Μια οικογένεια από το Άινταχο των ΗΠΑ αποφάσισε να πουλήσει τα πάντα και να αλλάξει ζωή, εξερευνώντας πλέον τις θάλασσες με το καταμαράν τους.
Παρά το γεγονός πως δεν είχαν καμία σχετική εμπειρία, ο Μπράντον και η Άμπερ Μορς με τα 4 παιδιά τους αλωνίζουν τις θάλασσες και όπως λένε στο Realtor , παρόλο που δεν είναι πάντα εύκολο, η εμπειρία αυτή τους άλλες όλους προς το καλύτερο.
Πώς ήταν η καθημερινότητά τους πριν πάρουν την απόφαση να ζήσουν στη θάλασσα
Το 2020, οι Μορς ήταν μια τυπική οικογένεια που ζούσε στο Άινταχο, με τους δύο γονείς να εργάζονται με πλήρη απασχόληση. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού ήταν που άρχισαν να σκέφτονται πως θα ήθελαν να ξεφύγουν.
«Εργαζόμουν ως νοσοκόμα εκείνη την εποχή, οπότε κουβαλούσε απίστευτο άγχος. Επιπλέον, είχαμε βαρεθεί την εργασία 9-5 – αισθανόμασταν ότι μας έκλεβε το πιο σημαντικό πράγμα που έχουμε σε αυτή τη ζωή, τον χρόνο μας, ειδικά από τα παιδιά μας» λέει η Άμπερ.
«Αισθανόμασταν σαν να τα φιλούσαμε κάθε βράδυ πριν πάνε για ύπνο μόνο και μόνο για να τα στείλουμε το άλλο πρωί στο σχολείο και να μην τα βλέπουμε ουσιαστικά μέχρι το επόμενο φιλί για ύπνο» πρόσθεσε.
Η πρώτη απόπειρα: Η ζωή σε τροχόσπιτο
Έτσι λοιπόν, το ζευγάρι άρχισε να μιλάει για το πώς θα ήταν η ζωή τους αν παραιτούνταν από τις δουλειές τους, αν πουλούσαν ένα από τα αυτοκίνητά τους, αν νοίκιαζαν το σπίτι τους, αν έκαναν μαθήματα στο σπίτι στα παιδιά τους – με μετά έπαιρναν ένα τροχόσπιτο για να γυρίσουν τη χώρα.

Και κάπως έτσι, πήραν την απόφαση να το τολμήσουν. «Μετά από τρεις μήνες με το τροχόσπιτό μας, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε να επιστρέψουμε στο status quo… και νιώθαμε πως είχαμε σπαταλήσει άδικα το χρόνο μας» λέει η Άμπερ.
Τότε όμως, η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας, η Τζέιντιν ήταν εκείνη που ξεκίνησε την κουβέντα για την ιστιοπλοΐα, επειδή είχε μια φίλη από το γυμνάσιο, η οικογένεια της οποίας το είχε κάνει για μερικές εβδομάδες.
Άρχισαν λοιπόν να αναζητούν στο YouTube οικογένειας που ζούσαν με πλήρη απασχόληση στα ιστιοφόρα τους, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο. «Αυτό που έμαθα είναι ότι το θάρρος γεννάει θάρρος, και μπορούσαμε πλέον – μετά από την εμπειρία μας με το τροχόσπιτο – να δούμε τους εαυτούς μας να κάνουν κάτι άλλο» λέει η Άμπερ.

Πουλώντας τα πάντα για μια ζωή γεμάτη περιπέτεια
Οι Μορς είχαν αγοράσει το σπίτι τους στο Άινταχο μόλις 9 μήνες πριν από το ταξίδι τους με το τροχόσπιτο. Το σπίτι των πέντε υπνοδωματίων με μια λίμνη στο πίσω μέρος ήταν το μεγαλύτερο που είχαν ποτέ στην κατοχή τους. «Πιο ωραία αυτοκίνητα, ένα πιο ωραίο σπίτι – τίποτα από αυτά δεν ένιωθα να με γεμίζει» λέει η Άμπερ. «Συνέχισα να ονειρεύομαι ότι θα μπορούσαμε να ταξιδέψουμε με τα παιδιά μας και να ζήσουμε περιπέτειες που πραγματικά θα μας έβγαζαν έξω από την ζώνη άνεσής μας. Γνωρίζαμε βέβαια, πως θα χρειαζόμασταν το κεφάλαιο από το σπίτι μας για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε ένα ιστιοφόρο που θα μπορούσε να χωρέσει άνετα 6 άτομα» προσθέτει.

Έβαλαν, λοιπόν, αγγελία για το σπίτι τους και το πούλησαν μέσα σε τρεις εβδομάδες.
Η μετάβαση από τη ζωή σε ένα σπίτι, σε αυτή σε ένα καταμαράν
Το επόμενο βήμα – εκτός από το να πάει ο Μπράντον σε σχολή ιστιοπλοϊας – ήταν να αγοράσουν ένα σκάφος.
«Τα σκάφη είναι σαν τα σπίτια με την έννοια ότι μπορείς να βρεις ένα που να ταιριάζει στο μπάτζετ σου – από οικονομικά μέχρι σούπερ γιοτ» λέει ο Μπράντον. «Για εμάς, δεδομένου ότι ξέραμε ότι χρησιμοποιούσαμε το κεφάλαιο του σπιτιού μας για να αγοράσουμε ένα περιουσιακό στοιχείο που αποσβένεται, θέλαμε να επιλέξουμε ένα μεταχειρισμένο σκάφος, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος της
Ωστόσο, ήξεραν επίσης ότι θα χρειάζονταν ένα σκάφος που θα ήταν αρκετά μεγάλο για να στεγάσει άνετα μια 6μελή οικογένεια. Τελικά, επέλεξαν ένα Lagoon 450, το οποίο διαθέτει τέσσερις καμπίνες, με κάθε καμπίνα να έχει τη δική της τουαλέτα και ντους.
«Για την 6μελή οικογένειά μας, αυτό το μέγεθος μας φάνηκε ιδανικό. Δεδομένου ότι τα μεγαλύτερα παιδιά μας έχουν όλα τις δικές τους καμπίνες, έχουν την ιδιωτικότητά τους. Ο Μπράντον κι εγώ έχουμε επίσης τη δική μας καμπίνα και, ευτυχώς, όλοι έχουμε πόρτες που κλειδώνουν».
Πέρα από τις τέσσερις καμπίνες, το καταμαράν έχει έναν κύριο χώρο, σαν σαλόνι που περιλαμβάνει και την κουζίνα, το χώρο πλοήγησης και έναν ακόμη χώρο με έναν καναπέ σε σχήμα L. Το flybridge του σκάφους (ένα υπερυψωμένο κατάστρωμα και σημείο παρατήρησης) βρίσκεται στο επάνω κατάστρωμα και περιλαμβάνει ένα καθιστικό.
Πώς βγάζουν τα προς το ζην
Από την στιγμή που το ζευγάρι παραιτήθηκε από τις δουλειές του , έπρεπε να γίνει ένας οικονομικός προγραμματισμός. Αρχικά, χρησιμοποίησαν τα χρήματα από την πώληση του σπιτιού τους για να πληρώσουν μετρητά για το καταμαράν τους, να εξοφλήσουν την υποθήκη, τους φόρους ακίνητης περιουσίας και τους διάφορους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας.
Τώρα, ο μόνος τους «λογαριασμός κοινής ωφέλειας» είναι το πετρέλαιο για τις μηχανές του σκάφους, αλλά μπορούν να περάσουν μήνες χωρίς να χρειαστεί να «φουλάρουν». Ο Μπράντον εγκατέστησε επίσης, ένα τεράστιο σύστημα ηλεκτρικής φόρτισης που φορτίζει μια μεγάλη τράπεζα μπαταριών, γεγονός που επιτρέπει στην οικογένεια να ζει χωρίς ρεύμα.
«Δεν πηγαίνουμε σε μαρίνες και σπάνια χρειάζεται να λειτουργήσουμε τη γεννήτρια» λέει η Άμπερ. «Κάνουμε τα πάντα με δωρεάν ηλιακή ενέργεια - από το μαγείρεμα, μέχρι την παραγωγή νερού με τον παρασκευαστή νερού αφαλάτωσης αλμυρού νερού, μέχρι το θερμοσίφωνα μας».
Όσο για χρήματα, εκτός από το να ζουν για λίγο καιρό από τις οικονομίες τους, νοικιάζουν και μία διπλοκατοικία που τους ανήκει. Πιο πρόσφατα, άρχισαν να παίρνουν δουλειές για τη δημιουργία περιεχομένου από ορισμένες εταιρείες και brands χάρη στο μεγάλο τους κοινό στο Instagram, το TikTok και το YouTube, και έχουν μια σελίδα στο Amazon για «βασικά αντικείμενα για τη ζωή στο σκάφος» από την οποία κερδίζουν μια μικρή προμήθεια.
«Το μαγείρεμα σε μια τόσο μικρή κουζίνα έχει τις προκλήσεις του, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολύ θα μου άρεσε να χρησιμοποιώ τις όποιες πηγές έχουμε στη διάθεσή μας ως δημιουργική διέξοδο» λέει η Άμπερ. «Ξεκίνησα ακόμη και να φτιάχνω ψωμί από προζύμι για πρώτη φορά, και στην πραγματικότητα, πριν από τη ζωή στο σκάφος, δεν είχα φτιάξει ποτέ ψωμί σε ολόκληρη τη ζωή μου».
Η Άμπερ λέει επίσης ότι υπάρχει κάτι πραγματικά μαγικό – Πλέον πέρα από το χρόνο που έχει η οικογένεια για να φτιάξει σπιτικό φαγητό, μπορεί να κάθεται όλη μαζί στο ίδιο τραπέζι και να το απολαμβάνουν παρέα. «Αυτό είναι μια μεγάλη αντίθεση με την πολυάσχολη ζωή που ζούσαμε στη στεριά, τρώγοντας μπάρες δημητριακών στο αυτοκίνητο, πηγαίνοντας από τη μια δραστηριότητα στην άλλη», προσθέτει.
Τα θετικά και τα αρνητικά της ζωής σε καταμαράν
Η ζωή τους μπορεί να είναι σίγουρα πιο γραφική, αλλά οι Μορς λένε ότι, όπως και η ζωή στη στεριά, έχει τις καλές και τις κακές μέρες. «Κάτι μου μάθαμε πολύ γρήγορα, είναι ότι όλες οι ρομαντικές στιγμές κερδίζονται» λέει η Άμπερ. «Είναι σκληρή δουλειά η διατήρηση και η διαχείριση μιας πλωτής κατοικίας» προσθέτει.
Επίσης, ο Μπράντον πρέπει να επιβλέπει όλα τα συστήματα λειτουργίας του σκάφους, τα οποία είναι περίπλοκα. «Αν ένα σύστημα δεν λειτουργεί σωστά, έχουμε μεγάλο πρόβλημα» τονίζει ο πατέρας της οικογένεια.
Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν και τα καιρικά ζητήματα με τα οποία πρέπει να αναμετρηθούν. «Οι ζωές μας εξαρτώντας πλήρως από τον καιρό» προσθέτει. «Έχουμε πλέον ξεπεράσει αρκετές τροπικές καταιγίδες και χρειάστηκε να ξεφύγουμε από τυφώνες».
Αλλά από την άλλη, η ζωή τους είναι γεμάτη με νέες εμπειρίες. Τα πρωινά ξεκινούν συνήθως με ψαροντούφεκο και τα παιδιά – τώρα ηλικίας 19,14 (τα δίδυμα) και 8 ετών – έχουν κάνει φίλους από όλο τον κόσμο.
«Παρόλο που ο ωκεανός ήταν τόσο ξένος για εμάς, μας έχει προσφέρει μερικές από τις πιο μαγικές στιγμές που θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ως οικογένεια», λέει η Άμπερ. «Όταν δεν υπάρχει στεριά στον ορίζοντα και έχεις ένα κοπάδι δελφινιών να κολυμπάει παιχνιδιάρικα στην πλώρη σου - πώς μπορεί να ξεπεραστεί αυτό; Ο ωκεανός μας έχει αλλάξει πραγματικά, και η ζωή σε ένα σκάφος μας έχει αλλάξει.
«Το πιο ωραίο πράγμα όμως -μετά από τέσσερα χρόνια, 15.000 ναυτικά μίλια και 21 διαφορετικές χώρες- τα παιδιά μας έχουν μεγαλώσει τόσο πολύ και έχουν αποκτήσει χαρακτήρα με τρόπους που δεν θα είχαν ποτέ αν είχαμε μείνει στο μικρό μας αδιέξοδο».