Η ανθρώπινη γονιμότητα βρίσκεται σε κρίση, καθώς, σύμφωνα με τελευταία επιστημονικά δεδομένα, ο αριθμός των σπερματοζωαρίων παγκοσμίως έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 50% σε λιγότερο από μισό αιώνα.
Επιπλέον, η μείωση της ποσότητας και της ποιότητας των σπερματοζωαρίων έχει επιταχυνθεί, όπως και οι ανωμαλίες στο αναπαραγωγικό σύστημα των ανδρών -παρόλο που ο πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται, αγγίζοντας τα 8 δισεκατομμύρια αυτή την εβδομάδα.
Όπως γίνεται αντιληπτό, η φυσική αναπαραγωγή βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ενδεχόμενη καταστροφή, σύμφωνα με τα όσα δείχνουν δύο μετα-μελέτες: η μία δημοσιεύθηκε το 2017 και αναφέρει μείωση των σπερματοζωαρίων στη Δύση και η δεύτερη δημοσιεύτηκε την Τρίτη στο περιοδικό Human Reproduction Update, από μια διεθνή ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Hagai Levine.
Η πρώτη μετα-μελέτη, το 2017, ανέφερε μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία, με βάση δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από το 1981 έως το 2013. Η νέα μελέτη της ίδιας ομάδας περιλαμβάνει 53 ακόμη χώρες -στη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Αφρική- και βασίζεται σε δεδομένα έως το 2018. Με άλλα λόγια, οι μελέτες πλέον έχουν εξετάσει ολόκληρο τον κόσμο και διαπίστωσαν ότι ο αριθμός των σπερματοζωαρίων μειώνεται παντού, πάνω από 50% τα τελευταία 46 χρόνια.
Σε μηδενικά επίπεδα τα σπερματοζωάρια έως το 2045
Οι συγκεντρώσεις τεστοστερόνης και η ποιότητα του σπέρματος έχουν επίσης μειωθεί δραματικά, ενώ παράλληλα αυξάνονται τα ποσοστά των ανδρών που γεννιούνται με ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων. Αντίστοιχα
επηρεάζεται και η γυναικεία γονιμότητα, καθώς τα κορίτσια βιώνουν νωρίτερα την εφηβεία και τα ωάρια χάνουν τη βιωσιμότητά τους σε μικρότερες ηλικίες.
Οι μετα-μελέτες δείχνουν ότι ο αριθμός των «καλών» σπερματοζωαρίων μειώνεται κατά 1 έως 2% ετησίως. Η τάση αυτών των στατιστικών υποδηλώνει ότι το ανθρώπινο σπέρμα θα πλησιάσει σε μηδενικά επίπεδα περίπου το 2045.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι είναι η υπογονιμότητα που θα μας καταδικάσει σε εξαφάνιση το 2045 ή γύρω στο 2045; «Μάλλον όχι», λένε οι επιστήμονες, καθώς μπορεί τα «καλά» σπερματοζωάρια να γίνονται πιο σπάνια, αλλά η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή ίσως αποδειχθεί σανίδα σωτηρίας.