Οι άνθρωποι είναι μονογαμικοί, αλλά δεν φτάνουν την αφοσίωση που δείχνουν ορισμένα ζώα.
Ο ανθρωπολόγος Μαρκ Ντάιμπλ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ απέδειξε αυτή τη διαφορά συγκρίνοντας τους ανθρώπους με 34 άλλα είδη θηλαστικών.
Στην έρευνά του, εξέτασε πόσο συχνά τα παιδιά ενός είδους έχουν και τους δύο γονείς κοινούς, δηλαδή είναι πλήρη αδέλφια, σε σχέση με το να έχουν μόνο έναν γονέα κοινό, δηλαδή μαδέλφια εξ' αγχιστείας.
Μέτριο το επίπεδο μονογαμίας στο ανθρώπινο είδος
Στους ανθρώπους, περίπου τα δύο τρίτα των παιδιών έχουν και τους δύο γονείς κοινούς, ποσοστό που δείχνει ένα μέτριο επίπεδο μονογαμίας σε σχέση με άλλα είδη.
Τα καλιφορνέζικα ποντίκια είναι πλήρη αδέρφια στο 100%, οι αφρικανικοί λύκοι 85%, οι κάστορες 73% και οι γίββωνες με λευκά χέρια περίπου 64%.
Η πλειονότητα των θηλαστικών, όπως οι ρινόκεροι και οι ασβοί, έχει πολύ χαμηλότερη μονογαμία, γύρω στο 20%, ενώ στα χαμηλότερα επίπεδα βρίσκονται τα δελφίνια, οι όρκες και ορισμένα είδη μακάκων, με μόλις 1-4% πλήρη αδέλφια.
Ο Dyble καταλήγει ότι η μονογαμία είναι το κυρίαρχο πρότυπο ζευγαρώματος στους ανθρώπους, ενώ τα περισσότερα άλλα θηλαστικά είναι πολύ πιο πολυγαμικά και μόνο το 9% των θηλαστικών είναι πραγματικά μονογαμικά.
Η μονογαμία έπαιξε ρόλο στην επιτυχία του είδους μας
Τέλος, η μονογαμία πιθανότατα βοήθησε τους ανθρώπους να δημιουργήσουν μεγαλύτερες οικογένειες και κοινωνικά δίκτυα, κάτι που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιτυχία μας ως είδος.