Ο 44χρονος Μπάρι Φερ, πατέρας από τη Βρετανία, άρχισε να βιώνει συχνά επεισόδια déjà vu, μια εμπειρία που πολλοί θεωρούν αθώα και παροδική. Μπορεί αυτό να συνδέεται με όγκο στον εγκέφαλο;
Για τον ίδιο αποτέλεσε την πρώτη ένδειξη μιας σοβαρής ασθένειας, η οποία αρχικά αγνοήθηκε από τους γιατρούς που τον εξέτασαν.
Λίγους μήνες αργότερα, ο Μπάρι διαγνώστηκε με γλοιοβλάστωμα πολύμορφο, έναν εξαιρετικά επιθετικό και ταχύτατα αναπτυσσόμενο τύπο όγκου στον εγκέφαλο.
Η περίπτωσή του αναζωπυρώνει τη συζήτηση γύρω από τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης και την ανάγκη οι γιατροί να αναγνωρίζουν άτυπα συμπτώματα.
Τα συμπτώματα που δεν αξιολογήθηκαν σωστά
Πέρα από τα déjà vu, ο Φερ είχε περιγράψει και άλλα ανησυχητικά συμπτώματα, όπως μεταλλική γεύση στο στόμα και περίεργες οσμές, παρομοιάζοντάς τις με καμένο λάστιχο - ενδείξεις νευρολογικής δυσλειτουργίας.
Ωστόσο, όταν επισκέφθηκε τον γιατρό του, τα συμπτώματα αποδόθηκαν σε άγχος και στρες. Ένας από τους γιατρούς, μάλιστα, υπαινίχθηκε ότι μπορεί να υπερέβαλλε ή να προσποιούνταν.
Καθώς οι κρίσεις έγιναν πιο έντονες και συχνές, ο Μπάρι επέμεινε ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει. Μόνο τότε του έγινε αξονική τομογραφία, η οποία αποκάλυψε έναν όγκο στον αριστερό λοβό του εγκεφάλου, περιοχή κρίσιμη για τη γλώσσα και την αισθητηριακή αντίληψη.
Γλοιοβλάστωμα, μια σιωπηλή απειλή
Η διάγνωση ήταν οδυνηρή: γλοιοβλάστωμα πολύμορφο, μία από τις πλέον θανατηφόρες μορφές καρκίνου του εγκεφάλου, με μέσο προσδόκιμο ζωής μεταξύ 12 και 18 μηνών από τη στιγμή της διάγνωσης.
Ο Μπάρι υποβλήθηκε σε χειρουργική αφαίρεση του όγκου, ακολουθούμενη από ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Ωστόσο, μόλις εννέα μήνες μετά πέθανε αιφνίδια από θρόμβο αίματος, επιπλοκή που αποδίδεται είτε στην ασθένεια είτε στη θεραπευτική αγωγή.
Η σύζυγός του, Λιάν, μιλώντας σε βρετανικά μέσα ενημέρωσης, τόνισε ότι η έλλειψη έγκαιρης ιατρικής ανταπόκρισης ίσως μείωσε ακόμα περισσότερο τις πιθανότητες επιβίωσης του συζύγου της.
Όταν το déjà vu είναι προειδοποίηση
Νευρολόγοι επισημαίνουν ότι τα συχνά επεισόδια déjà vu ενδέχεται να αποτελούν πρώιμο σύμπτωμα επιληπτικής δραστηριότητας ή βλάβης στον κροταφικό λοβό του εγκεφάλου. Δεν πρόκειται για μεταφυσικό ή καθαρά ψυχολογικό φαινόμενο, αλλά για σήμα που απαιτεί κλινική διερεύνηση όταν είναι επίμονο και ανεξήγητο.
Η υπόθεση του Μπάρι Φερ αναδεικνύει τον κίνδυνο να αγνοηθούν λεπτές ενδείξεις ασθένειας, αλλά και το πώς τα στερεότυπα γύρω από την ψυχική υγεία μπορεί να οδηγήσουν σε εσφαλμένες εκτιμήσεις.
Από τον πόνο στη δράση
Μετά τον θάνατο του συζύγου της, η Λιάν αποφάσισε να μετατρέψει την απώλεια σε κινητοποίηση: δήλωσε συμμετοχή στον Μαραθώνιο του Λονδίνου, με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για τον οργανισμό Brain Tumour Research, που στηρίζει την έρευνα για τους όγκους του εγκεφάλου.
«Ίσως ο Μπάρι να είχε περισσότερες πιθανότητες αν κάποιος τον είχε πάρει στα σοβαρά από την αρχή», δήλωσε.
Η δράση της έχει διπλό σκοπό: να τιμήσει τη μνήμη του Μπάρι και να συμβάλει στην ανάπτυξη καλύτερων διαγνωστικών εργαλείων και θεραπειών.
Σημειώνεται ότι, παρότι οι όγκοι εγκεφάλου αντιπροσωπεύουν μόλις το 1% των διαγνώσεων καρκίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο, ευθύνονται για το 12% των θανάτων από καρκίνο σε άτομα κάτω των 40 ετών.
Τι πρέπει να γνωρίζουν ασθενείς και γιατροί
Η ιστορία του Μπάρι Φερ δεν είναι μεμονωμένη, αλλά λειτουργεί ως ηχηρή προειδοποίηση. Είναι κρίσιμο να μην αγνοούνται ασυνήθιστα νευρολογικά συμπτώματα και οι ασθενείς να μη διστάζουν να ζητούν δεύτερη γνώμη. Η ψυχική υγεία δεν πρέπει να αποτελεί εύκολη εξήγηση όταν δεν υπάρχει άμεση ορατή αιτία.
Για τους επαγγελματίες υγείας, το περιστατικό αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για ενσυναίσθηση, ανοιχτό μυαλό και διάγνωση με βάση τα δεδομένα. Για τους ασθενείς, αποτελεί μια υπενθύμιση να ακούν το σώμα τους και να εμπιστεύονται τη διαίσθησή τους.