Στην αποκάλυψη ότι ο γιος της πέφτει θύμα μπούλινγκ από συμμαθητή του στο δημοτικό σχολείο, που φοιτά, προχώρησε η Μαριάντα Πιερίδη.
Μιλώντας στο Instagram, η τραγουδίστρια είπε ότι ο γιος της δέχεται επιθέσεις από την Α΄ δημοτικού, προσθέτοντας ότι του έχουν καρφώσει μολύβι στον κρόταφο.
Σε άλλο περιστατικό, συμμαθητής του τον κλωτσούσε στο προαύλιο του σχολείου ενώ έπαιζαν μπάσκετ.
Όλα όσα είπε η Μαριάντα Πιερίδη
«Καλημέρα σε όλους και όλες. Λοιπόν, γιατί κάνω αυτό το story. Θέλω την άποψή σας για κάτι που αντιμετωπίζω από την Α’ Δημοτικού που ξεκίνησε ο μικρός στο σχολείο. Σε ένα σχολείο, που στο παρελθόν τουλάχιστον, υπήρξε εξαιρετικό. Αντιμετωπίζω πολύ σοβαρό θέμα μπούλινγκ. Από την πρώτη Δημοτικού. Το πρώτο σοβαρό θέμα που αντιμετώπισα ήταν μολύβι στον κρόταφο, μέσα στο κρέας. Ένα από όλα ήταν αυτό. Στη συνέχεια, υπήρξαν κλωτσιές στα μούτρα, ο παππούς του τον είδε να είναι ξαπλωμένος στο προαύλιο και να τον κλωτσάει το παιδάκι στην κοιλιά χωρίς λόγο, έπαιζαν μπάσκετ. Απλά για να πάρει τη μπάλα θεώρησε ότι πρέπει να κάνει αυτό. Θέλω την άποψή σας πάρα πολύ».
Διαβάζω τα μηνύματά σας εδώ και πολλή ώρα και πρέπει να σας πω ότι κάποια με βοήθησαν πάρα πολύ. Κάποια άλλα, έχω ήδη κάνει αυτά που μου περιγράφετε. Δηλαδή, αυτό που έχω ήδη κάνει είναι ότι στη Β' Δημοτικού, αναγκάστηκα να στείλω το παιδί σε μια σχολή για να μάθει να αμύνεται. Είχα εξηγήσει σε έναν εξαιρετικό δάσκαλο τι συμβαίνει γιατί είχα απηυδήσει. Δεν ήξερε το παιδί από που του έρχεται και αντί να αμυνθεί, καθόταν και τις έτρωγε. Έχει μαζέψει πάρα πολλά μέσα του. Δε καταλαβαίνω γιατί συμβαίνει αυτό στα παιδιά μας. Να μαζέψω εγώ δηλαδή τα ψυχολογικά του άλλου παιδιού. Για ποιον λόγο να το ζω αυτό το έργο; Για ποιον λόγο; Τα πράγματα που μπορεί να κάνει ένα σχολείο σε θέματα που έχουν να κάνουν με μπούλινγκ είναι πολύ περιορισμένα. Είναι να κάνουν τηλέφωνα στους γονείς, αν επαναλαμβάνεται να παρακαλέσουν τους γονείς να πάνε το παιδί σε κάποιον να το βοηθήσει.
Αυτό που θέλω εγώ να καταλάβω είναι γιατί να πρέπει να αντιμετωπίσει το δικό μου το παιδί ό,τι έχει μαζέψει το άλλο παιδί από τον τρόπο που ζει στο σπίτι του ένα άλλο παιδάκι; Γιατί πρέπει να αντιμετωπίσω εγώ την επιθετικότητα και όλο αυτό το νεύρο που έχει ένα άλλο παιδί. Συμπονώ, το κάθε πρόβλημα που έχει ένα παιδί στο σπίτι του και να το βοηθήσω όσο μπορώ. Γιατί να αντιμετωπίζει το δικό μου παιδί αυτή τη κατάσταση. Και συνεχίζω και λέω, όταν ένα παιδί ξεκινάει και καρφώνει μολύβια στο πρόσωπο των συμμαθητών του, κλωτσάει για να μη καθίσουν στην καρέκλα που θέλει να καθίσει εκείνο, όταν κάνει λεκτικό μπούλινγκ… Είναι δυνατόν να φοβάται ένα παιδάκι να ζητήσει εξηγήσεις για το μάθημα στο σχολείο γιατί έχει δίπλα του ένα πλάσμα που του λέει ότι είναι χαζό; Αυτό είναι τρομερός ψυχολογικός πόλεμος: Γιατί πρέπει να το ζω;
Χθες αναγκάστηκα να πάρω μια από τις δασκάλες του παιδιού να της πω ότι το παιδί ντρέπεται να σας ζητήσει να του δώσετε εξηγήσεις. Έχουμε και λέμε, ψυχολογικό μπούλινγκ, σωματικό μπούλινγκ. Τι θα γίνει; Στην έκτη Δημοτικού θα έρθει με μαχαίρι; Aν ξεκινάει από την πρώτη Δημοτικού και καρφώνει μολύβια στους συμμαθητές του, στην έκτη τι θα κάνει; Είναι πολύ δύσκολο, πολύ άβολο. Δεν ξέρω αν πρέπει να φτάσουμε στα άκρα, με αστυνομίες όπως μου λέτε κάποιοι, δε ξέρω, στο Υπουργείο Παιδείας; Δε ξέρω, κάτι πρέπει να αλλάξει και δε μπορούμε να τα αφήσουμε να γίνονται αυτά.
Μια μανούλα που μου είπε, “θα συμβαίνουν αυτά”, όχι, δε πρέπει να συμβαίνουν αυτά. Πρέπει να σταματήσουν και θα βοηθήσουμε εμείς, εμείς οι γονείς που σκεφτόμαστε τα παιδιά μας.[…] Δεν θέλω να το ζει το παιδί μου αυτό και δε θέλω να αλλάξω σχολείο στο παιδί εξαιτίας ενός κακού παιδιού, ενός κακού χαρακτήρα. Εκείνο πρέπει να αλλάξει σχολείο».