Ξενάγηση στις αδιανόητα μεγάλες εγκαταστάσεις της Huawei στην Σενζέν, βόλτα με αυτόνομο αυτοκίνητο, περιπλάνηση στο campus του κινεζικού κολοσσού που μοιάζει να έχει βγει από παραμύθι... Όλα όσα κάναμε με την αποστολή της Huawei στην Κίνα.
Πρέπει να ομολογήσω ότι φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Αθήνας, είχα τρομερό άγχος. Για μένα η Κίνα ήταν ένας μακρινός προορισμός, με άγνωστα ήθη και έθιμα, τελείως διαφορετική κουλτούρα και πολιτισμό. Πίστευα ότι οι Κινέζοι ήταν απόμακροι και εσωστρεφείς εκ πεποιθήσεως. Άνθρωποι που δεν έχουν ανάγκη τον δυτικό κόσμο και κάνουν τα πάντα με το δικό τους τρόπο. Θεωρούσα επίσης πως ως γυναίκα, δεν θα μπορούσα να περπατήσω ανέμελη στους δρόμους. Έπεσα όμως έξω.
Χάρη σε αυτό το ταξίδι με τη Huawei, ανακάλυψα πως η τεχνολογία βρίσκεται πολλά χρόνια μπροστά στην Κίνα σε σχέση με τη Δύση, οι άνθρωποι είναι ευγενικοί, με ένα χαμόγελο στα χείλη (αν και έχουν ένα θεματάκι με τα αγγλικά τους – να’ ναι καλά οι εφαρμογές μετάφρασης στο κινητό) κι ενώ επισκεφθήκαμε δύο μεγαλουπόλεις με εκατομμύρια κατοίκους, δεν είδαμε μόνο δυσθεώρητους ουρανοξύστες, αλλά και πολύ πράσινο.
Πρώτη στάση: Γκουανγκζού, μια πόλη με ουρανοξύστες και μακρόχρονη ιστορία
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πρώτη στάση η Γκουανγκζού. Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κίνας (μετά το Πεκίνο και τη Σανγκάη) με πληθυσμό που ξεπερνά τα 18 εκατομμύρια και μια ιστορία που φτάνει τα 2.200 χρόνια πίσω.
Έχει το παρατσούκλι «Πόλη των Κριαριών» ή «Πόλη των Πέντε Κριαριών» από τις πέντε πέτρες στον παλιό ναό των Πέντε Αθανάτων που λέγεται ότι ήταν τα πρόβατα ή οι κατσίκες που καβάλησαν οι ήρωες του ταοϊστικού πολιτισμού, οι οποίοι πιστώθηκαν την εισαγωγή της καλλιέργειας του ρυζιού στην περιοχή περίπου την εποχή της ίδρυσης της πόλης.
Αυτά όμως όσον αφορά στην ιστορία. Ας περάσουμε στο δια ταύτα. Πρόκειται για μια σύγχρονη μεγαλούπολη με πολυάριθμους ουρανοξύστες (κατατάσσεται 5η σε αριθμό ουρανοξυστών στον κόσμο) αλλά και πολλά πάρκα και πράσινο. Διασχίζεται από τον ποταμό Περλ και μια βόλτα με ένα από τα τουριστικά καράβια θεωρείται must, καθώς θα μπορέσεις να θαυμάσεις ένα μεγάλο μέρος της πόλης.
Παρακολουθώντας μια παραδοσιακή τελετή τσαγιού
Μια άλλη μοναδική εμπειρία που απολαύσαμε ήταν η τελετή τσαγιού. Για τους Κινέζους, το τσάι είναι μια ιεροτελεστία. Δεν βάζεις απλά το φακελάκι του τσαγιού σε μια κούπα με ζεστό νερό. Είναι μια διαδικασία όπου όλα έχουν ένα σκοπό για να γίνει το τσάι σας όσο το δυνατόν καλύτερο. Δίνεται σημαντικός ρόλος στην αισθητική της παρασκευής και όχι μόνο στη γεύση ή τις μυρωδιές. Φυσικά, παίζουν κι αυτές ρόλο.
Πρέπει να το μυρίσεις το τσάι πριν το πιεις. Να «ξυπνήσεις» την αίσθηση της όσφρησης προτού περάσεις σε αυτή της γεύσης. Και πρέπει να είσαι υπομονετικός για την παρασκευή του. Να ξεπλύνεις πρώτα το φλιτζάνι σου με ζεστό νερό, να ξεπλύνεις τα φύλλα του τσαγιού και μετά να αρχίσεις να φτιάχνεις το τσάι.
Και μην περιμένετε κούπες σαν τις δικές μας, αλλά μικρά φλιτζανάκια από όπου μόλις και μετά βίας μπορείς να πιεις δύο γουλιές. Σημασία έχει επίσης ο τρόπος που κρατάς το φλιτζάνι: Διαφέρει από γυναίκα σε άνδρα.
Βέβαια, μην περιμένεις να δεις Κινέζους να πίνουν τσάι στο δρόμο καθ’ οδόν για τη δουλειά. Γι’ αυτούς το τσάι είναι απόλαυση. Είναι ένα μέσο για να σε φέρει κοντά σε άλλους. Μια ευκαιρία για να βρεθούν με φίλους και να συζητήσουν τα νέα της ημέρας.
Δοκιμάζοντας την καντονέζικη κουζίνα
Όσο για το φαγητό, τι να πει κανείς! Στην Γκουανγκζού κυριαρχεί η καντονέζικη κουζίνα. Σε κάθε εστιατόριο που πήγαμε, το τραπέζι ήταν κυκλικό με ένα περιστρεφόμενο κυκλικό πλαίσιο στη μέση, όπου τοποθετούνται όλα τα πιάτα και τα μοιράζονται όλοι μεταξύ τους. Χρησιμοποιούν επίσης δύο ζευγάρια chopsticks – ένα για να παίρνουν από το κέντρο αυτό που θέλουν και να το βάζουν στον πιάτο τους και ένα για να τρώνε. Υπάρχει επίσης πάντα ένα μικρό μπολάκι το οποίο χρησιμοποιείται είτε για κάποια σούπα είτε για να τοποθετείς αρχικά αυτό που παίρνεις από το κέντρο.
Στην καντονέζικη κουζίνα θα βρεις φυσικά σούπες – πολλών ειδών σούπες – πολλά λαχανικά, ρύζι, noodles, εννοείται πάπια – η μαεστρία με την οποία την κόβουν σε πολύ λεπτές φέτες μπροστά στα μάτια σου είναι εντυπωσιακή -, κοτόπουλο και ποταμίσια ψάρια.
Εδώ επίσης, δεν πετιέται τίποτα. Μην απορήσεις αν δεις να σου σερβίρουν το κοτόπουλο ή την πάπια μαζί με το κεφάλι! Επίσης, μη γουρλώσεις τα μάτια αν σου σερβίρουν πόδια κοτόπουλου. Προφανώς, είναι γι’ αυτούς μια λιχουδιά, καθώς είδαμε στη βόλτα μας στην παλιά πόλη, Κινέζους να τρώνε «κοτοπόδαρα» στο μεσημεριανό τους διάλειμμα.
Αλλά και έντομα και ερπετά
Ναι, ακούγεται περίεργο, αλλά όπως προείπα, το ταξίδι στην Κίνα είναι μια εμπειρία ζωής. Και ήμασταν αποφασισμένοι να δοκιμάσουμε ακόμη και τα πιο ιδιαίτερα πιάτα. Όπως φίδι. Μπορεί να ακούγεται αηδιαστικό, ιδίως εάν μας το σέρβιραν ολόκληρο. Ευτυχώς, ήταν κομμένο σε κομμάτια κι αν δεν μας έλεγε η ξεναγός μας ότι ήταν φίδι, δεν θα το καταλαβαίναμε. Όσο για τη γεύση, ήταν σαν αυτή του κοτόπουλου.
Η εμπειρία όμως με τα περίεργα φαγητά δεν σταμάτησε εκεί. Μετά το φίδι, ο βάτραχος μας φάνηκε αρκετά απλό. Υπήρχε όμως και συνέχεια Θέλαμε να δούμε πού φτάνουν τα όριά μας. Έτσι λοιπόν, επισκεφθήκαμε ένα εστιατόριο, όπου μας σέρβιραν ρύζι με μυρμήγκια, κάμπιες, γρύλους, σαρανταποδαρούσες σε ομελέτα, αλλά και σκορπιό – τόσο τηγανητό όσο και σε σούπα. Αναρωτιέσαι πώς ήταν; Ήταν σαν να έτρωγες ένα τηγανητό μικρό ψάρι αν έκλεινες τα μάτια σου και δεν έβλεπες τι έβαζες στο στόμα σου. Όσο για τις κάμπιες; Κάποιες ήταν εύγευστες, ενώ ορισμένες άλλες καλύτερα να τις είχαμε αποφύγει!
Επόμενη στάση η Σενζέν: Η Silicon Valley της Κίνας
Μέχρι το 1978, η Σενζέν ήταν ένα φτωχό ψαροχώρι στη σκιά του πολύ πλουσιότερου Χονγκ Κονγκ, που βρίσκεται 30 χιλιόμετρα νοτιότερα.
Στα 40 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η νεαρή αυτή πόλη γνώρισε ένα πρωτοφανές επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού και μετατράπηκε από ένα ψαροχώρι με λιγότερους από 30.000 κατοίκους, σε μια εκτεταμένη μητρόπολη με πληθυσμό που ξεπερνά τα 18 εκατομμύρια.
Και μάλιστα όχι σε μια απλή μητρόπολη, αλλά σε ένα παγκοσμίως γνωστό κέντρο high tech καινοτομίας με ένα πλήθος διεθνώς αναγνωρισμένων εταιρειών τεχνολογίας. Η Huawei, ηγέτης στις λύσεις τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών, αποτελεί περίτρανο παράδειγμα αυτής της επιτυχίας.
Ο Κινεζικός κολοσσός ιδρύθηκε από τον Ren Zhengfei, πρώην αναπληρωτή διευθυντή του μηχανικού σώματος του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού στη Σενζέν το 1987. Τα κεντρικά γραφεία της Huawei βρίσκονται φυσικά στη Σενζέν, όπως επίσης το campus της, ενώ σε μικρή απόσταση μόλις 40 λεπτών, στην πόλη Ντονγκουάν, βρίσκεται το R&D κέντρο της (έρευνας και ανάπτυξης) καθώς και το Ox Horn Campus.
Μια ματιά στα headquarters της Huawei
Φυσικά, το ταξίδι μας περιλάμβανε μια ξενάγηση στα κεντρικά γραφεία του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού, στη Σενζέν. Πρόκειται για ένα campus με λίμνη, φυσικό τοπίο και πολύ, μα πολύ πράσινο που καταλαμβάνει μια έκταση μεγαλύτερη από δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πλακόστρωτα μονοπάτια που περιβάλλονται από γκαζόν και πανύψηλα δέντρα σε κάνουν να αδυνατείς να πιστέψεις πως εδώ εργάζονται πάνω από 40.000 άτομα.
Ένας γυάλινος πύργος 22 ορόφων τράβηξε επίσης το βλέμμα μας. Πρόκειται για ένα από τα πολλά R&D κέντρα που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την πανεπιστημιούπολη.
Σε ένα άλλο σημείο, στο κέντρο της ζώνης Α, μέσα σε μια όαση πρασίνου που πλαισιώνεται από πολυκατοικίες και διάφορα άλλα κτίρια, μια λίμνη συμβάλει κι αυτή την ηρεμία του τοπίου.
Φυσικά, στο πελώριο αυτό campus της Huawei, δεν θα γινόταν να μην υπάρχουν εστιατόρια, γυμναστήρια και πολλές ακόμη εγκαταστάσεις καθώς και διαμερίσματα για ορισμένους από τους εργαζόμενους.
Βόλτα με αυτόνομο αυτοκίνητο
Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εδώ. Επόμενος σταθμός σε αυτή τη μοναδική εμπειρία που ζήσαμε ήταν μια βόλτα με ένα αυτόνομο αυτοκίνητο. Ναι, καλά διαβάσατε. Η Huawei παρέχει έξυπνα εξαρτήματα και συστήματα και αυτόνομα οχήματα, βοηθώντας τους κατασκευαστές να παράγουν αυτοκίνητα που είναι καλύτερα, ασφαλέστερα και καθαρότερα.
Κι αφού ξεναγηθήκαμε στις εγκαταστάσεις πώλησης των αυτόνομων οχημάτων Luxeed και Aito, ήρθε η ώρα για μια βόλτα με ένα από αυτά. Οδηγός υπήρχε φυσικά, αν και ο ρόλος του περιορίστηκε στο να μας εξηγεί πώς λειτουργεί ένα αυτόνομο αυτοκίνητο.
Πώς θα περιγράφαμε όμως ένα τέτοιο όχημα; Με δύο λέξεις: πολυτέλεια και καινοτομία. Είναι σαν να έχουν σκεφτεί τα πάντα, μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια για να προσφέρουν στους επιβάτες τόσο οδηγική ασφάλεια, όσο και άνεση. Οθόνες στο ταμπλό σού δείχνουν χάρτες πλοήγησης, εμπόδια που τυχόν θα συναντήσεις στη διαδρομή, μουσικές επιλογές και ό,τι μπορείς να φανταστείς. Μιλάμε για τεχνολογία χρόνια μπροστά!
Όσο για την άνεση, καθίσματα που σου κάνουν μασάζ τόσο όσο είσαι σε καθιστή θέση όσο και όταν ξαπλώνεις αλλά και μια τεράστια οθόνη για να απολαμβάνουν οι πίσω την ταινία που επιθυμούν. Πιο ευχάριστο δεν μπορεί να γίνει το ταξίδι σου!
Πώς ήταν όμως η εμπειρία της αυτόνομης οδήγησης; Είναι κάπως τρομακτικό να βλέπεις το τιμόνι να γυρίζει μόνο του και να ανάβει φλας όταν πρόκειται να κάνει μία προσπέραση, αλλά νιώσαμε μεγάλη ασφάλεια. Όσο για το παρκάρισμα; Μπορεί μόνο του να χωρέσει ακόμη και στην πιο μικρή διαθέσιμη θέση – ιδανικό για όσους μένουν στο Παγκράτι, θα έλεγα εγώ.
Στο health lab της Huawei
Οι εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει η Huawei δεν σταματούν εδώ. Επόμενη στάση το R&D του κινεζικού κολοσσού στην πόλη Ντονγκουάν, σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από τη Σενζέν.
Αρχικά επισκεφθήκαμε το Health Lab, έναν τεράστιο χώρο που διαθέτει υπερσύγχρονο εξοπλισμό δοκιμών για πολλά αθλήματα. Στο εργαστήριο δηλαδή αυτό, υπάρχουν αληθοφανή περιβάλλοντα άθλησης και σενάρια σε μεγάλα πεδία δοκιμών που παρακολουθούν πάνω από 200 φυσιολογικούς και εμβιομηχανικούς δείκτες.
Πρόκειται για ένα μέρος που βοηθά στην ανάπτυξη της τεχνολογικής καινοτομίας και των αλγορίθμων φυσικής κατάστασης στο πλαίσιο του τομέα υγείας και φυσικής κατάστασης της Huawei. Είδαμε, για παράδειγμα, ένα εργαστήριο προσομοίωσης, το οποίο αναπαράγει περιβάλλοντα μεγάλου υψομέτρου έως και 6.000 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας για να ελέγξει πώς ο κορεσμός του οξυγόνου επηρεάζει το ανθρώπινο σώμα.
Μείναμε επίσης με το στόμα ανοιχτό βλέποντας μια πισίνα αντίθετου ρεύματος, ένα γήπεδο μπάσκετ, υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις προπόνησης καθώς και μια για αναρρίχηση.
Στο Ox Horn Campus: Εκεί όπου ο εργασιακός χώρος συναντά το παραμύθι
Το καλύτερο όμως μας το άφησαν για το τέλος. Ο λόγος για το Ox Horn Campus, μια έκταση 1.200 στρεμμάτων που μοιάζει σαν σκηνικό βγαλμένο από ταινία του Χάρι Πότερ. Η κατασκευή του κόστισε σχεδόν1,5 δισεκατομμύριο δολάρια και χτίστηκε μέσα σε μόλις 2 χρόνια.
Περνώντας την είσοδο αντικρίσαμε ένα μοναδικό σκηνικό και η πρώτη μας ερώτηση ήταν: «Είναι όντως αυτό εδώ ένα campus;». Και η δεύτερη: «Είμαστε στην Κίνα ή στην Ευρώπη;».
Γιατί όμως; Το Ox Horn Campus είναι χωρισμένο σε 12 χωριά - αντίγραφα ευρωπαϊκών πόλεων. Από την μία στιγμή νομίζεις πως βρίσκεται στο παλάτι Αλάμπρα στη Γρανάδα και λίγα λεπτά αργότερα περιπλανιέσαι στα ήσυχα στενά της Βερόνα νομίζοντας ότι θα δεις μπροστά σου τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα.
Λίγο αργότερα νιώθεις τη μεσαιωνική χάρη της Μπριζ με τα κοκκινωπά πλινθόκτιστα κτίρια και τις τοξωτές γέφυρες. Και στη συνέχεια, βρίσκεσαι μπροστά στο Δημαρχείο της πόλης του Παρισιού όπου θέλεις απλά και μόνο να κάτσεις και να το θαυμάσεις τρώγοντας ένα φρεσκοψημένο κρουασάν.
Είχαμε όμως την ευκαιρία να μπούμε και στο εσωτερικό του: Φανταστείτε μια κολοσσιαία οβάλ αίθουσα που μοιάζει με ένα μίγμα αρένας και θεάτρου όπερας, στεφανωμένο με έναν υπέροχο θόλο, και ένα δάπεδο με ψηφιδωτό. Γύρω γύρω, ατελείωτα βιβλία – βρισκόμαστε στη βιβλιοθήκη του campus και αυτό που νιώθουμε είναι δέος και θαυμασμός.
Κι όμως σε αυτό εδώ το campus εργάζονται 25.000 υπάλληλοι της Huawei. Ρωτώντας γιατί να αντιγράψει κάποιος 12 ευρωπαϊκές πόλεις (Βερόνα, Κρούμλοβ, Φράιμπουργκ, Χαϊδελβέργη, Βουργουνδία, Μπολόνια, Γουίντερμερ, Λουξεμβούργο, Μπριζ, Οξφόρδη, Γρανάδα και Παρίσι), η απάντηση ήταν πως οι αρχιτέκτονες ήθελαν να συνδυάσουν τη σύγχρονη λειτουργικότητα με την κλασική ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική. Ήθελαν να αποφύγουν την καταπιεστική κλίμακα των ογκωδών εταιρικών κτιρίων χρησιμοποιώντας ως βάση 12 ξεχωριστά χωριά για τη δημιουργία ενός πιο οικείου και ανθρώπινης κλίμακας περιβάλλοντος, το οποίο ευνοεί τη δημιουργικότητα και τη συνεργασία.
Και ποιος δεν θα ήθελε να δουλεύει σε ένα τέτοιο εργασιακό περιβάλλον, όπου θα πηγαίνεις κάθε μέρα στη δουλειά σου με ένα πορτοκαλί, ηλεκτρικό τραμ – τα έφεραν από την Ελβετία – θα ανοίγεις το παράθυρό σου και θα θαυμάζεις τη λίμνη με τους κύκνους και τα νούφαρα και θα γευματίζεις – γιατί φυσικά και σε κάθε χωριό υπάρχουν εστιατόρια και καφέ – σε μια παραμυθένια ατμόσφαιρα.
Πραγματικά, η Huawei κράτησε το καλύτερο για το τέλος. Βέβαια όλη η εμπειρία του ταξιδιού ήταν μοναδική και ανεπανάληπτη. Πέρα από την ανακάλυψη, ή τουλάχιστον ένα μικρό μέρος, του κινεζικού πολιτισμού, αντιλήφθηκα για άλλη μια φορά γιατί η Huawei είναι πρωτοπόρος στην τεχνολογία, την καινοτομία και την ανάπτυξη!