Η μοναξιά αναδεικνύεται πλέον ως πηγή αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης, σύμφωνα με μια νέα γενιά βιβλίων που εξετάζουν τη μοναχική ζωή με θετική ματιά.
Η ταινία «Perfect Days», του Wim Wenders, παρουσιάζει έναν Ιάπωνα καθαριστή τουαλετών στο Τόκιο, ο οποίος περνά τον χρόνο του σε σιωπηλή απομόνωση, ποτίζοντας φυτά, ακούγοντας μουσική και διαβάζοντας.
Αυτή η απεικόνιση της μοναξιάς ως πηγή γαλήνης απηχεί την τάση των τελευταίων ετών να επαναξιολογηθεί η αξία τού να ζει κανείς μόνος του.
Το 2024 κυκλοφόρησαν βιβλία όπως το «Solitude: The Science and Power of Being Alone» και το «Solo: Building a Remarkable Life of Your Own», τα οποία προτείνουν τη μοναξιά ως δρόμο προς την αυτογνωσία και την προσωπική ανάπτυξη.
Η δημοσιογράφος Heather Hansen, συν-συγγραφέας του πρώτου, αναφέρει ότι η μοναξιά μπορεί να προσφέρει ηρεμία και δημιουργικότητα όταν επιλέγεται συνειδητά.
Η Emma Gannon, συγγραφέας του Table For One, εξετάζει τη σύγχρονη σχέση με τη μοναξιά μέσα από μια ρομαντική ιστορία, εστιάζοντας στη χαρά τού να είναι κανείς μόνος.
Αλλάζει ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τη μοναξιά;
Η τάση αυτή αντικατοπτρίζει μια αλλαγή στις κοινωνικές αντιλήψεις, με τη νέα γενιά να επανεξετάζει τις παραδοσιακές σχέσεις και να αγκαλιάζει τη μοναχική ζωή.
Σύμφωνα με έρευνες, δύο στους πέντε νέους θεωρούν τον γάμο ξεπερασμένο θεσμό, ενώ μόνο το 50% των νέων στη Βρετανία αναμένεται να παντρευτούν.
Η αποδοχή της μοναξιάς ως θετικού στοιχείου της ζωής ενισχύεται από καλλιτεχνικές εκφράσεις, όπως τα έργα του Edward Hopper, που απεικονίζουν την ομορφιά της απομόνωσης στην αστική ζωή.