Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος μίλησε για την συμμετοχή του στην κλασική πλέον κομεντί των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπανθανασίου «Το Δις Εξαμαρτείν».
Η σειρά του επιτυχημένου σεναριακού διδύμου από το μακρινό 1993 υπήρξε μια από τις πιο λαμπρές στιγμές για τον ηθοποιό, «ίσως από τους καλύτερους» ρόλους του στην ελληνική τηλεόραση.
«Το Δις Εξαμαρτείν ήταν μια πάρα πολύ πρωτοποριακή σειρά για την εποχή της» θυμάται μιλώντας στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος. «Αναφερόταν σε ένα ερωτικό τρίγωνο πράγμα πολύ προχωρημένο για εκείνη την εποχή» προσθέτει.
Η τεράστια επιτυχία της σειράς «Δις Εξαμαρτείν»
Η σειρά είχε πολύ μεγάλη επιτυχία στα μέσα των 90s και έτσι προβλήθηκε για τρία χρόνια από το MEGA. «Ήταν πάρα πολύ αστείο που με φώναξαν να κάνω τον παρουσιαστή ειδήσεων σε σειρά, ενώ τον έκανα τόσα χρόνια στην τηλεόραση της ΕΡΤ. Δεν με δυσκόλεψε καθόλου, έκανα τον εαυτό μου» θυμάται σήμερα ο ηθοποιός.
Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος έχει υπάρξει παρουσιαστής ειδήσεων στην κρατική τηλεόραση για πάρα πολλά χρόνια, πριν μεταπηδήσει στην υποκριτική.
Όπως λέει για «Το Δις Εξαμαρτείν», «ήταν αγαπημένη σειρά, λατρεμένη από την αρχή με την τελευταία της ατάκα» και ως εκ τούτου δεν μπορεί να ξεχωρίσει ένα επεισόδιο ή μια σκηνή από εκείνη τη δουλειά.
«Σε δουλειές του Θανάση και του Μιχάλη δεν υπάρχει τίποτα που να πετιέται. Ό,τι γυρίζεται παίζεται» τονίζει ωστόσο ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος. Ο ηθοποιός, που έχει συνεργαστεί σε πάρα πολλές δουλειές του Μιχάλη Ρέππα και του Θανάση Παπαθανασίου στην τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο, σημειώνει σήμερα πως οι δουλειές τους γίνονταν πάντα με δύο τρόπους. «Με μεγάλη ηρεμία και ομόνοια και με πάρα πολλούς καβγάδες. Όσο περνάν τα χρόνια ,οι καβγάδες λιγοστεύουν, έχουν συμβιβαστεί με τους χαρακτήρες τους που είναι εντελώς αντίθετοι» σημειώνει.
Βίντεο: Οι καυγάδες των Ρέππα Παπαθανασίου
Για εκείνη την εποχή των Τριών Χάριτων και του Δις Εξαμαρτείν, ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος θυμάται: «Αλλά τα παλιά χρόνια που μέσα σε αυτά είναι και το Δις Εξαμαρτείν και οι Τρεις Χάριτες καυγάδες υπήρχαν πολλοί, οι οποίοι τελείωναν πάντα με συμφιλίωση και με ένα πολύ καλό αποτέλεσμα»: