Στα πράγματα που μπορεί να τον κάνουν να χάσει τον έλεγχο, τις «καταστροφές» του, αλλά και στη δυσκολότερη στιγμή του στη διάρκεια της πορείας του στην υποκριτική αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης σε συνέντευξη που παραχώρησε.
Ο δημοφιλής ηθοποιός βρέθηκε το βράδυ της Τετάρτης, 10/04, καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» και, μεταξύ άλλων, εξήγησε ότι δεν είναι πρωινός τύπος, ενώ μίλησε και για τη συμμετοχή του στην ταινία «Οξυγόνο», και τη σκηνή που του προκάλεσε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση.
Γιάννης Τσιμιτσέλης: Δεν είμαι πρωινός τύπος, μπορεί κάποιος να μου μιλήσει μετά τον καφέ
«Χάνω τον έλεγχο για μικροπράγματα. Στα σημαντικά μπορεί να είμαι απίστευτα ψύχραιμος. Τις προάλλες μού γύρισε ο εγκέφαλος γιατί είχα παραγγείλει καφέ και ο καφές δεν ήρθε ποτέ. Πέρασε 1,5 ώρα. Αυτό είναι ένα ψεγάδι τεράστιο που έχω, που το έχω πάρει από τον πατέρα μου, αν δεν πιω καφέ το πρωί, μη μου πεις ούτε “καλημέρα”. Δεν είμαι πρωινός τύπος, δεν ξυπνάω ευχάριστα και “τι ωραία που είναι η ζωή”. Μπορεί κάποιος να μου μιλήσει μετά τον καφέ. Μια τζούρα αρκεί, είναι ψυχολογικό. Γιατί να κόψω τον καφέ; Αν κόψω τον καφέ πρέπει να κόψω και το τσιγάρο», ανέφερε αρχικά ο Γιάννης Τσιμιτσέλης.
«Το τσιγάρο και ο καφές πάνε πακέτο. Ξεκίνησα το τσιγάρο μεγάλος, στα 22 μου. Δεν είναι ότι το είχα από το σχολείο, ότι κάπνιζα κρυφά από τους γονείς μου. Ήταν πολύ συνειδητή η απόφαση της καταστροφής μου. Οι άλλες καταστροφές στη ζωή μου έχουν έρθει κατά λάθος. Εκ του αποτελέσματος, οι επιτυχίες στη ζωή μου είναι περισσότερες από τις καταστροφές», συνέχισε ο ίδιος.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε και στη συμμετοχή του στην ταινία «Οξυγόνο», στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, περιγράφοντας μία σκηνή που του προκάλεσε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση.
«Ήμουν τότε 22 ετών και ξαφνικά κάνω μία μεγάλου μήκους ταινία, το “Οξυγόνο”, και έχω μια σκηνή που με βιάζουν. Για εμένα ήταν έτσι και αλλιώς πολύ δύσκολο, γιατί ήταν ο πρώτος μου μεγάλος ρόλος, ήταν πολύ δύσκολο. Εμπιστεύτηκα και εγώ τον Ρέππα και τον Παπαθανασίου, αλλά για εμένα όλη η ταινία ήταν αυτή σκηνή. Με το που τελείωσε αυτή η σκηνή, μπορούσα να απολαύσω την ταινία μετά. Πριν είχα έναν κόμπο στο στομάχι για το πώς θα κάνω αυτή τη σκηνή, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Δηλαδή, με το που έγινε η σκηνή του βιασμού, με το που τελείωσε, δεν μιλούσε κανένας. Άρχισα να βρίζω, να κλωτσάω καρέκλες, να κλωτσάω ό,τι έβρισκα από αντίδραση, από τα νεύρα μου», θυμήθηκε ο Γιάννης Τσιμιτσέλης.