Ο Μπραντ Πιτ κατηγορήθηκε για κακή συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας γουέστερν του 1994 «Θρύλοι του πάθους» από τον σκηνοθέτη Ed Zwick.
Σε ένα απόσπασμα από τα νέα του απομνημονεύματα, «Hits, Flops, and Other Illusions: My Fortysomething Years in Hollywood», ο 71χρονος σκηνοθέτης μίλησε για τη δύσκολη σχέση που είχε με τον καρδιοκατακτητή του Χόλιγουντ, που είναι σήμερα 60 ετών.
Ο σκηνοθέτης έγραψε χαρακτηριστικά ότι ο Μπραντ Πιτ «μπορεί να γίνει ασταθής όταν εκνευρίζεται», σύμφωνα με ένα απόσπασμα που δημοσιεύει το Vanity Fair, και «θα γινόταν νευρικός όποτε επρόκειτο να γυρίσει μια σκηνή που απαιτούσε να επιδείξει βαθιά συναισθήματα».
Θυμήθηκε ένα από τα «σκηνικά» που έγιναν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων: «Δεν ξέρω ποιος φώναξε πρώτος, ποιος έβρισε ή ποιος πέταξε την πρώτη καρέκλα. Εγώ, ίσως; Αλλά όταν σηκώσαμε τα μάτια, το προσωπικό είχε εξαφανιστεί. Και αυτή δεν ήταν η τελευταία φορά που συνέβη».
Ο Πιτ επιλέχθηκε για τον ρόλο του Tristan Ludlow στην ταινία μετά την αποχώρηση του Τομ Κρουζ. Ακόμη πρωταγωνιστούσαν οι Άντονι Χόπκινς, Έινταν Κουίν, Τζούλια Όρμοντ και Χένρι Τόμας και η ταινία ήταν βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τζιμ Χάρισον.
«Ήταν ο πρώτος οιωνός των βαθύτερων πηγών συναισθημάτων που έρεαν μέσα στον Μπραντ. Στην αρχή φαίνεται χαλαρός, αλλά μπορεί να γίνει ευέξαπτος όταν θυμώνει, καθώς έπρεπε να μου θυμίσουν περισσότερες από μία φορές καθώς άρχισαν τα γυρίσματα και πήραμε ο ένας τα μέτρα του άλλου», έγραψε ο Zwick.
«Μερικές φορές, ανεξάρτητα από το πόσο έμπειρος ή ευαίσθητος είσαι ως σκηνοθέτης, τα πράγματα απλά δεν λειτουργούν». «Οι ιδέες του για τον Tristan διέφεραν από τις δικές μου», συνέχισε ο Zwick.
«Ο Μπραντ είχε μεγαλώσει με άντρες που κρατούσαν υπό έλεγχο τα συναισθήματά τους. Πίστευα ότι το νόημα του μυθιστορήματος ήταν ότι η ζωή ενός ανθρώπου ήταν το άθροισμα των θλίψεών του… Ωστόσο, όσο περισσότερο πίεζα τον Μπραντ να αποκαλυφθεί, τόσο περισσότερο αντιστεκόταν. Έτσι, συνέχισα να πιέζω και ο Μπραντ να απωθεί».
«Ήμουν θυμωμένος με τον Μπραντ που δεν με εμπιστεύτηκε. Επίσης για την απροθυμία που είχε δείξει μετά την πρώτη ανάγνωση», πρόσθεσε ο σκηνοθέτης.
«Αλλά ο Μπραντ δεν ήταν έτοιμος να υποχωρήσει χωρίς μάχη. Προς υπεράσπισή του, τον πίεζα να κάνει κάτι που ένιωθε ότι ήταν είτε λάθος για τον χαρακτήρα, είτε πιο «emo» από ό,τι ήθελε να εμφανιστεί στην οθόνη», συνέχισε ο σκηνοθέτης.
Ο σκηνοθέτης είπε ακόμη ότι ο Πιτ είναι «ένας ειλικρινής, ευθύς άνθρωπος, διασκεδαστικός και ικανός. Ποτέ δεν ήταν κάτι λιγότερο από αφοσιωμένος στο να κάνει το καλύτερό του». Στο τέλος πάντα τα έβρισκαν και οι εργαζόμενοι είχαν συνηθίσει τους τσακωμούς τους.
Όταν ολοκληρώθηκε η ταινία και ο Zwick μοιράστηκε το τελευταίο κομμάτι με τον ηθοποιό, έγραψε ότι ο Πιτ «δεν ήταν ευχαριστημένος» και «ένιωσα ότι είχα υποτιμήσει την τρέλα του χαρακτήρα του», κάτι για το οποίο του ζήτησε συγγνώμη.
Ο Πιτ είχε επίσης μια δύσκολη εμπειρία με το «Συνέντευξη με έναν βρικόλακα», την οποία παραδέχτηκε σε μια συνέντευξη του 2011 στο Entertainment Weekly.
Ο Μπραντ Πιτ δεν χάρηκε με τον τίτλο του «πιο σέξι άνδρα της χρονιάς» το 1995
Στη συνέχεια, ο σκηνοθέτης είπε ότι ο Πιτ «ήταν δυσαρεστημένος όταν το People τον ονόμασε τον "πιο σέξι άντρα της χρονιάς" -κάτι το οποίο δεν προσυπογράφω ούτε κατηγορώ».
ο Μπραντ Πιτ φαίνεται ότι δεν ήταν οπαδός του πολυπόθητου χαρακτηρισμού όταν κόσμησε για πρώτη φορά το εμβληματικό εξώφυλλο του περιοδικού το 1995.