Πέθανε σε ηλικία 81 ετών ο διάσημος φωτογράφος Τέρι Ο’Νιλ, που θριάμβευσε στις δεκαετίες του '60 και του '70 τραβώντας μερικά από τα σπουδαιότερα πρόσωπα του κόσμου.
Ο διάσημος φωτογράφος, που απεβίωσε μετά από μάχη με τον καρκίνο του προστάτη, ήταν ο άνθρωπος που τραβούσε τα πολιτιστικά είδωλα της δεκαετίας του ‘60 και του ‘70. Μπορούσε να μεταμορφώσει μέσα από την κάμερά του, τους πάντες, ακόμη και αθλητές, όπως ο Μπόμπι Μουρ, ο Πελέ, ο Μοχάμεντ Άλι και ο Ιμράν Καν, που μετατρέπονταν σε ποπ είδωλα στον φακό του.
Ο Τέρι Ο’Νιλ και οι σύγχρονοί του, όπως οι Ντέιβιντ Μπέιλι και Τέρενς Ντόνοβαν, δεν τραβούσαν μόνο φωτογραφίες διασημοτήτων – ήταν οι ίδιο διασημότητες. Μέχρι την δεκαετία του ‘60, φωτογραφία σήμαινε μόνο ένα όνομα: Σέσιλ Μπίτον – το αγόρι κάτω από ένα μαύρο πανί πίσω από ένα τρίποδο και πόζες με κάθε επισημότητα.
Πέθανε ο σπουδαίος φωτογράφος Ρόμπερτ Φρανκ -Εφερε επανάσταση
Σε απόλυτη αντίθεση, η φωτογραφία στην δεκαετία του ‘60 για τον Τέρι Ο’Νιλ ήταν μια Leica, γοητεία, λαμπερά πάρτι, διαμερίσματα στο Τσέλσι και πολλά χρήματα που έβγαζε από εφημερίδες, εξώφυλλα δίσκων, κινηματογραφικέ2ς αφίσες και φωτογραφήσεις μόδας. Ήταν ο κόσμος της κλασικής ταινίας «Blow-Up», όπου ο Ντέιβιντ Χέμινγκς υποδύθηκε μια εκδοχή του Ο’Νιλ, λέγοντας στα μοντέλα του: «Δώστο μου! Δώστο μου!Πολύ πικάντικο, ναι, ναι. Μ’ αρέσει. Μ’ αρέσει!». Με το νέο στυλ φωτογράφησης, η τέχνη και το εμπόριο μετατράπηκαν σε τέχνη και σεξ. Τα ερωτικά όρια επαναπροσδιορίστηκαν, όπως και η στάση απέναντι στην τάξη. Ο καθένας μπορούσε να υποδυθεί κάτι που δεν ήταν.
Η ταπεινή καταγωγή και η αφετηρία της καριέρας του ως φωτογράφος
Ο Τέρι Ο’Νιλ γεννήθηκε σε μια οικογένεια που ανήκε στην εργατική τάξη, στο Ρόμφορντ του Έσεξ, το 1938 και κατάφερε να παραμείνει μέχρι το τέλος, πιστός στις ρίζες του. Ακόμη κι όταν ήταν πλούσιος και διάσημος, έτρωγε fish & chips τρεις φορές την εβδομάδα. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός, κάτι που έκανε τον Ο’Νιλ να μην αγγίξει αλκοόλ μέχρι τα 25 περίπου, ενώ επέμεινε ότι ποτέ του δεν δοκίμασε ναρκωτικά. Μεγάλωσε σε μια καθολική οικογένεια και στην ηλικία των 10 πήγε στο σχολείο προκειμένου να λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση προκειμένου να γίνει ιερέας.
Ωστόσο, εγκατέλειψε το σχολείο οριστικά στην ηλικία των 14 ετών. Η μητέρα του ονειρευόταν να εργαστεί σε μια τράπεζα, αλλά ο ίδιος ήθελε να γίνει ντράμερ τζαζ μουσικής. Προκειμένου να καταφέρει να πάει στην Αμερική, όπου ήλπιζε ότι θα συναντούσε τους μουσικούς του ήρωες, υπέβαλε αίτηση για την αεροπορική εταιρεία BOAC. Αντ’ αυτού όμως, οι Αρχές του αεροδρομίου τον ενημέρωσαν ότι ήθελαν να φωτογραφίζει τις διασημότητες που πηγαινοέρχονταν στο VIP lounge του Χίθροου.
Και όντως, μια φωτογραφία ήταν αυτή που τον έκανε γνωστό. «Έτυχε να πέσω επάνω σε έναν πολύ καλοντυμένο άνδρα με καπέλο, την ώρα που κοιμόταν στο τμήμα των αναχωρήσεων και ήταν περιτριγυρισμένος από Αφρικανούς αρχηγούς φυλών» είχε δηλώσει κάποτε. «Λίγο αργότερα, με πλησίασε ένας συντάκτης που μου είπε ότι ήθελε να δείξει την φωτογραφία στο έντυπο που εργαζόταν. Τελικά αποδείχτηκε ότι ο άνδρας που κοιμόταν ήταν ο γενικός γραμματέας Ραμπ Μπάτλερ».
Στήνονταν στην Abbey Road για να τραβά φωτογραφίες των μουσικών
Σύντομα, του πρόσφεραν δουλειά στο Daily Sketch και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘50, ο Τέρι Ο’Νιλ είχε γίνει ο νεότερος φωτογράφος της οδού Φλιτ. Οι συντάκτες του του είχαν αναθέσει να κάνει βόλτες στην Abbey Road, τραβώντας φωτογραφίες τα αναδυόμενα συγκροτήματα. Ο Τέρι Ο΄Νιλ ήταν εκεί για να καλύψει την ηχογράφηση των Beatles «Please Please Me» το 1962 και συνέχισε κι αργότερα φωτογραφίζοντας τους Στόουνς, Ντέιβιντ Μπάουι, Έλτον, U2 και Έιμι Γουαϊνχάουζ.
Και χθες, η Μπάρμπρα Στρέιζαντ ήταν μία από τους πολλούς διάσημους που επαίνεσαν το ταλέντο του μέσα από τα social media. «Τέρι Ο’Νιλ – τράβηξες τόσο υπέροχες φωτογραφίες. Αναπαύσου εν ειρήνη» έγραψε η διάσημη τραγουδίστρια και ηθοποιός. Και πράγματι, ο Ο’Νιλ κατάφερε να «ξεγυμνώσει» τους πάντες όταν φωτογραφίζονταν στον φακό του. Μάλιστα, του επιτρέπονταν η ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τους χώρους, ακόμη και στα αποδυτήρια. Η είσοδος σε αυτούς τους χώρους, τον εξέπληξε.
Σήμερα τα πάντα ελέγχονται από μάνατζερς και υπεύθυνους δημοσίων σχέσεων, που πρέπει να δώσουν την έγκρισή τους για κάθε φωτογραφία που θα κυκλοφορήσει. Τα αρνητικά ελέγχονται, οι εικόνες υπόκεινται σε επεξεργασία. Ο Τέρι Ο’Νιλ δεν είχε τίποτε από αυτά.
Η φωτογραφία του Φρανκ Σινάτρα και ο Ντέιβιντ Μπάουι
Προκειμένου να τραβήξει την διάσημη φωτογραφία του με τον Σινάτρα που κάνει βόλτα στο Μαϊάμι, περιτριγυρισμένος από απειλητικούς σωματοφύλακες, το μόνο που έκανε ήταν να δώσει μια συστατική επιστολή από την πρώην σύζυγό του Φρανκ Σινάτρα, την Άβα Γκάρντνερ. «Όλα καλά παιδιά, είναι μαζί μας τώρα» είχε πει ο Σιάντρα στους σωματοφύλακές του.
Ο Ντέιβιντ Μπάουι ήταν ένα από τα αγαπημένα θέματα του Τέρι Ο’Νιλ. Ο τραγουδιστής λάτρευε να είναι στο φωτογραφικό στούντιο, να παίζει με διαφορετικά κοστούμια, είτε σαν εξωγήινος είτε σαν μια ανδρόγυνη μορφή. «Ήταν πάντα τόσο συναρπαστικό, καθώς ότι έκανε, το έκανε τόσο απρόβλεπτα» είχε δηλώσει ο φωτογράφος, που πρωτογνώρισε τον Ντέιβιντ Μπάουι στην περιοδεία του «Ziggy Stardust» το 1973. Δική του ήταν και η φωτογραφία του εξωφύλλου του δίσκου του «Diamond Dogs» του 1974. Προς το τέλος όμως της περιόδου αυτής, ο Ντέιβιντ Μπάουι είχε αδυνατίσει πολύ από τα ναρκωτικά και ο Τέρι Ο’Νιλ τράβηξε τις αποκαρδιωτικές φωτογραφίες που δείχνουν τον αδυνατισμένο τραγουδιστή να τον έχει αγκαλιά η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και να τον βοηθά να καπνίσει ένα τσιγάρο.
Λάτρευε να φωτογραφίζει τον Έλτον Τζον
Η μοναξιά της διάσημης ζωής απεικονίζεται έξοχα στις φωτογραφίες του Έλτον Τζον που παίζει μπροστά σε ένα πλήθος 100.000 ατόμων στο στάδιο Ντότζερ το 1975. Εκεί, ο τραγουδιστής είναι σε μια άδεια σκηνή, φορώντας ένα λαμπερό κοστούμι με στρας και το ακροατήριο είναι μια αδιαφοροποίητη μάζα που ουρλιάζει, σαν μια λάβα που ρέει και μπορεί να τον καταπιεί. Ωστόσο, όπως ο ίδιος ο φωτογράφος έχει πει, ο Έλτον Τζον έχει τέτοιο χάρισμα και καλλιτεχνία, που μετά από αιώνες θα ταξινομηθεί δίπλα στον Μπετόβεν.
Η αγάπη του Τέρι Ο’Νιλ για τα πρόσωπα που φωτογράφιζε ήταν αυτή που πάντα τον βοηθούσε στο να βγάλει το καλύτερο αποτέλεσμα. Προσπαθούσε να αυξήσει την φυσική τους αίγλη, φωτογραφίζοντας την Μπριζίτ Μπαρντό σε όλη της την γοητεία, με τα μαλλιά της να τα παίρνει ο άνεμος και ένα τσιγάρο να κρέμεται στα σαρκώδη χείλη της.
Ο έρωτας με την Φέι Νταναγουέι
Το 1992, ο Τέρι Ο’ Νιλ φωτογράφισε και την βασίλισσα Ελισάβετ. «Με έκανε να νιώσω άνετα από το πρώτο λεπτό» όπως έχει δηλώσει ο φωτογράφος. «Το είχα ξεχάσει. Ήταν μια γυναίκα που έχει φωτογραφηθεί εκατομμύρια φορές». Η φωτογραφία όμως που έχει αποτυπωθεί σε όλο τον κόσμο και θα τον κάνει αξέχαστο, είναι εκείνη της Φέι Νταναγουέι στην πισίνα, την ημέρα μετά το βραβείο Όσκαρ που κέρδισε το 1977 για τον ρόλο της στην ταινία «Network».
Κάθεται σε μια καρέκλα με ένα βλέμμα σαν να έχει βαρεθεί τα πάντα. Το χρυσό αγαλματίδιο βρίσκεται στο τραπέζι, δίπλα στα απομεινάρια από το πρωινό της. Οι εφημερίδες είναι διάσπαρτες παντού στο πάτωμα. Ο Τέρι Ο’Νιλ ίσως και να συμφωνούσε ότι αυτό οδήγησε στο μεγαλύτερο λάθος της ζωής του – την σχέση του με την λαμπερή σταρ. Όπως είπε αργότερα:« Ήταν ένα χάσιμο 12 ετών από την ζωή μου». Έγινε ο δεύτερος σύζυγός της με την Φέι Νταναγουέι να νιώθει διαφορετικά για τον φωτογράφο, αναγνωρίζοντας πως ήταν «ο μόνος υπεύθυνος που με βοήθησε να μεγαλώσω και να ωριμάσω».
Βασικά, τα τρία χρόνια που υπήρξαν παντρεμένοι (1983-1986) της αφιερώθηκε απόλυτα. «Έχω εγκαταλείψει τα πάντα για να την ακολουθώ» είχε δηλώσει κάποτε. «Αλλά μισούσα τον τρόπο ζωής στο Χόλιγουντ. Αυτή η λάμψη σε καταβάλει». Και ο Τέρι Ο’ Νιλ είχε έναν ακόμη καλό λόγο για να είναι επιφυλακτικός με το Χόλιγουντ: ήταν καλεσμένος στο σπίτι της Σάρον Τέιτ την νύχτα που δολοφονήθηκε στις 9 Αυγούστου 1969 από τους οπαδούς του Τσαρλς Μανσόν. Για καλή του τύχη δεν πήγε, λόγω του jetlag. Προτού παντρευτεί την Φέι Νταναγουέι, είχε έναν ακόμη γάμο με επίσης ηθοποιό, την Βέρα Ντέι. Αυτή η σχέση γέμιζε τον Ο’Νιλ με «συναισθηματική ενοχή». Ο τρίτος του γάμος ήταν με την Λαρέιν Άστον, ιδιοκτήτρια πρακτορείου μοντέλων.
Ερωτηθείς προς το τέλος της ζωής του ποιόν θα ήθελε να φωτογραφίσει, ο Ο’Νιλ είπε: «Δεν υπάρχει κανένας. Έχω χάσει το ενδιαφέρον μου, για να είμαι ειλικρινής. Δεν υπάρχουν σπουδαίοι ποπ τραγουδιστές όπως ο Έλτον Τζον. Ούτε Άβα Γκάρντνερ ή Πολ Νιούμαν».