Το άτομο Sam Albatros έχει υπογράψει το «Ελαττωματικό Αγόρι», ένα βιβλίο με μεγάλη επιτυχία, που αγγίζει τα ζητήματα του φύλου. Μιλά για τη ζωή του σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Περίμενες το «Ελαττωματικό Αγόρι» να έχει τέτοια επιτυχία;
Δεν περίμενα ποτέ ότι τόσοι άνθρωποι θα μου στέλνουν μηνύματα στα social media με αφορμή ότι διάβασαν το βιβλίο μου. Δακρύζω με τα μηνύματα που παίρνω. Για ένα millennial παιδί, περιθωριοποιημένο στο χωρίο που μεγάλωσε, που είχε μόνο ηλεκτρονικούς φίλους και εκτιμούσε την online επαφή όσο τίποτα άλλο, δεν υπάρχει μεγαλύτερη καταξίωση.
Το «Ελαττωματικό» τι σημαίνει;
Πρόσφατα σε βιβλιοπαρουσίαση στο Λονδίνο υπέγραψα αντίτυπα με αφιέρωση «με ελαττωματική αγάπη». Όταν το είδε μια φίλη μου είπε «ξέρω τι εννοείς! στην αγάπη το σημαντικό είναι να ταιριάξουν τα ελαττώματα. όλα τα άλλα τα βρίσκεις! αυτό δεν ήθελες να πεις, ε;»
Θες να ξεκινήσουμε λίγο από τα παιδικά σου χρόνια; Τι θυμάσαι πιο έντονα;
Με ρώτησαν σε πρόσφατη συνέντευξη ποια ήταν η πιο τραυματική παιδική ανάμνηση ως προς την queer ταυτότητά μου. Ιδού τι απάντησα: όταν τα παιδιά από το σχολείο με κυνήγησαν σπίτι φωνάζοντάς με αδερφή. Κι όταν έφτασα, η μαμά μου μού είπε: «μην ανησυχείς, εσύ θα παντρευτείς, θα κάνεις παιδιά, και θα τους δείξεις». Το χειρότερο από όλα ήταν ότι το είπε για να με παρηγορήσει.
Πώς ήσουν σαν παιδί; Εσωστρεφές; Κοινωνικό;
Ξεκίνησα ως εξαιρετικά κοινωνικό και χαρούμενο παιδάκι στο νηπιαγωγείο. Μετά ήρθε το bullying. Κι έτσι κατέληξα με τρομερά κοινωνικά άγχη, σε σημείο να μη μπορώ face to face συνομιλίες με ανθρώπους π.χ. από το πιο απλό: ακόμα και το να παραγγείλω φαγητό μου ήταν δύσκολο. Θυμάμαι στο Παρίσι ότι αισθανόμουν τόσο άβολα να μπω σε ένα φαστ φουντάδικο και να πάρω κάτι, που νύχτες ολόκληρες μετά από 12ωρα δουλειά προτιμούσα να μείνω νηστικός. Κατέληξα με διδακτορικές σπουδές στις αγχώδεις διαταραχές.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο Bovary.gr.