Με τις φούστες τους που φτάνουν μέχρι τον αστράγαλο, τις μπλούζες χωρίς κάποιο διακριτικό και τις μαντίλες, οι γυναίκες της κοινότητας Μπράντενχοφ θυμίζουν αγρότισσες μιας άλλης εποχής. Μια κοινότητα αιρετικών που πραγματικά μοιάζει σαν να την ξέχασε ο χρόνος.
Αλλά δεν πρόκειται για μια κοινότητα Άμις των ΗΠΑ, ή μια κοινότητα Μενονιτών σαν και αυτή που κατοικεί στη Βολιβία αλλά για μια ελάχιστα γνωστή ομάδα ριζοσπαστών χριστιανών που ζουν σε μια εκτεταμένη αγροτική γη σε ένα ήσυχο χωριό στο Σάσεξ. Εδώ, τα 300 μέλη της κοινότητας έχουν δώσει υπόσχεση να ζουν με τον τρόπο που πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός θα ήθελε, με βάση τις διδασκαλίες του.
Μια ζωή χωρίς τηλέφωνα, υπολογιστές ή κινητά
Στο Μπραντενχοφ δεν υπάρχουν τηλέφωνα, υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα ή βιντεοπαιχνίδια. Αντιθέτως, τα παιδιά παίζουν στα χωράφια, κάνουν κάμπινγκ στο δάσος ή κολυμπούν στην λίμνη.
Επίσης, τα μέλη της κοινότητας πρέπει να παραιτηθούν από όλα τα πλούτη και τα ακίνητά τους προτού γίνουν μέλη. Από την άλλη όμως, ποιος χρειάζεται χρήματα όταν σου παρέχεται το σπίτι, η τροφή και τα ρούχα; Από την άλλη, απαιτείται άδεια προκειμένου κάποιος νεαρός να αρχίσει να φλερτάρει και όλοι πρέπει να ακολουθούν αυστηρούς κανόνες, ακόμη και όσον αφορά στην εργασία, καθώς οι θέσεις εργασίας ορίζονται και δεν μπορεί να επιλέξει ο καθένας να κάνει την δουλειά που θέλει και ονειρεύεται.
Κι ενώ οι γυναίκες φορούν όλες ρούχα άλλης εποχής που θυμίζουν την σειρά «Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι» οι άνδρες φορούν σύγχρονα ρούχα που όμως δεν θα συγκεντρώσουν τα βλέμματα αν περπατήσουν σε οποιοδήποτε δρόμο. Ολα όσα χρειάζονται για τη διατροφή τους καλλιεργούνται και παράγονται στους εκτεταμένους χώρους. Υπάρχει επίσης ένα πλυντήριο, ένα σχολείο και ένα εργοστάσιο παραγωγής υψηλής ποιότητας ξύλινων επίπλων και παιχνιδιών, που αποφέρει στην κοινότητα 17 εκατομμύρια λίρες τον χρόνο.
Οι σχέσεις ατόμων ιδίου φύλου και τα διαζύγια απαγορεύονται, δεν είναι αίρεση και τα μέλη τους είναι ελεύθερα να έρχονται και να φεύγουν όποτε θέλουν. Επίσης, τα παιδιά που μεγαλώνουν εδώ ενθαρρύνονται να φύγουν στα 18 τους και να περάσουν έναν χρόνο ανακαλύπτοντας τον κόσμο έξω από τα όρια της κοινότητάς τους προτού αποφασίσουν αν θέλουν να δεσμευτούν σε αυτό τον τρόπο ζωής.
Πώς ξεκίνησε
Το Μπράντερχοφ ξεκίνησε από την Γερμανία πριν από περίπου έναν αιώνα και εξαπλώθηκε στη Βρετανία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία και την Παραγουάη. Η συγκεκριμένη κοινότητα στο Σάσεξ ιδρύθηκε το 1971 αλλά μόλις τώρα οι κάμερες κατάφεραν να μπουν στο εσωτερικό της. Το αποτέλεσμα είναι ένα συναρπαστικό ντοκιμαντέρ του BBC που παρουσιάστηκε την Πέμπτη. Ο δημοσιογράφος της Sun, Τζιμ Μάλονι, προσκλήθηκε να περάσει μία ημέρα μαζί τους για να βιώσει τον τρόπο ζωής τους και να μιλήσει ελεύθερα στα μέλη. Προχωρώντας μέσα στο χωριό, ένα μεγάλο μονοπάτι οδηγεί μέσα από πλούσια βλάστησε στο κεντρικό κτίριο, που ήταν ένα πρώην νοσοκομείο.
Όσο για τα σπίτια, έχουν χτιστεί σε όλη την έκταση της γης κι ενώ κάποιες οικογένειες συχνά μοιράζονται ένα σπίτι, η καθεμία έχει τον δικό της χώρο διαβίωσης για να περνά «οικογενειακό χρόνο». Ο 38χρονος Μπέρναρντ που λειτουργεί ως ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της κοινότητας και η σύζυγός του Ρέιτσελ, είναι αυτοί που υποδέχονται τον δημοσιογράφο και τους υπόλοιπους επισκέπτες.
«Το Μπράντερχοφ λειτουργεί άψογα γιατί όλοι εδώ έχουμε εγκαταλείψει τα πάντα για τον Χριστό» εξηγεί. «Αν κάποιος αναζητήσει έναν διαφορετικό τρόπο ζωήςε, τότε μπορεί να τον βρει και όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να έρθουν να ζήσουν μαζί μας».
Η ιστορία του 38χρονου Μπέρναρντ
Η οικογένεια του Μπέρναρντ με καταγωγή από το Χαμπσάιρ, πήγε για πρώτη φορά στο Μπράντερχοφ όταν ο ίδιος ήταν 4 ετών αφότου «κόλλησαν μια καρφίτσα σε έναν χάρτη» για να αποφασίσουν πού να πάνε διακοπές και να καταλήξουν τελικά κοντά στο Ρομπερτσμπρίτζ. Πηγαίνοντας να επισκεφθούν το σπίτι του ποιητή Ράντγιαρντ Κίπλινγκ έπεσαν πάνω σε μία πινακίδα που έγραφε «Ντάρβελ» και αποφάσισαν να πάνε προς τα εκεί. «Κάτι ξάφνιασε τους γονείς μου εκεί. Εδώ οι άνθρωποι προσπαθούσαν να ζήσουν ακριβώς όπως λέει η Καινή Διαθήκη. Όλοι μας είδαμε ανθρώπους που αγαπούσαν και στήριζαν ο ένας τον άλλον που μοιράζονταν τα υπάρχοντά τους. Ήταν ένας ολιστικός τρόπος ζωής».
Αφότου πέρασαν κάποιον χρόνο στην κοινότητα, οι γονείς του αποφάσισαν να πουλήσουν ότι είχαν και να ενταχθούν στην κοινότητα όταν ήταν 9 ετών. Εκεί ο Μπέρναρντ γνώρισε την σύζυγό του, Ρέιτσελ. Έχουν αποκτήσει τρία παιδιά, την 14χρονη Εσθής, τον 12χρονο Μάικλ και τον 5χρονο Τζόναθαν. Και η ζωή τους φαίνεται ειδυλλιακή. Αλλά τα γυναικεία ρούχα, που θυμίζουν αγρότες της δεκαετίας του 1920, φαίνεται να μην έχουν θέση στον σύγχρονο κόσμο.
«Δεν θέλουμε τίποτα που να δείχνει την γυναικεία φιγούρα» εξηγεί μια γυναίκα στο ντοκιμαντέρ. «Δεν θέλουμε να προσελκύσουμε την προσοχή ειδικά στο αντίθετο φύλο». Για την Ρέιτσελ πάντως, το φόρεμα είναι μια ευκολία. «Πρόκειται για ένα απλό, φόρεμα που είναι πρακτικό και το οποίο μπορώ να φοράω κάθε μέρα, και που δεν χρειάζεται να αφιερώνω πολύ χρόνο για να δω αν είναι σύμφωνο με την τελευταία λέξη της μόδας. Δεν είμαι εδώ για να ξεχωρίζω και να κάνω αυτό που θέλω».
Ο Μπέρναρντ από την πλευρά του, νιώθει ότι ο σύγχρονος κόσμος εστιάζει υπερβολικά πολύ στην γυναικεία μόδα. «Ίσως επειδή η μόδα φέρνει χρήματα» λέει.
Διαχωρισμός των φύλων στην εργασία
Επιστρέφοντας ξανά σε μια περασμένη εποχή, ο καταμερισμός της εργασίας έχει και πάλι να κάνει με το φύλο. Οι γυναίκες ασχολούνται με το μαγείρεμα, το καθάρισμα, το ράψιμο και το πλύσιμο ενώ οι άνδρες εργάζονται στην γη, αλλά και οι δύο εργάζονται σε όλα τα τμήματα του εργοστασίου, από τον σχεδιασμό μέχρι και το τμήμα πωλήσεων.
«Οι άνθρωποι που έρχονται συχνά στο Μπράντερχοφ βλέπουν έναν ορισμένο διαχωρισμό των φύλων στο θέμα της εργασίας και απορούν» λέει ο Μπέρναρντ . «Αλλά για εμάς, κανείς δεν πληρώνεται και δεν είναι πραγματικά ένα μεγάλο θέμα για να μας απασχολεί το τι δουλειά θα κάνουν οι άνδρες και τι οι γυναίκες».
Πώς αντιδρούν τα παιδιά στην έλλειψη τηλεόρασης;
Προχωρώντας μέσα στην κοινότητα, η απουσία ηλεκτρονικών συσκευών είναι αξιοσημείωτη – ιδιαίτερα μεταξύ παιδιών και εφήβων. Τα παιδιά όλων των ηλικιών παίζουν σε ένα χωράφι σόφτμπολ με τους ενήλικες και ο Μπέρναρντ δείχνει έναν πρώην βάλτο που τον έσκαψαν και τον μετέτρεψαν σε μια μεγάλη λίμνη για κολύμπι. Όπως λέει και η κόρη του, «Δεν νομίζω ότι μου λείπει που δεν βλέπω τηλεόραση γιατί ποτέ δεν είχα, οπότε δεν ξέρω τι χάνω».
Υπάρχουν κι άλλες δουλειές φυσικά. Σε μια τεράστια κουζίνα μερικές από τις γυναίκες είναι απασχολημένες με το γεύμα, το οποίο όλοι μαζί απολαμβάνουν σε μια μεγάλη αίθουσα και κάθονται σε μια σειρά από μακριά τραπέζια. Εδώ όλοι μαζί γευματίζουν αφού πουν ύμνους και προσευχές πριν ενώ η παράδοση θέλει πως όποιος έχει γενέθλια παίρνει μια πολύ γενναία ποσότητα παγωτού στο τέλος.
Το υπερσύγχρονο εργοστάσιο που αποφέρει 17 εκατομμύρια λίρες τον χρόνο
Στην κοινότητα όμως υπάρχει και ένα μεγάλο εργοστάσιο όπου φτιάχνουν υψηλής ποιότητας ξύλινα πέπιπλα και παιχνίδια με το δικός τους τμήμα σχεδιασμού και πωλήσεων. Παραδόξως, ο εξοπλισμός είναι σύγχρονος και περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό μηχάνημα που δημιουργεί καλούπια για τα πλαστικά διακοσμητικά. Και το εργοστάσιο αποδίδει περίπου 17 με 18 εκατομμύρια λίρες τον χρόνο.
«Όταν σχεδιάζουμε ένα προϊόν, το κάνουμε έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί να το συναρμολογήσει και έτσι υπάρχουν θέσεις εργασίας για όσους έχουν χαμηλότερες ικανότητες ή είναι πολύ ηλικιωμένοι», λέει ο Μπέρναρντ. «Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν συνταξιοδοτούνται. Έχουμε άτομα ηλικίας 90 ετών που έρχονται ακόμη, δουλεύουν για μία ώρα και νιώθουν πλήρεις».
Ένα παρόμοιο με αυτό εργοστάσιο υπάρχει και στην Αμερική. Τα κέρδη μοιράζονται και χρησιμοποιούνται για την διατήρηση του τρόπου ζωής τους ενώ τα υπόλοιπα πηγαίνουν σε καλό σκοπό, χρηματοδοτώντας το ανθρωπιστικό τους έργο στο εξωτερικό ή βοηθώντας τα θύματα πείνας, φυσικών καταστροφών, πολέμου και βίας.
Δεν είναι μια κοινότητα που έχει κλειστεί στον εαυτό της. «Κάνουμε σπουδαία έργα στο χωριό» λέει ο Μπέρναρντ. «Το τοπικό λύκειο χρειαζόταν έναν κήπο για να δουλεύουν τα παιδιά και βοηθήσαμε τόσο στην χρηματοδότηση όσο και στο χτίσιμο. Κάνουμε μπάρμπεκιου στις γιορτές και τα Χριστούγεννα και έχουμε ημέρες κοινού όπου 300 άτομα συγκεντρώνονται και χαζεύουν τα ζώα μας , τρώνε τα μπέργκερ μας και παίζουν με τα παιδιά μας. Είναι μια μέρα χαράς».
«Φανταστείτε κάποιον από τον Μεσαίωνα να καταφθάνει στο σημερινό Λονδίνο»
Παρά την έλλειψη κοσμικών τρόπων, τα παιδιά δεν απαιτούνται να δεσμευτούν αυτόματα για τον τρόπο ζωής των γονιών τους. Αντ’ αυτού, όλοι οι 18χρονοι περνούν έναν χρόνο έξω από τα όρια της κοινότητάς τους για να αποφασίσουν πού βρίσκεται το μέλλον τους. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την Χάνα, καθώς βιώνει μια πολύ διαφορετική ζωή στο Λονδίνο, ψάχνοντας να βρει δουλειά και να διαχειριστεί τα χρήματα, τον προϋπολογισμό και τα ψώνια για πρώτη φορά.
«Μπορείς να γίνεις μέλος στο Μπράντερχοφ στα 21 και τώρα που είμαι 18 το σκέφτομαι γιατί η ένταξη στην κοινότητα θα είναι μια δια βίου δέσμευση» λέει. «Ως ενήλικας πρέπει να αποφασίσω τι θέλω να κάνω με την ζωή μου. Σε αυτό το σημείο, το Μπράντερχοφ είναι το μόνο που γνωρίζω. Πρέπει να ξέρω ποιες είναι οι άλλες επιλογές μου». «Φανταστείτε πως κάποιος από τον Μεσαίωνα εμφανίζεται στο Λονδίνο και μένει με αυτά τα ρούχα και τον τρόπο ζωής» λέει. «Νιώθω σαν ξένος. Νιώθω πως έρχομαι από έναν τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής».
Φωτογραφίες: YouTube, Instagram