«Είσαι μια χριστιανική θύελλα και χρειάζεσαι λίγο από τον παγανισμό μου. Θα έρθω να σε βρω και θα σου δώσω κάποιο θαλασσινό φάρμακο. Θα είναι χειμώνας και θα ανάψουμε μια φωτιά. Τα καημένα τα ζώα θα τρέμουν από το κρύο. Θα θυμηθείς ότι είσαι εφευρέτης θαυμαστών πραγμάτων και θα ζήσουμε μαζί με μια μηχανή πορτραίτου…».
Αυτά είναι τα λόγια που απηύθυνε ο σουρεαλιστής καλλιτέχνης Σαλβαδόρ Νταλί το καλοκαίρι του 1928 στον Ισπανό ποιητή και φίλο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, λόγια που υπαινίσσονται μια σχέση στενή και αδιαμφισβήτητα αμφιλεγόμενη.
Οι δύο Ισπανοί θρύλοι πρωτοσυναντήθηκαν στη Μαδρίτη το 1923, μαζί με τον σκηνοθέτη Λουί Μπουνιουέλ και τον διάσημο συγγραφέα, Πεπίν Μπέλο. Μεταξύ των τεσσάρων τους προέκυψε μια δυνατή φιλία κατά τη διάρκεια των φοιτητικών τους χρόνων, όμως ο Νταλί και ο Γκαρθία Λόρκα ξεχωρίσαν ο ένας τον άλλον, καλλιεργώντας έναν ξεχωριστό δεσμό, βαθιά προσωπικό.
Διαβάστε περισσότερα για τη σχέση του Νταλί με τον Λόρκα στο Bovary.gr