Η νεαρή μουσουλμάνα Χούμα Κουρσί από την πόλη Βάλσαλ στα Δυτικά Μίντλαντς της Αγγλίας, παντρεύτηκε τον Ρίτσαρντ, έναν μη μουσουλμάνο, τον οποίο γνώρισε μέσω διαδικτύου.
Το ζευγάρι έχει τρία παιδιά μαζί και είναι παντρεμένο για δέκα χρόνια. Η σχέση τους δεν υπήρξε εύκολη. Οι γονείς της που δεν ήταν σύμφωνοι, της πρότειναν να τη συστήσουν σε «κατάλληλα αγόρια», αλλά εκείνη είπε «όχι».
«Υπήρχε μια στιγμή που προσποιούμουν ότι γνώρισα τον σύζυγό μου σε μια καφετέρια, τυχαία, γιατί φαινόταν πιο ρομαντικό από την αλήθεια, δηλαδή ότι γνωριστήκαμε διαδικτυακά σε έναν ιστότοπο γνωριμιών. Ποτέ δεν ήθελα να γνωρίσω κάποιον στο Διαδίκτυο», λέει η ίδια.
Οι Ασιάτες γονείς της, ήθελα να της γνωρίσουν έναν άνδτα «κατάλληλο» για εκείνη. «Δεν σκέφτομαι τον εαυτό μου, ότι παραβίασα τους κανόνες. Το μόνο που έκανα ήταν να ερωτευτώ απροσδόκητα. Τρεις μήνες αφότου τον γνώρισα, παντρεύτηκα τον Ρίτσαρντ, έναν μη μουσουλμάνο, κάποιον που δεν έπρεπε να παντρευτώ τεχνικά επειδή δεν μοιραζόταν την ίδια πολιτιστική ή θρησκευτική κληρονομιά με εμένα».
«Είμαστε πολύ φυσιολογικοί. Μετά από σχεδόν δέκα χρόνια γάμου, και ως γονείς τριών μικρών αγοριών, το μόνο που κάνουμε είναι να παρακολουθούμε Netflix και να φάμε δείπνο στον καναπέ όταν τα παιδιά είναι στο κρεβάτι. Είμαι μια 39χρονη συγγραφέας με ρίζες από το Πακιστάν. Ο Ρίτσαρντ είναι 40χρονος σύμβουλος λογισμικού από το Σροπσάιρ. Όταν ανακοινώθηκε ο αρραβώνας μας, η μητέρα μου είπε σε συγγενείς και μερικούς από τους φίλους της οικογένειας μας, ότι συνάντησα τον Ρίτσαρντ στο τζαμί του Regent's Park.
Φυσικά, όλα αυτά τα είπε η μητέρα της Χούμα, για να μετριάσει τα κουτσομπολιά στον συντηρητικό, σχετικά αυστηρό κοινωνικό κύκλο που τη μεγάλωσε.
«Αν συναντούσα τον σύζυγό μου στο τζαμί, σήμαινε ότι ήμουν καλή μουσουλμάνα και ο χαρακτήρας μου φαινόταν από αυτό. Αλλά η αλήθεια είναι ότι, πριν συναντηθούμε, ο Ρίτσαρντ δεν είχε σκεφτεί ποτέ να ασπαστεί το Ισλάμ».
Η πρώτη συνάντηση του ζευγαριού
«Η πρώτη φορά που τον είδα ήταν μετά τη δουλειά έξω από ένα σταθμό του μετρό. Ήταν τον Μάρτιο του 2011. Ήμουν 29 ετών, ζούσα σε ένα διαμέρισμα που μόλις αγόρασα στο Βόρειο Λονδίνο. Έφτασα νωρίς επειδή ήμουν πιο νευρική όταν ήταν να συναντήσω τον Ρίτσαρντ, από ό,τι ήταν να συναντώ μερικούς από τους αγνώστους που μου κανόνιζε στο παρελθόν η μητέρα μου».
«Η ιδέα ότι θα παντρευόμουν κάποια μέρα ήταν κάτι που κατάλαβα από τότε που ήμουν κορίτσι. Αφού αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο Warwick, οι γονείς μου, μου πρότειναν να με συστήσουν σε κατάλληλα αγόρια. Αλλά είπα όχι. Ήμουν πολύ ρομαντική και πήγα να σπουδάσω στο Παρίσι για ένα χρόνο. Μόνο το 2005, αφού πέθανε ο πατέρας μου, σκέφτηκα ξανά τον γάμο. Ζούσα στο Λονδίνο και δούλευα σε εφημερίδα. Σε μια επίσκεψη στο σπίτι, μουρμούρισα αμήχανα στη μητέρα μου ότι ήμουν έτοιμη να μου γνωρίσει τους μνηστήρες».
Όπως λέει η Χούμα, το πρόβλημα ήταν ότι ανάμεσα στους άνδρες που της γνώρισε η μητέρα της δεν έβρισκε εύκολα ταίρι. «Σχεδόν 30 χρονών, μόνο 1,57 μ., δεν ήμουν γιατρός και δεν μπορούσα να μιλήσω Ουρντού, τουλάχιστον όχι πολύ καλά. Δοκίμασα επίσης μουσουλμανικούς ιστότοπους γάμου και γνωριμιών, αλλά δεν είχα μεγάλη τύχη».
«Έτσι σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να έχω καλύτερη πιθανότητα να βρω κάποιον που ήταν μεν μουσουλμάνος, αλλά και λίγο περισσότερο σαν εμένα σε έναν πιο κανονικό ιστότοπο γνωριμιών. Δημιούργησα ένα προφίλ στο Love-hit, έναν ιστότοπο γνωριμιών για τους Λονδρέζους, αλλά όχι ειδικά για τους Μουσουλμάνους. Ήμουν χαρούμενη με τη ζωή μου. Η ιδέα να πετύχω το κατάλληλο ταίρι δεν με απασχολούσε κάθε μέρα. Μέχρι, που έλαβα αυτό το πρώτο email από τον Ρίτσαρντ και σκέφτηκα: “Ω, λοιπόν, δεν είναι απλώς υπέροχος;”».
Σύμφωνα με τη Χούμα, από τη μέρα που γνωρίστηκαν, έγραφαν κάθε μέρα ο ένας στον άλλο, επί έναν μήνα. Ωστόσο, η νεαρή κοπέλα ήταν ανήσυχη γιατί δεν είχε γνωρίσει κανέναν στο παρελθόν που να μην είναι Ασιάτης. Κάποιον που δεν μοιραζόταν την ίδια πολιτιστική κληρονομιά, το ίδιο χρώμα δέρματος και την ίδια πίστη.
«Συναντούσα μόνο αγόρια που ήξεραν ότι αυτές οι συναντήσεις ήταν γρήγορες συνεντεύξεις για γάμο και ότι δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Θυμήθηκα ότι ο Ρίτσαρντ μου έστειλε μήνυμα και το προφίλ μου έλεγε σαφώς ότι ήμουν μουσουλμάνα. Σίγουρα ήξερε τι έκανε;».
Το ζευγάρι άρχισε να βγαίνει ραντεβού. «Δεν μιλήσαμε για τη θρησκεία. Ποιος το κάνει άλλωστε στα πρώτα ραντεβού;», είπε η Χούμα.
Ενώ της άρεσε πολύ, έβλεπε ότι το να είναι μαζί δε θα ήταν κάτι εύκολο. «Πήρα μια βαθιά ανάσα και του είπα με χαμηλή φωνή ότι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί γιατί η θρησκεία μου δεν θα το επέτρεπε, και ούτε η οικογένειά μου. Του είπα ότι λυπάμαι που έχασε το χρόνο του. Κάλυψε το χέρι μου με το δικό του. “Δεν μπορούμε πραγματικά να είμαστε μαζί; Καθόλου;” ρώτησε».
Μου είπε ότι έψαχνε πληροφορίες για αυτό. Αναρωτήθηκα τι είχε Googlάρει. «Λοιπόν, σίγουρα θα μπορούσαμε», του απάντησα. «Θα μπορούσες να γίνεις μουσουλμάνος και να με παντρευτείς, αλλά αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Δεν πρέπει καν να βγαίνω ραντεβού. Λυπάμαι, δεν θα έπρεπε πραγματικά να είμαι εδώ».
Περιέργως, δεν αντέδρασε. «Ναι, αυτό διάβασα. Σχετικά με τη μετατροπή. Διαβάζω για το Ισλάμ... έχει πολλές ομοιότητες με άλλες θρησκείες, όσο μπορώ να δω», της απάντησε.
Αργότερα της είπε ότι οι παππούδες του ήταν αυστηροί μεθοδιστές και ενώ οι γονείς του αυτοαποκαλούταν χριστιανοί, δεν ήταν εκκλησιαστική οικογένεια, αλλά πίστευε έντονα στις ιδιότητες της καλοσύνης, της ευγένειας και της συμπόνιας.
Του είπα για άλλη μια φορά ότι δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί. «Σταμάτησα να πίνω λίγο καιρό πριν!» είπε με αισιοδοξία, προσπαθώντας να ελαφρύνει τη διάθεση.
«Καθώς περπατήσαμε στους δρόμους του Λονδίνου, συνειδητοποίησα ότι θα ήταν πιθανώς η τελευταία φορά που τον έβλεπα. Αλλά κάτι είχε ήδη ξεκινήσει. Ήμασταν πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Ο Ρίτσαρντ ρώτησε αν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε ξανά και συναντηθήκαμε αργότερα εκείνο τον μήνα, τον Μάρτιο του 2011.
Τότε, ο Ρίτσαρντ της εξομολογήθηκε τον έρωτά του και μετά από μια ειλικρινή συζήτηση άρχισαν ξανά να είναι μαζί. Ο Ρίτσαρντ γράφτηκε σε μαθήματα αρχαρίων για το Ισλάμ στο τζαμί του Regent's Park.
«Τη Μεγάλη Παρασκευή, επισκεφθήκαμε το τζαμί για προσευχές της Παρασκευής. Στάθηκα δίπλα στον Ρίτσαρντ, έναν λευκό που δεν ήταν μουσουλμάνος. Φορούσα τζιν όχι παραδοσιακό shalwar kameez και κανείς δεν νοιαζόταν. Όλοι οι άνθρωποι μας χαμογελούσαν», είπε η Χούμα.
«Έστειλα μέσω email τη μητέρα μου για να της πω για τον Ρίτσαρντ και με κάλεσαν για οικογενειακή συνάντηση τον Απρίλιο. Υπήρχαν εβδομάδες επίπονων ερωτήσεων, σχεδόν αδύνατο να απαντηθούν. Είχα σκεφτεί καθόλου τι θα σκεφτόταν η οικογένειά μας στο Πακιστάν; Τελικά, ο Ρίτσαρντ και εγώ αποφασίσαμε ότι πρέπει να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τη μητέρα μου».
«Πρέπει να ξέρω τι συμβαίνει. Ποιες είναι οι προθέσεις σου», του είπε η μητέρα της Χούμα. Εκείνος της απάντηε ότι καταλάβαινε τις ανησυχίες της και ότι διάβαζε για το Ισλάμ και έπαιρνε μαθήματα και ότι είχε νόημα γι 'αυτόν, τις αξίες, τις ομοιότητες με άλλες θρησκείες. Διευκρίνισε ότι δεν έπινε ή δεν έτρωγε χοιρινό. Μίλησε για τον σεβασμό που είχε για εκείνους που νηστεύουν. Της είπε ότι μαθαίνει αραβικές προσευχές και θα γινόταν μουσουλμάνος στις επόμενες εβδομάδες και θα ήθελε να είναι εκεί, αν το ήθελε κι αυτή, δηλαδή.
«Μάλιστα», είπε. «Και μετά τι;», τον ρώτησε. «Τότε θα ήθελα να ζητήσω άδεια για να παντρευτώ την κόρη σας, αν με αφήνετε».
«Γιατί επικοινωνήσατε μαζί της σε αυτόν τον ιστότοπο; Γιατί αυτή;», συνέχιζε να τον ρωτά η μητέρα της Χούμα.
«Σκέφτηκα: παρακαλώ μην πεις ότι σου άρεσα. Αλλά, φυσικά, δεν είναι αυτό που είπε», ανέφερε η κοπέλα. «Επειδή ήθελα να νοικοκυρευτώ με κάποιον που μοιράζεται τις απόψεις μου για τη ζωή, τον κόσμο. Υπήρχε… κάτι στη Χούμα. Φαινόταν να έχουμε πολλά κοινά, και μετά ξεκινήσαμε να γράφουμε ο ένας στον άλλο, και συναντηθήκαμε και αισθανόμαστε πολύ ωραία».
Η μαμά μου κούνησε το κεφάλι της και είπε: «Χούμα, πέρασε του το πιλάφι. Μην τον αφήνεις με άδειο πιάτο». Τότε κοίταξε τον Ρίτσαρντ και είπε: «Έλα τώρα, πρέπει να δοκιμάσεις λίγο από τα πάντα».
Φωτογραφίες: Daily Mail