Μια γυναίκα κατασκεύασε μόνη της ένα off-grid χωριό στα βουνά μέσα σε 210 ημέρες, με κατοικία, σύστημα αποχέτευσης και παραγωγή τροφίμων, χωρίς καμία υποστήριξη ή υποδομές.
Την ώρα που η παγκόσμια αστικοποίηση επεκτείνεται σε ολοένα και πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές, εξαρτημένες από δημόσιες υπηρεσίες, μια γυναίκα επέλεξε να ακολουθήσει τον ακριβώς αντίθετο δρόμο από το κυρίαρχο μοντέλο.
Σε μια απομονωμένη ορεινή περιοχή, χωρίς ηλεκτρικό δίκτυο, τρεχούμενο νερό, ασφαλτοστρωμένους δρόμους ή γείτονες, κατασκεύασε μόνη της ένα πλήρως λειτουργικό χωριό μέσα σε 210 ημέρες. Το εγχείρημα, που καταγράφεται από το κανάλι Wild Novels, δεν περιορίζεται στην ανέγερση μιας κατοικίας, αλλά αφορά τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου, βιώσιμου και μόνιμου συστήματος διαβίωσης, εντελώς εκτός αστικού ιστού.
Από την αρχή, η πρόκληση δεν ήταν μόνο κατασκευαστική, αλλά και καθαρά υλικοτεχνική. Ολόκληρος ο σχεδιασμός έπρεπε να λάβει υπόψη τη δύσκολη πρόσβαση σε υλικά, την απουσία μηχανημάτων, τη σωματική καταπόνηση ενός και μόνο ατόμου και την ανάγκη να συνδυαστούν σε ένα ενιαίο, συνεκτικό σύνολο η κατοικία, η αποχέτευση και η παραγωγή τροφίμων.
Η κύρια κατοικία βασίζεται στις αρχές της παραδοσιακής βιετναμέζικης αρχιτεκτονικής, η οποία είναι γνωστή για τη θερμική της απόδοση, τον φυσικό διαμπερή αερισμό και την προσαρμογή της στο τοπικό κλίμα. Η επιλογή αυτή δεν έγινε για αισθητικούς λόγους, αλλά για καθαρά λειτουργικούς. Η χρήση τοπικών υλικών μειώνει την εξάρτηση από δύσκολες μεταφορές και βελτιώνει τη συμπεριφορά της κατασκευής απέναντι στις περιβαλλοντικές μεταβολές.
Ολόκληρη η κατασκευή υλοποιήθηκε αποκλειστικά με χειρωνακτική εργασία, χωρίς τη χρήση βιομηχανικού εξοπλισμού, ακολουθώντας παραδοσιακές τεχνικές δόμησης που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Το αποτέλεσμα είναι ένα συμπαγές και ανθεκτικό κτίσμα, με παθητική θερμική άνεση, που δεν απαιτεί τη συνεχή χρήση τεχνητών συστημάτων κλιματισμού.
Ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία του έργου αφορά το σύστημα αποχέτευσης. Σε off-grid συνθήκες, λάθη σε αυτό το στάδιο μπορούν να υπονομεύσουν τη βιωσιμότητα της κατοικίας μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Το μικρό χωριό διαθέτει πλήρως εξοπλισμένο μπάνιο, με πλακάκια τοποθετημένα στο χέρι, λειτουργικό υδραυλικό σύστημα και ιδιωτικό βόθρο.
Η εγκατάσταση του συστήματος αποδεικνύει τεχνική γνώση και προσεκτικό σχεδιασμό, καθώς η σωστή διαχείριση των αποβλήτων είναι απαραίτητη για την αποφυγή μόλυνσης του εδάφους και για τη διασφάλιση της μακροχρόνιας χρήσης των εγκαταστάσεων. Σε αντίθεση με πρόχειρες κατασκευές, εδώ η αποχέτευση σχεδιάστηκε για μόνιμη και σταθερή λειτουργία.
Το σύνολο περιλαμβάνει μια πλήρως λειτουργική εξωτερική κουζίνα, σχεδιασμένη ώστε να λειτουργεί χωρίς παροχή φυσικού αερίου ή συμβατικό ηλεκτρικό ρεύμα. Η λύση αυτή μειώνει τους κινδύνους, εξασφαλίζει καλύτερο αερισμό και προσαρμόζεται αποτελεσματικότερα στην καθημερινότητα ενός απομονωμένου περιβάλλοντος.
Η διάταξη των χώρων ακολουθεί αυστηρά λειτουργική λογική. Δεν υπάρχουν περιττές ή διακοσμητικές επιφάνειες. Κάθε χώρος επιτελεί έναν συγκεκριμένο ρόλο μέσα στο συνολικό σύστημα, περιορίζοντας τις άσκοπες μετακινήσεις, διευκολύνοντας τη συντήρηση και βελτιώνοντας την αποδοτικότητα στην καθημερινή χρήση.
Ο οικισμός περιλαμβάνει κοτέτσι, χοιροστάσιο και οργανωμένες καλλιεργήσιμες εκτάσεις για συνεχή παραγωγή τροφίμων.
Τα στοιχεία αυτά αποτελούν βασικό μέρος της υποδομής του έργου και δεν λειτουργούν ως δευτερεύοντα ή αισθητικά συμπληρώματα.
Με την ενσωμάτωση της εκτροφής ζώων και της φυτικής παραγωγής στην ίδια τη δομή της κατοικίας, ο οικισμός μειώνει δραστικά την εξάρτηση από εξωτερικούς πόρους και εξασφαλίζει βασική αυτάρκεια ακόμη και σε συνθήκες παρατεταμένης απομόνωσης.
Ένα τεχνικό στοιχείο με ιδιαίτερη σημασία αφορά την εσωτερική κυκλοφορία. Όλες οι κατασκευές συνδέονται μεταξύ τους με τσιμεντένια μονοπάτια, διαμορφωμένα στο χέρι. Τα μονοπάτια αυτά εξυπηρετούν πρακτικές ανάγκες: βελτιώνουν την αποστράγγιση, μειώνουν τη διάβρωση του εδάφους και διευκολύνουν τη μετακίνηση κατά τις περιόδους έντονων βροχοπτώσεων.
Σε ορεινές και απομονωμένες περιοχές, τέτοιου είδους λύσεις αυξάνουν τη διάρκεια ζωής των υποδομών και περιορίζουν την ανάγκη για συχνή συντήρηση, κάτι κρίσιμο όταν δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε υλικά ή εξωτερική βοήθεια.
Μετά την ολοκλήρωση των 210 ημερών, αυτό που προκύπτει δεν είναι απλώς ένα σύνολο πρόχειρων κατασκευών, αλλά ένα πλήρως ολοκληρωμένο και κατοικήσιμο σύστημα. Η κατοικία, η αποχέτευση, η παραγωγή τροφίμων και η εσωτερική κυκλοφορία σχεδιάστηκαν ώστε να λειτουργούν απρόσκοπτα, με χαμηλή κατανάλωση πόρων και ελάχιστη εξάρτηση από το εξωτερικό περιβάλλον.
Το εγχείρημα ξεχωρίζει όχι μόνο λόγω της απομόνωσης ή της χειρωνακτικής εκτέλεσης, αλλά κυρίως εξαιτίας του υψηλού επιπέδου τεχνικού σχεδιασμού. Ολόκληρο το έργο σχεδιάστηκε, υλοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε από ένα και μόνο άτομο, χωρίς σύγχρονα μηχανήματα, χωρίς ομάδα και χωρίς προϋπάρχουσα υποδομή.
Σε μια παγκόσμια συγκυρία που χαρακτηρίζεται από στεγαστική κρίση, ενεργειακή εξάρτηση και αυξανόμενο κόστος κατασκευών, ο απομονωμένος οικισμός που χτίστηκε σε 210 ημέρες αναδεικνύεται σε ένα πρακτικό παράδειγμα του πώς οι παραδοσιακές τεχνικές, όταν εφαρμόζονται σωστά, μπορούν ακόμη να προσφέρουν βιώσιμες, ανθεκτικές και απολύτως λειτουργικές λύσεις.