Για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τη ζωή του στο ορφανοτροφείο και πώς ξεκίνησε την ηθοποιία μίλησε ο Θανάσης Βισκαδουράκης.
Ο γνωστός ηθοποιός άνοιξε την καρδιά του στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ και περιέγραψε πώς ο πατέρας του, μετά τον θάνατο της μητέρας του, εξωθήθηκε στην απόφαση να τον δώσει σε ορφανοτροφείο σε ηλικία 5 ετών, καθώς αδυνατούσε να τον αναθρέψει. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «το '73 με πέντε παιδιά, τι κάνει ένας κωφός άντρας με ένα πενιχρό μεροκάματο;».
Ο Θανάσης Βισκαδουράκης περιέγραψε τη σκληρότητα με την οποία βίωσε τα χρόνια που έζησε στο ορφανοτροφείο, ενώ επισήμανε πως «εμάς, η Εκκλησία μας μάζεψε». Επίσης, περιέγραψε ότι δραπέτευσε από εκεί στα 18 του, όταν και πήρε το χαρτί για φαντάρος.
Όταν πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα της Θήβας, εκεί διαπίστωσε ότι δεν ήταν από εκεί, αλλά ούτε και από τη Λιβαδειά, όπου μετέβη στη συνέχεια. Αυτός που του είπε ότι είναι Αθηναίος, κάτι που δεν το γνώριζε, ήταν ο νυν Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που τότε ήταν μητροπολίτης στη Βοιωτία.
Η επιστροφή του στο πατρικό σπίτι επίσης δεν έγινε με τον τρόπο που θα επιθυμούσε. «Πατάω και δεν ανοίγει κανένας... Και βγαίνουν δύο τύποι από πάνω να φωνάζουν, να κλαίνε. Ήταν οι γονείς του Γιάννη Ζουγανέλη, που ήταν κωφοί επίσης. [...] Ήρθε ο πατέρας μου και συνειδητοποίησα ότι τον έχω στεναχωρήσει πάρα πολύ, γιατί δεν με περίμενε ποτέ στην Αθήνα… Και εκεί σου λέει "τι κάνω εγώ μ' αυτόν;". Κοιμάμαι σε ένα στρώμα θαλάσσης, μου ανακοινώνει ότι πρέπει να φύγω πίσω και, εκμεταλλευόμενος τον Στρατό, φεύγω για δύο χρόνια. Τον δικαιολόγησα όμως και μου λείπει πολύ. Μου ζήτησε συγγνώμη», όπως διηγήθηκε.
Για τις τελευταίες στιγμές του πατέρα του, περιέγραψε: «Δέχομαι ένα τηλέφωνο από τον αδερφό μου, τον κωφό, και ακούω κάτι άναρθρες κραυγές. Λέω "Κατερίνα, ο μπαμπάς έχει φύγει". Και φεύγω σφαίρα με το αμάξι… Φτάνω έξω από το σπίτι και βλέπω μια νεκροφόρα με μια κάσα. Και λέω "έφυγε"».
Τελικά, με τα πολλά, αφού τα αδέλφια του είναι επίσης κωφοί άνθρωποι, «μπαίνω μέσα στο σπίτι, βλέπω τον μπαμπά και σβήνει επάνω μου, στην αγκαλιά μου. Τελικά, η νεκροφόρα ήταν για άλλον άνθρωπο».
Για τη σημασία των γονιών, που ο ίδιος στερήθηκε στην παιδική ηλικία, ο Θανάσης Βισκαδουράκης σημείωσε: «Αυτό που λέω πάντα στα νέα παιδιά είναι ότι δεν υπάρχει πιο ιερό πράγμα από τον μπαμπά και τη μαμά. Δεν υπάρχει πιο ωραίο λιμάνι, πιο αληθινό».
Βισκαδουράκης: Με στενοχώρησε πάρα πολύ μια συνάντησή μου με καλόγρια, είδα τη γυναίκα μου να κλαίει
Μέσα σε όλα, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε και στη συνάντηση που είχε με μια καλόγρια, πολλά χρόνια μετά τη διαμονή του στο ορφανοτροφείο.
«Της είπα κάτι, αλλά με στενοχώρησε πάρα πολύ. Με στενοχώρησε αυτό που μου είπε, ενώ εγώ πήγα με πολλή αγάπη. Κι αν έκανα κάποια λάθη, της είπα και συγγνώμη, γιατί ξέρω ότι στενοχωρήθηκε που τα είπα στην τηλεόραση. Κάποια πράγματα που πέρασα άσχημα στα παιδικά μου χρόνια. Εντάξει, μωρέ, στενοχωρήθηκα», διηγήθηκε.
«Στενοχωρήθηκα πιο πολύ γιατί είδα και την Κατερίνα (τη σύζυγό του) να κλαίει και δεν ήθελα να την κάνω να κλάψει, γιατί αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή, το ένστικτο μου πάλι δεν με πρόδωσε, ότι την ξεχώρισα… Όταν είδα αυτά τα μάτια της, τα δυνατά, μου διαπέρασε τη ζωή 40 χρόνια πίσω», πρόσθεσε.