Από κρουαζιερόπλοια μέχρι UFO, από τον Κινγκ Κονγκ μέχρι μια γιγάντια φάλαινα, το σεξ στην Ιαπωνία μπορεί να γίνεται στα πιο ευφάνταστα ξενοδοχεία.
Σας διεγείρουν οι φάλαινες; Τι λέτε για τα UFO; Ίσως έχετε πάντα ονειρευτεί να κάνετε σεξ μέσα σε ένα παραμυθένιο κάστρο ή μέσα σε ένα... γιγάντιο κουτί μπισκότων; Όποια και αν είναι η περίεργη φαντασίωσή σας, πιθανότατα μπορεί να ικανοποιηθεί σε κάποιο κεντρικό δρόμο της Ιαπωνίας, όπως μας επιβεβαιώνει και ένα νέο βιβλίο για το περίεργο φαινόμενο των ιαπωνικών «ξενοδοχείων του έρωτα».
Ο Γάλλος φωτογράφος François Prost πραγματοποίησε ένα ταξίδι 3.000 χιλιομέτρων γεμάτο πάθος, οδηγώντας από το Ουτσουνόμι, βόρεια του Τόκιο, μέχρι το νησί Σικόκου στο νότο, για να καταγράψει τη μοναδική αρχιτεκτονική των ερωτικών ξενοδοχείων της Ιαπωνίας.
Σαν σκηνικό ταινίας του Wes Anderson
Αυτό που βρήκε περιλαμβάνει από μοτέλ διακοσμημένα με μάνγκα και ερωτικά καταφύγια με χριστουγεννιάτικο θέμα μέχρι παστέλ σκηνικά που θα άξιζαν να μπουν σε μια ταινία του Wes Anderson. Και μερικά πράγματα πιο παράξενα από ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί η πιο εκκεντρική φαντασία σας.
«Βρίσκω τα ξενοδοχεία του έρωτα πολιτισμικά συναρπαστικά», λέει ο Prost, του οποίου τα προηγούμενα έργα περιλαμβάνουν φωτογραφίες των προσόψεων στριπτιζάδικων στις ΗΠΑ και νυχτερινών κλαμπ στην Ακτή του Ελεφαντοστού. «Η Ιαπωνία είναι γενικά μια αρκετά συντηρητική κοινωνία, αλλά αυτά είναι μέρη διαφυγής, φαντασίας και σχεδόν... θαυμασμού. Και τα βρίσκεις παντού».
Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν, αλλά ορισμένοι υπολογίζουν ότι ο αριθμός των ξενοδοχείων αγάπης – ή rabu hoteru – στη χώρα φτάνει τα 37.000. Βρίσκονται στα κέντρα των πόλεων και στα χωριά, σε πολυσύχναστες διασταυρώσεις αυτοκινητοδρόμων και απομονωμένα ανάμεσα σε χωράφια στη μέση του πουθενά.
Όπως δείχνουν οι φωτογραφίες του Prost, έχουν όλα τα σχήματα, τα μεγέθη και τα στυλιστικά είδη. Κάποια είναι φτιαγμένα με πρότυπο κάστρα, με ροζ επάλξεις και τυρκουάζ πυργίσκους.
Κάποια μοιάζουν με αλπικά σαλέ, άλλα με καλύβες τίκι, ενώ πολλά είναι φτιαγμένα με πρότυπο τα... κρουαζιερόπλοια, υποσχόμενα να σας ταξιδέψουν στον παράδεισο του έρωτα.
Είτε σας συναρπάζουν τα γαλλικά κάστρα είτε έχετε μια προτίμηση για τους αραβικούς θόλους, υπάρχει ένα μέρος που σας περιμένει για να σας υποδεχτεί ένας ανώνυμος ρεσεψιονίστ, να πληρώσετε για ένα kyukei, ή «ανάπαυση», και να ζήσετε τα σαρκικά σας όνειρα.
Ενώ τα περισσότερα κτίρια στο βιβλίο του Prost χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1960 και μετά, τα ιαπωνικά ξενοδοχεία αγάπης έχουν τις ρίζες τους ήδη από το 1600.
Άρχισαν να εμφανίζονται κατά την περίοδο της δυναστείας Έντο, με τη μορφή διακριτικών καταστημάτων γνωστών ως deai chaya, ή «τεϊοποτεία για εραστές», όπου τα ζευγάρια μπορούσαν να συναντηθούν μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα της οικογένειας.
Από έξω έμοιαζαν με κανονικά τεϊοποτεία, αλλά ήταν σχεδιασμένα με μυστικές εισόδους και πολλαπλές εξόδους και - κάτι πολύ σημαντικό για μια κοινωνία όπου τα παπούτσια βγαίνουν στην πόρτα - με ένα μέρος όπου οι πελάτες μπορούσαν να κρύψουν τα παπούτσια τους για να μην αναγνωριστούν.
Στις αρχές του 20ού αιώνα αυτά τα τεϊοποτεία είχαν μετατραπεί σε θεματικά, πολύχρωμα μέρη που πρόσφεραν μια αίσθηση απόδρασης από την καθημερινότητα. Η μεταπολεμική οικονομική άνθηση της Ιαπωνίας είδε τα ξενοδοχεία του έρωτα να ανθίζουν ως περίτεχνα σεξουαλικά... θεματικά πάρκα διασκέδασης στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, με θέματα που κυμαίνονταν από τα παραμύθια έως την επιστημονική φαντασία και το μεσαιωνικό cosplay.
Η υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα της χώρας, τα μικρά διαμερίσματα και η παράδοση να ζουν οι άνθρωποι στο σπίτι των γονιών τους μέχρι το γάμο συνέβαλαν στην αύξηση της ζήτησης για χώρους όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να συναντηθούν ιδιωτικά.
Κάποιοι αποδίδουν τη συνεχιζόμενη επιτυχία των ξενοδοχείων του έρωτα στην σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών στην Ιαπωνία, επισημαίνοντας μερικές φορές τον χαριτωμένο, καρτουνίστικο χαρακτήρα της διακόσμησης, που έχει σχεδιαστεί για να δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας και φιλόξενης ατμόσφαιρας.
Σε αντίθεση με τα άθλια μοτέλ που πληρώνεις με την ώρα σε άλλα μέρη του κόσμου, τα ξενοδοχεία αγάπης στοχεύουν να τους εξυπηρετήσουν όλους. Στο βιβλίο του 2005, «Law in Everyday Japan», ο νομικός μελετητής Mark D West εκτιμά ότι τα ζευγάρια της χώρας κάνουν πάνω από μισό δισεκατομμύριο ταξίδια σε ξενοδοχεία αγάπης κάθε χρόνο, υποδηλώνοντας ότι έως και το 50% όλων των σεξουαλικών επαφών στην Ιαπωνία μπορεί να λαμβάνει χώρα σε αυτά τα καταλύματα!
Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας... συνελήφθη μέσα σε μια φανταστική τροπική σπηλιά περιτριγυρισμένη από μοντέλα δεινοσαύρων. Οι φωτογραφίες του Prost δεν σας μεταφέρουν μέσα στα υπνοδωμάτια (υπάρχουν άλλα βιβλία για αυτό), αλλά εστιάζουν στην εξωτερική εικονογραφία των ξενοδοχείων.
Τα ξενοδοχεία αυτά διαθέτουν φωτεινές διαφημιστικές πινακίδες, σχεδιασμένες να είναι εύκολα αναγνωρίσιμες από ερωτευμένα ζευγάρια μέσα από ένα κινούμενο όχημα.
Ποιος θα μπορούσε, λόγου χάρη, να προσπεράσει το Hotel Artia Dinosaur, που υψώνεται στη γωνία μιας διασταύρωσης αυτοκινητοδρόμου στην πόλη Machida κοντά στο Τόκιο, όπου διακρίνεται ένας τεράστιος T rex;
Οι κριτικές στο διαδίκτυο προειδοποιούν ότι οι πόρτες των δωματίων κλειδώνουν αυτόματα μόλις μπείτε μέσα και πρέπει να καλέσετε τη ρεσεψιόν για να σας αφήσουν να βγείτε – ένα χαρακτηριστικό κοινό στα ξενοδοχεία για ερωτικά ραντεβού, αλλά εδώ προσθέτει μια επιπλέον δόση κινδύνου, σε αρμονία με το θέμα που είναι εμπνευσμένο από το «Jurassic Park».
Ή μήπως θα προτιμούσατε να ζήσετε τη φαντασίωση του Μόμπι Ντικ στην τεράστια ροζ φάλαινα του Hotel Festa Qugiela, στην Οκαγιάμα, που περιμένει έτοιμη να σας καταπιεί μέσα στο χαμογελαστό στόμα της;
Ή να μπείτε μέσα στο ξενοδοχείο του King Kong στο LaLa Resort στο Κόμπε; Το ξενοδοχείο διαθέτει έναν τεράστιο γορίλα που σκαρφαλώνει στην φωτεινή κόκκινη και πορτοκαλί ριγέ πρόσοψή του και ένα μοντέλο τίγρη που φυλάει το υπόγειο πάρκινγκ.
«Τα ξενοδοχεία είναι συχνά σχεδιασμένα έτσι ώστε να μην χρειάζεται να συναντήσετε κανέναν άλλο», λέει ο Prost. «Μπορείτε να πάτε κατευθείαν από το αυτοκίνητό σας σε έναν ανελκυστήρα που ανεβαίνει και υπάρχει πάντα ένας ξεχωριστός ανελκυστήρας για να κατεβείτε, ώστε να αποφύγετε να συναντήσετε άλλους ανθρώπους. Πολλά από τα ξενοδοχεία δεν έχουν πλέον ρεσεψιονίστ – κάνετε κράτηση online ή επιλέγετε το δωμάτιό σας από έναν αυτόματο πωλητή».
Η ξεθωριασμένη διακόσμηση και η άθλια εμφάνιση πολλών από αυτά τα καταλύματα σε κάνουν να αναρωτιέσαι για την υγιεινή μέσα εκεί. Πολλά από αυτά έχουν την ερημωμένη όψη ημι-εγκαταλελειμμένων λούνα παρκ, με ξεφλουδισμένη μπογιά και ξεθωριασμένες πινακίδες. Και μερικές από τις κριτικές στο διαδίκτυο δεν εμπνέουν... μεγάλη εμπιστοσύνη.
«Βρήκα ένα μαξιλάρι με αποξηραμένο σπέρμα πάνω του», γράφει μια κριτική. «Οι τοίχοι και οι πόρτες ήταν καλυμμένοι με γρατσουνιές», λέει μια άλλη, «ταιριάζει περισσότερο σε ξενοδοχείο όπου έγινε ένας φόνος παρά σε ξενοδοχείο για ερωτικές περιπέτειες».
Παρά τις μερικές αποτυχημένες προσπάθειες, ο Prost λέει ότι τα ξενοδοχεία για ερωτικά ραντεβού εξακολουθούν να είναι τόσο δημοφιλή όσο πάντα και εξελίσσονται για να συμβαδίσουν με τις μεταβαλλόμενες συνήθειες.
«Σήμερα, πολλοί νέοι πηγαίνουν στα ξενοδοχεία για ερωτικά ραντεβού για να κάνουν πάρτι», λέει. «Έχουν καραόκε, μεγάλες τηλεοράσεις, καρέκλες μασάζ και τζακούζι – οι άνθρωποι τα νοικιάζουν σε ομάδες νεαρών για μερικές ώρες».
Ο ξενοδοχειακός όμιλος Bali An, για παράδειγμα, προσφέρει μεγάλα δωμάτια για joshi-kai, ή βραδιές για κορίτσια, με μπαρ, τηλεοράσεις 75 ιντσών και κρεβάτια για οκτώ άτομα. Τα δωμάτια διαθέτουν επίσης αιώρες και εξοπλισμό κατασκήνωσης.