Ο καλύτερος φίλος της Amy Winehouse, Tyler James, περιγράφει τις τελευταίες της στιγμές, ενώ τοποθετήθηκε και για τον αγώνα της με την εξάρτηση από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τις καταχρήσεις.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στην Daily Mail και όπως αναφέρει και ο ίδιος στο βιβλίο του, οι δυο τους γνωρίζονταν από τότε που εκείνος ήταν 13 ετών και η τραγουδίστρια 12, μένοντας μαζί στο Camden Square από τα 18 τους. «Ήμουν ο μόνος που της είχε απομείνει, ο μόνος που της στεκόμουν όλη την ώρα χωρίς να πρέπει να με πληρώσουν για να μείνω κοντά της. Όλοι οι άλλοι στη ζωή της είχαν παρατήσει. Όσο κι αν την αγαπούσαν, δεν μπορούσαν να τη χειριστούν».
Και συνεχίζει με το εξής: «Μετά από πολλά τραυματικά χρόνια προσπαθώντας να σώσω την Amy, ξέμενα και εγώ ο ίδιος από ιδέες. Την προηγούμενη, με πήρε τηλέφωνο και κατάλαβα πως είχε πιει. Μιλήσαμε και μου υποσχέθηκε πως θα σταματήσει να πίνει και την πίστεψα. Με πήρε ξανά το ίδιο βράδυ, γύρω στις 23.00, ακουγόταν να έχει πιει και έλεγε ανοησίες».
«Δεν ανησύχησα όταν είδα το πρώτο ασθενοφόρο αλλά όταν είδα το δεύτερο, έτρεξα στην κρεβατοκάμαρά της»
«Έπεσα για ύπνο στον καναπέ της μητέρας μου και γύρω στις 02.30 με πήρε ξανά αλλά δεν το σήκωσα. Σκέφτηκα πως δεν είχε νόημα και ότι την επομένη δεν θα το θυμόταν καν. Πήγα ξανά για ύπνο. Δεν ανησυχούσα όταν έφτασα στο Camden Square και είδα τον Andrew στην είσοδο. Δεν ανησυχούσα ούτε όταν το ασθενοφόρο έφτασε μετά από μένα. Θεώρησα πως όλα θα είναι σαν τις άλλες φορές: Θα την πηγαίναμε στο αυτοκίνητο, μετά στην κλινική, θα περνούσε μια εβδομάδα και μετά όλα καλά».
«Πήγα στην κουζίνα και της έφτιαξα ένα τσάι. Τότε ένα δεύτερο ασθενοφόρο έφτασε και κάτι δεν πήγαινε καλά. Έτρεξα πάνω στα σκαλιά. Ο Andrew μπλόκαρε την είσοδο για τη κρεβατοκάμαρά της. Είδα τον ιατρό να βγαίνει και να λέει: Συγγνώμη αλλά έχει πεθάνει εδώ και ώρα, δεν είναι καν ζεστή».
Μάλιστα, μιλώντας για τη μάχη της με τις εξαρτήσεις είπε το εξής: «Σίγουρα δεν ανησυχούσε για υποτροπή σε σκληρά ναρκωτικά. Αλλά δεν ήθελε να σταματήσει το αλκοόλ. Αναπόφευκτα, δεν μπορούσε να μείνει μακριά από το Λονδίνο. Θυμάμαι έντονα την ημέρα που μετακομίσαμε σε αυτό το όμορφο λευκό αρχοντικό στο Camden Square με ένα στούντιο και ένα γυμναστήριο στον κάτω όροφο, και ένα vintage jukebox γεμάτο από βινύλια του 1950 και του 1960. Αυτή ήταν η νέα της αρχή. Όλα είχαν αποδειχθεί αρκετά καλά», σχολιάζοντας ότι τότε είχα αρχίσει να γράφει ξανά.