Η εντυπωσιακή κόρη του Σταύρου Λιβανού, Τίνα, κατάφερε να δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από το όνομά της.
Δύο ισχυροί άνδρες της ναυτιλίας τη διεκδίκησαν και την παντρεύτηκαν…Μόνο που το αντίτιμο αυτού του μύθου ήταν η ίδια της η ζωή, που έληξε άδοξα, σε ηλικία μόλις 45 ετών.
Γεννημένη στις 19 Μαρτίου του 1929 στο Λονδίνο, η μικρότερη κόρη του Σταύρου και της Αριέττας Λιβανού είχε μια ζωή σαν παραμύθι: μεγάλωσε μεταξύ Λονδίνου και Νέας Υόρκης, φοίτησε στο μοναστήρι Villa Maria στο Μόντρεαλ και στη συνέχεια σε οικοτροφείο στο Γκρίνουιτς του Κονέκτικατ, ενώ απολάμβανε τις διακοπές της σε πολυτελή θέρετρα εκείνης της εποχής. Όσο για τον κύκλο της, συναναστρεφόταν με μέλη βασιλικών οικογενειών, μεγιστάνες, πολιτικούς και εξέχουσες προσωπικότητες. Και μπορεί να μην κυλούσε βασιλικό αίμα στις φλέβες της, ωστόσο είχε μεγαλώσει κυριολεκτικά ως πριγκίπισσα.
Η εντυπωσιακή Τίνα Λιβανού, με την κομψή αριστοκρατική της φινέτσα, τα ξανθά λαμπερά μαλλιά και τα σπινθηροβόλα μάτια, σε ηλικία μόλις 14 ετών έγινε το μήλον της Εριδος για δύο ισχυρούς άνδρες της ναυτιλίας: τον Σταύρο Νιάρχο και τον Αριστοτέλη Ωνάση. Μια αντιζηλία μόλις ξεκινούσε, με πολλές ανατροπές και χωρίς το πολυπόθητο «happy end» που συναντάμε συνήθως στα παραμύθια.
Την πρώτη κίνηση έκανε ο Σταύρος Νιάρχος, ζητώντας το χέρι της Τίνας Λιβανού από τον πατέρα της, ο οποίος όμως αρνείται. Εξάλλου, η κόρη του ήταν πολύ μικρή για γάμο και προτεραιότητα είχε η μεγαλύτερη αδελφή της, Ευγενία.
Χωρίς να χάσει χρόνο ο Αριστοτέλης Ωνάσης ζητάει και ο ίδιος το χέρι της Τίνας Λιβανού, παίρνοντας την ίδια ακριβώς απάντηση. Μόνο που εκείνος δεν το βάζει εύκολα κάτω. Ο Ωνάσης δεν έχει μάθει να χάνει εύκολα και χρησιμοποιεί όλα του τα όπλα προκειμένου να κερδίσει τη γυναίκα που έχει βάλει στόχο και είναι το μήλον της Εριδος ανάμεσα στον ίδιο και τον «αιώνιο» αντίπαλό του, Σταύρο Νιάρχο.
Ο γάμος και η ζωή με τον Αριστοτέλη Ωνάση
Το 1946, μετά από τρία χρόνια στενής πολιορκίας, ο Αριστοτέλης Ωνάσης παντρεύεται την Τίνα Λιβανού στη Νέα Υόρκη με κουμπάρο τον εφοπλιστή Ανδρέα Εμπειρίκο. Ο γάμος τους θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα κοσμικά events της χρονιάς και η λίστα των προσκεκλημένων έχει τα πιο δυνατά και σημαντικά ονόματα της παγκόσμια σκηνής. Εκείνη είναι μόλις 17 ετών και ο Ωνάσης έχει πατήσει τα 40.
Από την άλλη, ο Σταύρος Νιάρχος θα παντρευτεί την αδελφή της Τίνας, Ευγενία, έναν χρόνο αργότερα, δηλαδή το 1947, και ουσιαστικά οι δύο «αιώνιοι εχθροί» βρίσκονται μέλη της ίδιας οικογένειας, χωρίς να αποκτήσουν ουσιαστικά σχέση. Αντίθετα, τα χρόνια που θα κυλήσουν θα προσπαθεί ο ένας να ανταγωνιστεί τον άλλον.
Τα πρώτα χρόνια της έγγαμης ζωής της Τίνας Λιβανού με τον Αριστοτέλη Ωνάση θα περάσουν πολύ όμορφα, με ευχάριστες προσωπικές στιγμές, πανάκριβα δώρα και πολυτελή ταξίδια ανά τον κόσμο. Η ευτυχία τους θα ολοκληρωθεί με τη δημιουργία οικογένειας. Το πρώτο παιδί είναι αγόρι και θα πάρει το όνομα Αλέξανδρος και το δεύτερο είναι κορίτσι και θα βαπτιστεί Χριστίνα. Οι φήμες της εποχής λένε πως ο Αρίστος δεν ήθελε να αποκτήσει δεύτερο παιδί και δεν χάρηκε ιδιαίτερα με την εγκυμοσύνη της γυναίκας του το 1950. Ίσως έτσι εξηγείται η δύσκολη σχέση που θα είχε λίγα χρόνια αργότερα η Χριστίνα με τον πατέρα της.
Τα χρόνια περνούν και η σχέση της Τίνας Λιβανού με τον Αριστοτέλη Ωνάση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Το αγαπημένο ζευγάρι που κοσμεί εξώφυλλα περιοδικών και ανοίγει την πλούσια έπαυλή του, φιλοξενώντας εκλεκτούς καλεσμένους, είναι η βιτρίνα ενός γάμου που κρέμεται από μια λεπτή κλωστή. Εκείνος ως λάτρης του ωραίου φύλλου δεν διστάζει να συνάπτει εξωσυζυγικές σχέσεις με νεαρές γυναίκες και εκείνη να τον πληρώνει ακριβώς με το ίδιο νόμισμα. Όταν ο Ωνάσης θα μάθει για τη σχέση της γυναίκας του με τον εκατομμυριούχο Βραζιλιάνο Reinaldo Herrera θα βγει εκτός εαυτού.
Το διαζύγιο από τον Ωνάση και ο δεύτερος γάμος με μέλος της βασιλικής οικογένειας
Το καλοκαίρι του 1959, μια κρουαζιέρα με τη θαλαμηγό «Χριστίνα» είναι η αφορμή ώστε οι εύθραυστες ισορροπίες του ζευγαριού να σπάσουν για πάντα. Ο Αρίστος ερωτεύεται με πάθος τη Μαρία Κάλλας και την προσκαλεί μαζί με τον σύζυγό της να περάσουν μαζί μέρος των καλοκαιρινών τους διακοπών. Τίνα Λιβανού και Μαρία Κάλλας αρχικά θα κάνουν ευχάριστη παρέα. Μάλιστα, οι δύο γυναίκες θα φωτογραφηθούν μαζί στην Επίδαυρο και στους Δελφούς -μια φωτογραφία που θα γίνει ανάρπαστη εκείνη την εποχή, με την Κάλλας να αποτελεί ξεκάθαρα το τρίτο πρόσωπο στον διαλυμένο γάμο του Ωνάση.
Όταν, κατά τη διάρκεια της κρουαζιέρας, η Τίνα Λιβανού αντιλαμβάνεται την απιστία του συζύγου της με την υψίφωνο, δεν διστάζει να εγκαταλείψει τη θαλαμηγό βάζοντας τέλος σε έναν ταλαιπωρημένο και χωρίς συναισθήματα γάμο.
Η αρχή της δεκαετίας του 1960 βρίσκει την όμορφη Τίνα Λιβανού επίσημα διαζευγμένη από τον Ωνάση και έτοιμη να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην προσωπική της ζωή.
Έναν χρόνο αργότερα θα παντρευτεί τον Βρετανό John Spencer-Churchill, μαρκήσιο του Μπλάντφορντ και μετέπειτα 11ο δούκα του Μάρλμπορο. Το ζευγάρι θα συμπορευτεί για 10 χρόνια μαζί, δεν θα αποκτήσει παιδιά και ο Τύπος δεν θα μάθει ποτέ τον πραγματικό λόγο που η Τίνα Λιβανού οδηγήθηκε σε δεύτερο διαζύγιο.
Ο απρόσμενος θάνατος της αδελφής της και ο γάμος με τον Σταύρο Νιάρχο
Στις 4 Μαΐου 1971μια τραγωδία χτυπάει την πόρτα της οικογένειας Λιβανού και Νιάρχου. Η Ευγενία φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 43 ετών στο εξοχικό της οικογένειας Νιάρχου στη Σπετσοπούλα, αφήνοντας ορφανά τέσσερα μικρά παιδιά. Και μπορεί στην αρχή οι έρευνες να στρέφονται σε δολοφονία, όμως ο φάκελος κλείνει σύντομα. Σύμφωνα με τις ιατροδικαστικές αρχές, ο απρόσμενος θάνατός της οφειλόταν σε υπερβολική δόση βαρβιτουρικών.
Ένα ντόμινο θανάτου μόλις είχε ξεκινήσει για την ανυποψίαστη Τίνα Λιβανού, όπου ο γάμος της με τον χήρο της αδελφής της, Σταύρο Νιάρχο, θα ήταν η τελευταία ευχάριστη στιγμή στη ζωή της. Ο χρόνος είχε ήδη ξεκινάει να κυλάει αντίστροφα.
Το 1971, έναν χρόνο μετά τον θάνατο της αδελφής της και λίγους μήνες μετά το διαζύγιό της, θα παντρευτεί τον Σταύρο Νιάρχο. Τα δημοσιεύματα της εποχής έκαναν λόγο πως ο εφοπλιστής ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός πως ο Ωνάσης τού έκλεψε τη γυναίκα που αγάπησε πολύ.
Το άδικο τέλος μιας πριγκίπισσας χωρίς στέμμα
Η ευτυχία τους δεν θα κρατήσει πολύ. Η μοίρα κρατούσε για το τέλος ένα σκληρό και άνισο παιχνίδι για την Τίνα Λιβανού.
Το αεροπορικό δυστύχημα του γιου της, Αλέξανδρου Ωνάση, μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο του Ελληνικού θα αποβεί μοιραίο. Παραμένοντας για αρκετές ημέρες «κλινικά νεκρός», ο Ωνάσης θα δώσει εντολή να κλείσουν οι γιατροί τη μηχανική υποστήριξη στις 23 Ιανουαρίου 1973.
Σχεδόν έναν χρόνο μετά την απώλεια του μοναχογιού της, η Τίνα Λιβανού άφησε ξαφνικά την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 45 ετών, στο Παρίσι, στο δωμάτιο ενός πολυτελέστατου ξενοδοχείου. Η ημερομηνία έγραφε (τυπικά) 10 Οκτωβρίου 1974. Για την ίδια, όμως, ο χρόνος είχε σταματήσει να έχει αξία τους τελευταίους μήνες.
Το κορίτσι που έζησε σαν πριγκίπισσα, διεκδικήθηκε από τους δύο πιο σημαντικούς ανθρώπους της ναυτιλίας, χάρισε ζωή σε δύο πλάσματα και κατάφερε να γίνει «μύθος» του περασμένου αιώνα, πλήρωσε το αντίτιμο με την ίδια της τη (σύντομη) ζωή...