Συγκινημένος εμφανίστηκε στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη «Πρωταγωνιστές» ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου.
Ο συνονόματος εγγονός του μίλησε για την αγάπη αλλά το τηλεφώνημα που δέχθηκε λίγο πριν ο σπουδαίος μουσικός αφήσει την τελευταία του πνοή.
«Με εμένα, τον αδελφό μου, τα εγγόνια του, προσπάθησε να επανορθώσει για ό,τι λάθη πίστευε ότι έκανε με τα δικά του παιδιά. Ήταν σαν να μας έδωσε λίγο παραπάνω αγάπη που δίνει ο παππούς στον εγγονό. Πολλές φορές ήταν σαν να έχω κάποιες φορές δύο πατεράδες, τον Ρωμανό και τον Διονύση. Ένιωθα την αγάπη τους πολύ έντονα καθημερινά».
Στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» προβλήθηκαν πλάνα από τον εορτασμό των γενεθλίων του Διονύση Σαββόπουλου, τον Δεκέμβριο του 2024. «Γύρισα εδώ πέρα για λίγες ημέρες, πήρα ρεπό από το να μην κάνω τίποτα στο Ρότερνταμ και γύρισα για μια εβδομάδα στα γενέθλια του παππού. Πάλι καλά που το έκανα, δεν μπορούσα να το κάνω φέτος, δυστυχώς» είπε ο εγγονός του.
Τα τελευταία γενέθλια του Διονύση Σαββόπουλου
Στα πλάνα φαίνεται ο Διονύσης Σαββόπουλος να σβήνει τα κεράκια του και να του τραγουδούν το «Χρόνια Πολλά».
«Δεν μου περνούσε καν από το μυαλό ότι θα φτάσω να ζήσω μια τέτοια ημέρα και μάλιστα πίστευα το αντίθετο γιατί αισθανόμουν σαν τους καταραμένους ποιητές που οι υπερβολές της ιδιοφυΐας τους τους οδηγούν στον θάνατο σε νεαρή ηλικία. Όμως γνώρισα φίλους, ανθρώπους που αγάπησα, τη γυναίκα της ζωής μου, την Άσπα. Κάναμε παιδιά τον υπέροχο Κορνήλιο και τον υπέροχο Ρωμανό, κάναμε υπέροχα και αξιαγάπητα εγγόνια, τον Διονύση και τον Αντρέα», ακούγεται να λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Ο εγγονός του μετά την προβολή του βίντεο, συγκινημένος, είπε:«Ακόμα μαζί είμαστε, τον νιώθω ακόμα και αν δεν τον βλέπω μπροστά μου, είναι γύρω, τον ακούω να λέει τα δικά του».
Το τελευταίο τηλεφώνημα
O Διονύσης Σαββόπουλος (εγγονός) θυμήθηκε τη συναυλία στη Σύρο το 2016 «όταν είχα αρχίσει να καταλαβαίνω. Είχε κακό φωτισμό η σκηνή, ήταν όλος κάτασπρος και πήγαιναν τα μαλλιά του πίσω και μου θύμισε τον θάνατο και συνειδητοποίησα ότι κάποια μέρα θα πεθάνει και τότε έκλαψα για πρώτη φορά για τον παππού. Ντρεπόμουν πολύ και νόμιζα ότι δεν το δεχόμουν καν ότι θα τον χάσω κάποια στιγμή. Και μετά από πολλά χρόνια του το είπα του παππού αυτό για να καταλάβει ότι με συγκινεί πολλές φορές».
Όπως είπε, «δεν τον είδα ποτέ στο νοσοκομείο αλλά ένα πρωί με πήρε ο μπαμπάς facetime ήταν 6 ώρα στο Ρότερνταμ. Μίλησα με τον παππού, δεν τον έβλεπα αλλά μου έλεγε "λεβεντιά μου πόσο όμορφος είσαι" και όλα αυτά τα γλυκά που έλεγε πάντα σε εμένα. Την ίδια ημέρα δυστυχώς έφυγε, οπότε του μίλησα την τελευταία ημέρα».
Τα καλάντα με τον παππού Διονύση Σαββόπουλο και τα όνειρα-παραμύθια
Ο Διονύσης Σαββόπουλος junior συστήθηκε στους Πρωταγωνιστές και μίλησε για τη ζωή του στο Ρότερνταμ, όπου ζει τα τελευταία τέσσερα χρόνια, και σπουδάζει ψυχολογία. Ο χρόνος, όπως είπε, περνά με «πολύ διάβασμα, αλλά τώρα έχω πιάσει δουλειά σε fusion εστιατόριο. Είμαι βοηθός μάγειρα αλλά κάνω και λίγο λάντζα όταν δεν με εμπιστεύονται, όταν αλλάζουν μενού, αλλά μαγειρεύω κανονικά. (Ο παππούς) το ήξερε, ήταν πολύ περήφανος, είχε ενθουσιαστεί, μου έλεγε να του μαγειρέψει κάτι. Όταν το είχε μάθει ο παππούς είχε ενθουσιαστεί. Ήταν καλοφαγάς και δύσκολος για αυτό δεν τόλμησα να του μαγειρέψω, όλο κάποιο σχόλιο είχε».
Όπως είπε, ήρθε νωρίτερα στην Αθήνα καθώς πρέπει να ολοκληρώσει το audiobook του σπουδαίου μουσικού. «Μου αρέσει που το κάνω, μου αρέσει που διαβάζω το κείμενο του παππού και έχω τη φωνή μου μέσα του και προσπαθώ να την κάνω όσο το έκανε και εκείνος, δεν ξέρω αν θα την κάνω τόσο πετυχημένα. Είναι ένας ωραίος τρόπος να σκέφτομαι τις ιστορίες που μας έλεγε τόσα χρόνια ο παππούς».
Ο 21χρονος μοιράστηκε ιστορίες με τον Διονύση Σαββόπουλο. «Πηγαίναμε όταν ήμασταν μικροί στη γειτονιά και λέγαμε τα κάλαντα με τον παππού. Ήταν με την κιθάρα και εγώ με τον Ανδρέα με το κάλαντο και κάναμε μια σούμα στους ίδιους πελάτες. Είχαμε ένα άσπρο καραβάκι με ελληνικές σημαίες και εκεί βάζαμε τα χρήματα. Γυρνούσαμε μετά σπίτι, δείχναμε χρήματα στη γιαγιά και σε φίλους, Οι φίλοι τρελαινόντουσαν με τα χρήματα που βγάζαμε, δεν το πίστευαν. Καμία φορά έλεγε και δικά του τραγούδι σε φίλους και γινόταν γλέντι».
«Τον ένιωθα κυρίως σαν παππού μου. Προφανώς όταν οι συμμαθητές ρωτούν πώς νιώθεις που ο παππούς σου είναι ο Σαββόπουλος και είναι ένας τόσο μεγάλος τραγουδιστής και σε ρωτάνε πως είναι η ζωή να πηγαίνεις σε συναυλίες και να πηγαίνεις στο backstage, εκεί μας έβαζαν στη διαδικασία σκέψης ότι μάλλον δεν είναι τόσο νορμάλ να ζω μια τέτοια παιδική ηλικία με έναν τέτοιο παππού, αλλά σαν παππού τον αντιλαμβανόμουν.
Πολλές φορές μετά το σχολείο πήγαινα στη γιαγιά στη Φιλοθέη και μου έλεγε "πήγαινε να ξυπνήσεις τον παππού" γιατί κοιμόταν μέχρι τις 2 μεσημέρι και μου έλεγε τα όνειρά του που μετά κατάλαβα ότι ήταν αυτοσχεδιασμός και παραμύθια του. Θυμάμαι να περνάνε 30 λεπτά, 1 ώρα και απλά να μου μιλάει. Αν καμιά φορά κοιτούσα αλλού, αγχωνόταν και μου έλεγε «Διονύση με ακούς, πού κοιτάς;».