Πριν από μερικά χρόνια, δημοσιεύτηκε το άρθρο «The rise of digisexuality: therapeutic challenges and possibilities», όπου διαβάσαμε για τη νέα σεξουαλική ταυτότητα.
Η νέα σεξουαλική ταυτότητα την οποία διαβάζουμε να απασχολεί τελευταί τα διεθνή μέσα είναι η "digisexuality". Χωρίζεται σε δύο φάσεις, όπου στην πρώτη ανήκουν όσοι ανατρέχουν στην τεχνολογία ως ενίσχυση της ήδη υπάρχουσας σεξουαλικής ζωής τους και των επαφών τους με άλλους παρτενέρ. Από την άλλη, στη δεύτερη φάση συναντάμε όσους προτιμούν να έχουν ερωτικές σχέσεις μόνο μέσω εικονικής πραγματικότητας, ρομπότ ή οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με το digital κομμάτι, χωρίς να θέλουν απαραίτητα να έρθουν σε επαφή με άλλον άνθρωπο -συχνά δεν το θέλουν κιόλας.
Μάλιστα, αυτοί που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, αναπτύσσουν και ρομαντικά συναισθήματα για μια ψηφιακή μορφή, ενώ νιώθουν και την επιθυμία να συνάψουν μαζί τους ακόμα και σταθερή σχέση ζωής. Για παράδειγμα, στην Κίνα κάποιος παντρεύτηκε ένα ολόγραμμα.
Η συνέχεια του άρθρου στο Bovary.gr.