Μια νεαρή γυναίκα από το Μίντλεσμπρο της Αγγλίας βίωσε το πιο σκληρό και αναπάντεχο χτύπημα όταν τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης της ήταν τελικά καρκίνος.
Η 29χρονη Σοφία Γιασίν, εργαζόμενη στον τομέα της πρόνοιας, έμαθε το καλοκαίρι του 2024 ότι περιμένει το πρώτο της παιδί. Εκείνη και ο σύζυγός της, που μόλις είχαν αγοράσει το νέο τους σπίτι.
Όμως, όλα άλλαξαν. Από τον πρώτο κιόλας μήνα της εγκυμοσύνης, η 29χρονη εμφάνισε έντονη ναυτία, συνεχείς εμετούς, νυχτερινές εφιδρώσεις και έντονη φαγούρα. «Έκανα εμετό όλη μέρα, κάθε λίγες ώρες. Ήμουν πολύ άβολα», θυμάται η ίδια. Όλοι γύρω της τη διαβεβαίωναν ότι ήταν απλώς τα συνηθισμένα συμπτώματα της πρώτης εγκυμοσύνης, και έτσι προσπαθούσε να καθησυχάσει τον εαυτό της. «Είχα ανησυχία, αλλά πίστευα ότι είναι φυσιολογικό για μια πρώτη εγκυμοσύνη», εξηγεί.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, αποδείχθηκε πολύ πιο σκληρή. Στην αρχή του δεύτερου τριμήνου, η νεαρή κοπέλα κατέρρευσε στον χώρο εργασίας της. «Θυμάμαι ότι έβλεπα μαύρο και μετά λιποθύμησα», λέει. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί αρχικά υποπτεύθηκαν πνευμονία. Οι εξετάσεις όμως αποκάλυψαν έναν όγκο πάνω από την καρδιά της.
Τον Σεπτέμβριο του 2024 διαγνώστηκε με προμεσοθωρακικό διάχυτο μεγαλοκυτταρικό λέμφωμα μη Hodgkin, έναν σπάνιο αλλά πολύ επιθετικό τύπο καρκίνου του λεμφικού συστήματος. Η διάγνωση άλλαξε δραματικά όχι μόνο τη δική της ζωή αλλά και τις προσδοκίες για τη μητρότητα. «Το πρώτο που ρώτησα ήταν: “Τι σημαίνει αυτό για το μωρό;”. Ένιωθα παγωμένη», αφηγείται.
Οι γιατροί ήταν ξεκάθαροι λέγοντας ότι ο καρκίνος εξελισσόταν γρήγορα και έπρεπε να ξεκινήσει άμεσα χημειοθεραπεία. Η θεραπεία όμως εγκυμονούσε σοβαρούς κινδύνους για το αγέννητο παιδί, από βαριές επιπλοκές μέχρι τον θάνατο. Το ζευγάρι αναγκάστηκε να πάρει την πιο δύσκολη απόφαση τερματίζοντας την εγκυμοσύνη, προκειμένου η ίδια να έχει μια ευκαιρία να ζήσει.
«Πενθούσα το μωρό αλλά ταυτόχρονα έδινα μάχη για να ξεκινήσω θεραπεία», λέει. «Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έχασα πάρα πολλά. Από το να κοιτάζω καροτσάκια και κούνιες, βρέθηκα να διαλέγω περούκες. Έχασα τα μαλλιά μου, το μωρό μου και την παλιά μου ζωή».
Η κόρη που δεν πρόλαβε να γνωρίσει πήρε το όνομα Κάιναατ Περλ. Η θεραπεία της ήταν έξι κύκλοι χημειοθεραπείας μέσα σε λίγους μήνες. Όμως, τον Ιανουάριο του 2025, ήρθε η ανακούφιση η ασθένεια μπήκε επίσημα σε ύφεση.
Παρά τη θετική εξέλιξη, η σκιά της απώλειας παραμένει. Οι γιατροί την έχουν συμβουλεύσει να περιμένει τουλάχιστον δύο χρόνια πριν προσπαθήσει ξανά να αποκτήσει παιδί, καθώς υπάρχει αυξημένος κίνδυνος υποτροπής της ασθένειας μέσα σε αυτό το διάστημα. Η
Σήμερα, η 29χρονη συνεχίζει τον αγώνα της μέσα από έναν διαφορετικό δρόμο καθώς έχει ξεκινήσει μια καμπάνια μέσω GoFundMe, με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα για έναν φιλανθρωπικό περίπατο υπέρ της Lymphoma Action, της βρετανικής οργάνωσης που στηρίζει όσους μάχονται το λέμφωμα, αναφέρει το People. «Το περασμένο καλοκαίρι, ο κόσμος μου άλλαξε για πάντα», γράφει στη σελίδα της. «Μέσα σε αυτό που έπρεπε να είναι η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής μου, βρέθηκα να δίνω μάχη για να ζήσω, λέγοντας αντίο στο μωρό μου, την Κάιναατ Περλ».