φως αρκετό καιρό αργότερα. Περίπου έναν μήνα μετά τα γενέθλια, η αλυσίδα σούπερ μάρκετ ανακοίνωσε την απόλυση του εργαζομένου για σημαντικό λόγο, υποστηρίζοντας ότι είχε παραβιάσει εσωτερική ρήτρα που απαγορεύει την «κατανάλωση ή ιδιοποίηση εμπορευμάτων» χωρίς πλήρη καταβολή του αντιτίμου.
Κατά την άποψη της εταιρείας, το γεγονός ότι μέρος της αγοράς δεν εμφανιζόταν στην απόδειξη συνιστούσε αδικαιολόγητο όφελος.
Ακόμη και αφού ο εργαζόμενος ενημερώθηκε για το λάθος και κατέβαλε τη διαφορά που έλειπε, η εταιρεία διατήρησε την απόλυση και την κατηγορία για απάτη, χωρίς να εξετάσει ηπιότερες εναλλακτικές κυρώσεις.
Ανικανοποίητος με την εξέλιξη, ο εργαζόμενος προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Γαλικίας εξέτασε όχι μόνο το λάθος στη ζύγιση, αλλά και ολόκληρο το πλαίσιο της σχέσης μεταξύ του υπαλλήλου και του σούπερ μάρκετ στη διάρκεια 30 ετών.
Οι δικαστές τόνισαν ότι τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις, όταν δεν επιλύονται με κοινή λογική στο εσωτερικό μιας επιχείρησης, καταλήγουν συχνά στα δικαστήρια και οδηγούν σε πρόστιμα και αποζημιώσεις εις βάρος των εργοδοτών.
Κατά την κρίση του δικαστηρίου, το περιστατικό ήταν ένας «συνδυασμός λαθών» ανάμεσα στο τμήμα αρτοποιίας, που έκανε λανθασμένη ζύγιση, και στον εργαζόμενο, ο οποίος δεν έλεγξε προσεκτικά την απόδειξη, χωρίς καμία πρόθεση δόλου ή κακής πίστης.
Υπέρ του εργαζομένου μέτρησε το γεγονός ότι είχε τρεις δεκαετίες άψογης υπηρεσίας και δεν είχε ιστορικό σοβαρών πειθαρχικών παραπτωμάτων.
Με βάση όλα τα παραπάνω, το δικαστήριο έκρινε ότι η απόλυση ήταν άδικη και δυσανάλογη σε σχέση με όσα συνέβησαν πραγματικά στη γιορτή των γενεθλίων.
Αποζημίωση 105.000 ευρώ και μήνυμα προς τις μεγάλες αλυσίδες
Με αυτό το σκεπτικό, η Δικαιοσύνη καταδίκασε το σούπερ μάρκετ να καταβάλει στον πρώην εργαζόμενο το ποσό των 105.000 ευρώ ως αποζημίωση
Το ποσό δείχνει πόσο ακριβά μπορεί να κοστίσει σε μια μεγάλη εταιρεία μια απόφαση που κρίθηκε υπερβολική.
Η απόφαση υπογραμμίζει ότι οι αυστηροί εσωτερικοί κανονισμοί πρέπει να εφαρμόζονται με ισορροπία και λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο, ιδίως σε περιπτώσεις που αφορούν ειδικές ημερομηνίες, λειτουργικά σφάλματα και εργαζομένους με πολυετή υπηρεσία.
Κατά τους δικαστές, πριν καταφύγει στην απόλυση για σπουδαίο λόγο, η εταιρεία όφειλε να συνεκτιμήσει την απουσία κακής πίστης και το ιστορικό 30 ετών εργασίας.
Πέρα από το οικονομικό πλήγμα των περίπου 105.000 ευρώ σε αποζημίωση, η υπόθεση αναζωπυρώνει τη συζήτηση για το πώς οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής αντιμετωπίζουν τους παλαιούς εργαζομένους τους σε περιπτώσεις σύγκρουσης.