Μόλις 35 δευτερόλεπτα: Τόσος είναι ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του το προσωπικό της Eurovision για να αλλάξει το σκηνικό κάθε χώρας που διαγωνίζεται.
Μέσα σε μόλις 35 δευτερόλεπτα πρέπει να κατέβει ο ερμηνευτής και να μπει ο επόμενος στη σωστή θέση. Να έχουν όλοι τα σωστά μικρόφωνα και ακουστικά και τα σκηνικά να είναι στη θέση τους και καλά στερεωμένα.
Όλα αυτά ενώ οι τηλεθεατές παρακολουθούν το εισαγωγικό βίντεο της επόμενης χώρας που θα διαγωνιστεί στη Eurovision.
«Κάτι σαν αλλαγή ελαστικών σε αγώνα F1»
Μια καλά χορογραφημένη πράξη, που θυμίζει την αλλαγή ελαστικών σε αγώνα F1 και στην οποία συμμετέχουν δεκάδες άνθρωποι.
«Το αποκαλούμε αλλαγή ελαστικών της F1» λέει στο BBC ο Ρίτσαρντ βαν Ρουβεντάαλ, ο Ολλανδός διευθυντής σκηνής που είναι υπεύθυνος γι’ αυτή τη δουλειά. «Κάθε άτομο στο συνεργείο μπορεί να κάνει μόνο ένα πράγμα. Τρέχεις στη σκηνή με μία λάμπα ή ένα κομμάτι του σκηνικού. Περπατάς πάντα στην ίδια γραμμή. Αν ξεφύγεις από την πορεία σου, θα χτυπήσεις κάποιον. Είναι κάτι σαν το πατινάζ στον πάγο».
Το προσωπικό της σκηνής αρχίζει τις πρόβες για την «αλλαγή ελαστικών F1» εβδομάδες πριν καν φτάσουν οι διαγωνιζόμενοι.
Κάθε χώρα στέλνει λεπτομερή σχέδια των σκηνικών της και η Eurovision προσλαμβάνει αντικαταστάτες για να κάνουν τους τραγουδιστές και τους χορευτές (στο Λίβερπουλ, το 2023, ήταν μαθητές από το τοπικό καλλιτεχνικό σχολείο), ενώ οι βοηθοί σκηνής παλεύουν να μειώσουν τον χρόνο των αλλαγών.
Κάθε εργαζόμενος έχει έναν και μόνο ρόλο
«Έχουμε περίπου δύο εβδομάδες» λέει ο Βαν Ροβεντάαλ. «Η ομάδα μου αποτελείται από περίπου 13 Ολλανδούς και 30 ντόπιους» προσθέτει. «Σε αυτές τις δύο εβδομάδες, πρέπει να καταλάβω ποιος είναι ο κατάλληλος για κάθε δουλειά. Κάποιος είναι καλός στο τρέξιμο, κάποιος είναι καλός στο σήκωμα, κάποιος είναι καλός στην οργάνωση του χώρου των παρασκηνίων. Είναι λίγο σαν να είσαι καλός στο Tetris, επειδή πρέπει να τα παρατάξεις όλα σε έναν μικρό χώρο, με τέλειο τρόπο».
Μόλις τελειώσει ένα τραγούδι, η ομάδα είναι έτοιμη να ξεκινήσει. Εκτός από τους βοηθούς σκηνής, υπάρχουν άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για την τοποθέτηση των φώτων και 10 καθαριστές που σκουπίζουν τη σκηνή με σφουγγαρίστρες και ηλεκτρικές σκούπες μεταξύ κάθε διαγωνιζόμενου.
«Οι καθαριστές μου είναι εξίσου σημαντικοί με το προσωπικό της σκηνής. Χρειάζεσαι μια καθαρή σκηνή για τους χορευτές, αλλά επίσης, αν υπάρχει ένα πλάνο από ψηλά με κάποιον ξαπλωμένο, δεν θέλεις να δεις αποτυπώματα παπουτσιών στο πάτωμα» λέει.
Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι σημαντική. Στα παρασκήνια, κάθε καλλιτέχνης έχει τη δική του βάση μικροφώνου, ρυθμισμένη στο σωστό ύψος και γωνία.
«Έχει συμβεί ο καλλιτέχνης να φορέσει διαφορετικά παπούτσια για τον μεγάλο τελικό, και έπρεπε να αλλάξουμε το ύψος του μικροφώνου για να μην έχουμε πρόβλημα» θυμάται ο Βαν Ρουβεντάαλ.
Η ιστορία των σκηνικών της Eurovision
Τα σκηνικά είναι ένα τεράστιο μέρος της Eurovision. Η παράδοση αυτή ξεκίνησε στον δεύτερο διαγωνισμό, το 1957, όταν η Γερμανίδα Margot Hielscher τραγούδησε μέρος του τραγουδιού της, «Telefon, Telefon», μέσα σε ένα τηλέφωνο.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών που μεσολάβησαν, η σκηνοθεσία έγινε όλο και πιο περίτεχνη.
Το 2014, η Mariya Yaremchuk από την Ουκρανία παγίδεψε έναν από τους χορευτές της σε μια γιγαντιαία ρόδα χάμστερ, ενώ η Ρουμανία έφερε ένα πραγματικό κανόνι στην εμφάνισή της το 2017.
Φέτος, έχουμε ντισκομπάλες, ένα μαγικό μπλέντερ φαγητού, μια σουηδική σάουνα και, για το Ηνωμένο Βασίλειο, έναν πεσμένο πολυέλαιο.
«Είναι μια μεγάλη προσπάθεια logistics, στην πραγματικότητα, για να οργανωθούν όλα τα σκηνικά» λέει η Νταμάρις Ρέιστ, αναπληρώτρια επικεφαλής παραγωγής του φετινού διαγωνισμού.
Όλα είναι οργανωμένα σε ένα είδος κύκλου. Τα σκηνικά μπαίνουν στη σκηνή από τα αριστερά και στη συνέχεια απομακρύνονται από τα δεξιά.
Οι κρυφές διαδρομές
Κατά τη διάρκεια της ερμηνείας ενός τραγουδιού υπάρχουν πολλά μυστικά περάσματα και διαδρομές για να μπαίνουν και να βγαίνουν τα σκηνικά χωρίς να γίνουν αντιληπτά, ειδικά όταν η ερμηνεία κάποιου απαιτεί νέα στοιχεία στα μισά της διαδρομής.
Θυμηθείτε, για παράδειγμα, την ερμηνεία του Σαμ Ράιντερ για το Ηνωμένο Βασίλειο στο διαγωνισμό της Eurovision του 2022 στην Ιταλία. Ήταν εκεί, μόνος του στη σκηνή, όταν ξαφνικά μια ηλεκτρική κιθάρα εμφανίστηκε από το πουθενά στα χέρια του.
Αυτός που του την έδωσε ήταν ο ίδιος ο Ρίτσαρντ βαν Ρουβεντάαλ.
«Είμαι μάγος» λέει στο BBC. «Όχι, πλάκα κάνω, ήταν μια συνεργασία μεταξύ του σκηνοθέτη, της βρετανικής αντιπροσωπείας και της σκηνικής ομάδας».
Με άλλα λόγια, ο Ρίτσαρντ βούτηξε στη σκηνή με την κιθάρα στο χέρι, ενώ ο σκηνοθέτης έκοψε ένα ευρύ πλάνο, αποκρύπτοντας την παρουσία του από τους θεατές. «Είναι χορογραφημένο με ακρίβεια χιλιοστού. Δεν είμαστε αόρατοι, αλλά πρέπει να είμαστε αόρατοι».
Κι αν όλα πάνε στραβά;
Υπάρχουν ορισμένα κόλπα που το κοινό δεν θα τα προσέξει ποτέ, αποκαλύπτει ο Βαν Ρουβεντάαλ. Αν ανακοινώσει στο ακουστικό πως η σκηνή δεν είναι καθαρή, ο σκηνοθέτης μπορεί να κερδίσει χρόνο δείχνοντας ένα πλάνο του κοινού, για παράδειγμα.
Σε περίπτωση που συμβεί κάτι ακόμη πιο σοβαρό -όπως να σπάσει μια κάμερα, να πέσει ένα στήριγμα-, τότε δείχνουν έναν παρουσιαστή στο πράσινο δωμάτιο, ο οποίος μπορεί να κερδίσει λίγα λεπτά χρόνου.
Στο δωμάτιο ελέγχου, μια κασέτα της πρόβας παίζει ταυτόχρονα και συγχρονισμένα με το live show, επιτρέποντας στους σκηνοθέτες να μεταβούν σε προηχογραφημένο υλικό σε περίπτωση εισβολής στη σκηνή ή δυσλειτουργίας του μικροφώνου.
Ωστόσο, μια οπτική δυσλειτουργία δεν είναι αρκετή για να ενεργοποιήσει το εφεδρικό βίντεο, όπως ανακάλυψε η Ελβετίδα Zoë Më στον πρώτο ημιτελικό της Τρίτης.
Η εμφάνισή της διακόπηκε για λίγο όταν η τροφοδοσία από μια κάμερα επί σκηνής πάγωσε, αλλά οι παραγωγοί έκαναν, απλώς, ένα ευρύ πλάνο μέχρι να διορθωθεί. (Αν αυτό είχε συμβεί στον τελικό, θα της είχε προσφερθεί η ευκαιρία να παρουσιάσει ξανά το τραγούδι).