Ο Αλ Πατσίνο, ένας από τους πιο εμβληματικούς ηθοποιούς της γενιάς του, αρχικά είχε αρνηθεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κλασική ταινία του Σίντνεϊ Λουμέτ, Dog Day Afternoon.
Αν και η ταινία του 1975 αποτελεί μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές της καριέρας του, ο Πατσίνο αποκάλυψε πρόσφατα ότι ήταν αρχικά επιφυλακτικός να την αναλάβει, λόγω των προσωπικών του ανησυχιών και της εξάντλησης που ένιωθε μετά την επιτυχία του «Νονός II».
Η ταινία, η οποία βασίζεται σε αληθινή ιστορία, ακολουθεί τον Σόνι Γουόρτσικ (Αλ Πατσίνο), έναν άνδρα που με τον φίλο του Σαλ (Τζον Καζάλε) επιχειρεί να ληστέψει μια τράπεζα στο Μπρούκλιν, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τη φυλομετάβαση της τρανς συντρόφου του. Όμως, η απόπειρα ληστείας καταλήγει σε μια ομηρία που προκαλεί απρόβλεπτες συνέπειες.
Η σωματική εξάντληση του Πατσίνο
Ο Μάρτιν Μπρέγκμαν, μάνατζερ του Πατσίνο και παραγωγός της ταινίας Serpico (1973), ήταν αυτός που του πρότεινε τον ρόλο. Παρά την αρχική του επιφυλακτικότητα, ο Πατσίνο δήλωσε ότι διάβασε το σενάριο και το βρήκε «καλογραμμένο», αλλά δεν ένιωθε έτοιμος να το αναλάβει εκείνη τη στιγμή. «Δεν ήξερα αν θα μπορούσα να περάσω ξανά από όλο αυτό», είπε ο 85χρονος ηθοποιός στον Guardian, αναφερόμενος στη συναισθηματική εξάντληση από τη δουλειά του στο «Νονός II».
Πώς άλλαξε γνώμη ο Πατσίνο
Αρχικά, ο Πατσίνο απέρριψε την πρόταση, πιστεύοντας ότι η εμπειρία της ταινίας θα ήταν ψυχολογικά και συναισθηματικά καταστροφική για εκείνον. Ωστόσο, ο Μπρέγκμαν τον επανέφερε στην πρόταση, παρακινημένος από την πίστη του στην αξία του έργου και στη δυναμική του ρόλου. Όταν ο Πατσίνο διάβασε εκ νέου το σενάριο, συνειδητοποίησε ότι η ταινία είχε πολλά περισσότερα να προσφέρει απ' ό,τι αρχικά πίστευε. Η παρουσία του Σίντνεϊ Λουμέτ, με τον οποίο είχε ήδη συνεργαστεί στο Serpico, ήταν επίσης ένας αποφασιστικός παράγοντας για την απόφασή του να το δεχτεί.
«Η πρώτη μου σκέψη ήταν: Γιατί το απέρριψα; Πού ήταν το μυαλό μου;», εξομολογήθηκε ο Πατσίνο. Παρά την αρχική του διστακτικότητα, τελικά αποδέχτηκε τον ρόλο και έδωσε μια από τις πιο εμβληματικές ερμηνείες του. Ωστόσο, η προετοιμασία για το ρόλο δεν ήταν εύκολη: ο Πατσίνο πάλεψε να βρει την ταυτότητα του χαρακτήρα του Σόνι Γουόρτσικ, φτάνοντας σε σημείο να καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για να βοηθηθεί να συνδεθεί συναισθηματικά με τον ρόλο.
Από την αμφισβήτηση του ρόλου, στην 4η υποψηφιότητα για Όσκαρ
«Γύρισα σπίτι εκείνη τη νύχτα, ήπια πάνω από ένα λίτρο λευκό κρασί -κάτι που δεν συνήθιζα να κάνω- και πέρασα όλη τη νύχτα ψάχνοντας να βρω τον χαρακτήρα μέσα μου», θυμάται ο Πατσίνο. Η μέθοδός του, αν και αμφισβητήθηκε από τον ίδιο, φαίνεται να έπιασε, καθώς η ερμηνεία του Σόνι τον οδήγησε στην τέταρτη υποψηφιότητά του για Όσκαρ.
Η ταινία Dog Day Afternoon έγινε τελικά μια από τις πιο αγαπημένες του κοινού και των κριτικών, και η ερμηνεία του Πατσίνο θεωρείται μια από τις καλύτερες στην καριέρα του. Παρά τις αμφιβολίες και τις δυσκολίες του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, το αποτέλεσμα αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο Πατσίνο είχε την ικανότητα να μεταμορφωθεί πλήρως για να υποδυθεί τον κάθε ρόλο του, ανεξάρτητα από τις προσωπικές του προκλήσεις.