Μια ομάδα 14 κατοίκων κέρδισε το ποσό των 50.000.000 δολαρίων στο Lotto Max, κάνοντας το 10% του πληθυσμού πολυεκατομμυριούχους μέσα σε μια νύχτα.
Στην άκρη της χερσονήσου του Κεμπέκ, εκεί όπου η γη συναντάει τον ωκεανό και τα ψαροχώρια μοιάζουν ακίνητα στον χρόνο, βρίσκεται το St. Paul’s River, μια κοινότητα μόλις 140 κατοίκων, γνωστή μέχρι πρόσφατα μονάχα σε όσους ταξιδεύουν κατά μήκος της Côte-Nord ή σε εκείνους που έχουν οικογενειακούς δεσμούς με τη θάλασσα.
Είναι ένας τόπος που ζει κυρίως από την αλιεία και από ένα μικρό κατάστημα παντοπωλείου που λειτουργεί από τη δεκαετία του ’80, το οποίο συχνά γίνεται το κέντρο της ζωής του χωριού.
Ένας στους 10 κέρδισε ένα τεράστιο χρηματικό ποσό
Εκεί, πριν από μερικά 24ωρα, συνέβη κάτι που άλλαξε για πάντα το συλλογικό πεπρωμένο της κοινότητας: μια ομάδα 14 κατοίκων κέρδισε το αστρονομικό ποσό των 50.000.000 δολαρίων στο Lotto Max, κάνοντας το 10% του πληθυσμού πολυεκατομμυριούχους μέσα σε μια νύχτα.
Η ομάδα των 14 νικητών δεν δημιουργήθηκε ξαφνικά
Το τηλεφώνημα που ξύπνησε την Della Spingle και τον σύζυγό της, Chesley Griffin, στις 6:40 το πρωί εκείνης της μέρας, δεν ήταν ένα συνηθισμένο. Η υπάλληλος του παντοπωλείου τους, ανοίγοντας το μαγαζί, είχε να τους μεταφέρει τα νέα: το τυχερό δελτίο είχε αγοραστεί από το κατάστημά τους και η ίδια η Spingle ήταν μέσα στους νικητές της ομάδας.
Το ζευγάρι γέλασε με δυσπιστία, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει ότι η τύχη είχε χτυπήσει την πόρτα τους. «Κερδίσαμε 3,5 εκατομμύρια… δεν μπορούσα να το πιστέψω» είπε η Della, και πρόσθεσε ότι από τότε δεν έχει σταματήσει να γελά.
Η ομάδα των νικητών δεν δημιουργήθηκε ξαφνικά. Για σχεδόν 20 χρόνια, μια παρέα συγχωριανών συμμετείχε πιστά σε ένα κοινό δελτίο, μοιράζοντας το κόστος και ελπίζοντας ότι κάποια μέρα θα δουν την τύχη να τους χαμογελά. Η στιγμή έφτασε με τη μορφή ενός τεράστιου τζακ ποτ, το οποίο άλλαξε όχι μόνο τις ζωές των δεκατεσσάρων, αλλά και την ατμόσφαιρα ολόκληρου του χωριού.
Ο Griffin, ως ιδιοκτήτης του καταστήματος που πούλησε το τυχερό δελτίο, πήρε και το μπόνους του 1% από τη Loto-Québec, δηλαδή μισό εκατομμύριο δολάρια, και ήδη σκέφτεται την πρόωρη συνταξιοδότηση. Όμως δεν βλέπει το κέρδος μόνο σε προσωπικό επίπεδο· μιλάει για μια ευκαιρία που αφορά όλη την κοινότητα.
«Οι τοπικοί ξυλουργοί δέχονται βροχή από τηλεφωνήματα, γιατί οι νικητές θέλουν να κάνουν επιτέλους επισκευές και ανακαινίσεις που ανέβαλλαν για χρόνια», εξηγεί. Είναι μια ένεση ζωτικότητας για την τοπική οικονομία, που ξαφνικά αποκτά ρυθμό ανάπτυξης.
Μοχλός ανανέωσης για την κοινότητα
Η δήμαρχος της Bonne-Espérance, Dale Roberts-Keats, δεν μπορεί να συγκρατήσει το χαμόγελό της. Μιλώντας για το γεγονός, παραδέχτηκε ότι μοιάζει σχεδόν απίστευτο να βλέπει 14 συμπολίτες της να γίνονται εκατομμυριούχοι την ίδια στιγμή. Για εκείνη, το κέρδος δεν περιορίζεται στις ατομικές τσέπες, αλλά μπορεί να αποτελέσει μοχλό ανανέωσης για την κοινότητα: νέες κατοικίες, οικοδομές, υποδομές που μέχρι τώρα φάνταζαν απλησίαστες.
Η ίδια προτρέπει τους νικητές να είναι προσεκτικοί, να ζητήσουν συμβουλές οικονομικού σχεδιασμού και να σκεφτούν πώς θέλουν να διαχειριστούν το νέο κεφάλαιο στη ζωή τους. Υπενθυμίζει ότι είναι εύκολο να χαθούν τέτοια ποσά αν δεν υπάρξει σύνεση, αφού δεν λείπουν οι ιστορίες ανθρώπων που κατέληξαν χωρίς δεκάρα, παρά τα εκατομμύρια που είχαν κερδίσει.
Ανάμεσα στους νικητές ξεχωρίζει η ιστορία της 74χρονης Loretta Griffin, που εργάστηκε επί τρεις δεκαετίες σε εργοστάσιο επεξεργασίας ψαριών. Για εκείνη, το λαχείο ήρθε σαν δικαίωση μιας ζωής σκληρής δουλειάς. Τώρα μπορεί να αποσυρθεί ήρεμη, να βοηθήσει τα παιδιά και τα εγγόνια της, να χαρίσει δώρα, όπως ένα φορτηγό στον γιο της και ένα καινούριο σετ δωματίου στην κόρη της. Η χαρά της είναι ήρεμη, σχεδόν γαλήνια, σαν να απολαμβάνει απλώς την ανακούφιση ότι οι κόποι μιας ζωής έχουν τελικά καρποφορήσει.
Άλλοι, όπως ο Bradley O’Brien, βλέπουν τη νίκη ως μέσο για να στηρίξουν τα παιδιά τους που ζουν μακριά, αλλά και να ενισχύσουν ολόκληρη την οικογένεια. Η μητέρα του, Maud Griffin O’Brien, που επίσης είναι ανάμεσα στους νικητές, ονειρεύεται να χτίσει ένα ηλιόλουστο δωμάτιο για το σπίτι της. Με χιούμορ λέει πως τώρα χρειάζεται να νοιαστεί μόνο για πέντε από τα έξι παιδιά της, αφού ο Bradley είναι πια καλυμμένος οικονομικά.
Η ζωή στο St. Paul’s River θα συνεχίσει πιθανότατα να έχει τον ρυθμό που είχε πάντα: τα καΐκια θα φεύγουν για ψάρεμα, τα παιδιά θα πηγαίνουν σχολείο δίπλα στη θάλασσα, οι χειμώνες θα είναι σκληροί και οι καλοκαιρινές μέρες πολύτιμες. Όμως τώρα υπάρχει και μια νέα δυνατότητα, ένα κεφάλαιο που γράφεται με τα χαμόγελα δεκατεσσάρων τυχερών και την ελπίδα ότι το κέρδος τους θα κυλήσει σαν ποτάμι και για τους υπόλοιπους.
Στο τέλος, το μεγαλύτερο κέρδος ίσως να μην είναι τα εκατομμύρια που μπήκαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά η αίσθηση ότι η μικρή κοινότητα, ξεχασμένη για χρόνια, βρέθηκε για μια φορά στο κέντρο του κόσμου, γεμάτη περηφάνια, συγκίνηση και όνειρα που τώρα έχουν τα μέσα να γίνουν πραγματικότητα.