Αν η άκρως κλισέ φράση: «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι» έπαιρνε -τηλεοπτική- σάρκα και οστά τότε θα ήταν το περίφημο «High Score» του Netflix.
Πρόκειται για μια σειρά ντοκιμαντέρ που κάνει αναδρομή στις απαρχές των βιντεοπαιχνιδιών, εστιάζει σε ιστορίες που γνωρίζουν ελάχιστοι και φτάνει ως το σήμερα με το gaming να βιώνει αν μη τι άλλο την πιο δημοφιλή του εποχή. Αλλωστε οι χρήστες βιντεοκονσολών στην εποχή μας είναι περισσότεροι από ποτέ άλλοτε.
Τι κάνει όμως αυτό το ντοκιμαντέρ να ξεχωρίζει; Αρχικά, είναι ένα από τα ελάχιστα που καταπιάνονται με αυτό το μέσο και τα παιχνίδια. Αυτό που το ξεχωρίζει όμως είναι η αισθητική του. Η σκηνοθεσία του είναι τόσο ζωντανή που δίνει χρώμα σε κατά τα άλλα άχρωμες πόλεις στις οποίες τριγυρνά.
Το πολύ ιδιαίτερο που κάνει το High Score είναι το focus σε άσημους ανθρώπους που πριν κάποιες δεκαετίες ασχολούνταν πολύ με το gaming και είτε κέρδισαν κάποιους από τους πρώτους διαγωνισμούς που έγιναν ποτέ, είτε είχαν επιχείρηση με τα πολύ δημοφιλή κάποτε arcade μηχανήματα. Μέσω αυτών των μικρών ιστοριών καταφέρνει να δίνει -σε εκείνους που δεν το έχουν ζήσει τουλάχιστον- την αίσθηση και το κλίμα που υπήρχε τις περασμένες δεκαετίες γύρω από το gaming.
Το High Score καταφέρνε να μπλέξει άριστα την νοσταλγία, με το μάθημα, το μήνυμα και την αισθητική δίνοντας εν τέλει ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Συνολικά είναι έξι χορταστικά επεισόδια των -μάξιμουμ- 47 λεπτών και το... δύσκολο κοινό του IMDb το έχει βαθμολογήσει με 7,4 στα 10.