Μπορεί ένας ροκ τραγουδιστής να δέχεται οικονομική ενίσχυση από ένα υπουργείο ή ένα πολιτικό κόμμα;
Το θέμα της σχέσης κράτους-εξουσίας και ροκ συζητήθηκε έντονα την άνοιξη του 1986, όταν μια σειρά από ροκ καλλιτέχνες ενισχύθηκαν οικονομικά από το ΠΑΣΟΚ.
Τι έγινε τότε; Ροκ μουσικοί της ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α. επιχορηγήθηκαν από τη Γραμματεία Νέας Γενιάς του ΠΑΣΟΚ με ένα εκατομμύριο δραχμές, για να διοργανώσουν συναυλίες.
Στις αρχές του 1986 ο γενικός γραμματέας της Νέας Γενιάς, Στέφανος Μανίκας, ανακοίνωσε την απόφαση να ενισχύσει οικονομικά καλλιτέχνες του ροκ.
Τέσσερις πολύ γνωστοί ροκ μουσικοί -οι Ηρακλής Τριανταφυλλίδης, Θόδωρος Τρύφωνας, Νίκος Γκίνης και Λήτης- έπαιρναν συνολικά ένα εκατομμύριο δραχμές. Οι τέσσερις αυτοί ενισχύονταν οικονομικά για να νοικιάσουν επί τρεις μήνες το κλαμπ Rodeo, και με τη συνεργασία άλλων συγκροτημάτων να παρουσιάσουν μια σειρά ροκ εκδηλώσεων.
Η εταιρεία που συστάθηκε για να εισπραχθούν τα χρήματα ονομάστηκε Μουσική Συνεργατική Κίνηση Αθήνας, ή, από τα αρχικά, ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α. Καλλιτέχνες που συνεργάστηκαν μαζί τους, αποδεχόμενοι έτσι (μερικοί με επιφυλάξεις) την έννοια της κρατικής βοήθειας, ήταν αρκετοί, όπως: Τρύπες, Πιλάλας, Σιδηρόπουλος, Τερμίτες, Magic De Spell, Δέσποινα Γλέζου, Λευκή Συμφωνία και πολλοί άλλοι.
Υπήρξαν όμως και καλλιτέχνες που θεώρησαν ύποπτη έως απαράδεκτη μια τέτοια κίνηση. Ένας από αυτούς ήταν ο Δημήτρης Πουλικάκος, ο οποίος δήλωσε τότε στο περιοδικό «Μουσική»:
«Υπάρχει σκοπιμότητα… Το υπουργείο βρήκε έναν εύκολο και φτηνό τρόπο να εκμεταλλευτεί διάφορους καλλιτέχνες… Το ροκ δεν μπορεί να έχει σχέση με υπουργεία… Δυστυχώς, βρέθηκαν άτομα του ροκ χώρου που δέχτηκαν να συμμετάσχουν σε αυτή τη φαρσοκωμωδία…».
Ο Νικόλας Άσιμος χαρακτήρισε «ξεφτίλα» την όλη κατάσταση. Δήλωσε τότε στο ίδιο περιοδικό: «…Πώς, άραγε, αυτοί οι άνθρωποι κατέληξαν να πάρουν επιχορήγηση από τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, για να πραγματώσουν αυτή την ξεφτίλα; Για έναν άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του, και ιδίως για έναν καλλιτέχνη, έχει μεγάλη σημασία η στάση ζωής… Είναι απαράδεκτο να δέχεται οποιαδήποτε ιδεολογική ή κομματική ταμπέλα. Όταν όμως οι συνθήκες είναι εξουθενωτικές και το επίπεδο του κόσμου στο οποίο απευθύνεται είναι ηλιθιωδώς ασυνειδητοποίητο, αναγκάζεται ή να ψοφήσει της πείνας ή να δεχτεί να βάλει λίγο νερό στο κρασί του… Αυτό είναι που θεωρώ ξεφτίλα».
Παρ' όλη την ιδεολογική του τοποθέτηση, ο Νικόλας Άσιμος συνεργάστηκε τότε με τη ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α., λέγοντας όμως πως το κάνει από υποχρέωση, για να βοηθήσει τον φίλο του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη.
Από την πλευρά της ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α., ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης έλεγε πως σαφώς και μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και αυτών δεν υπάρχει θέμα εξάρτησης. Το υπουργείο είναι υποχρεωμένο να αποδίδει τα χρήματα του ελληνικού λαού σε καλλιτέχνες. Δήλωνε ότι δεν ανέχεται καμία ιδεολογική ταμπέλα και ότι αν καταλάβει προσπάθεια καπελώματος θα φύγει από την Κίνηση.
Οι απόψεις που εκφράστηκαν τότε, απ' όλες τις μεριές, παρουσίαζαν υπέρ και κατά. Πραγματικά, η άποψη του Πουλικάκου, που απέκλειε κάθε περίπτωση κρατικής επιχορήγησης, φαινόταν θεωρητικά ισχυρή, αλλά δεν απαντούσε στο γιατί δεν μπορούσε κανείς να ασκεί κριτική στα υπουργεία παίρνοντας ταυτόχρονα και τα λεφτά από τα υπουργεία. Άλλωστε, ο ίδιος επί χρόνια δούλευε στο Κρατικό Ραδιόφωνο.
Θα μπορούσε, λοιπόν, να αντιτείνει κανείς ότι και η συμμετοχή στο Κρατικό Ραδιόφωνο αποτελεί μια μορφή συνεργασίας με το κράτος. Αν λοιπόν κάτι δεν ισχύει στην περίπτωση του Κρατικού Ραδιοφώνου, γιατί πρέπει να ισχύει στην περίπτωση της Γενικής Γραμματείας; Αν κάποιος μπορεί και διατηρεί την αυτονομία του συνεργαζόμενος με το Κρατικό Ραδιόφωνο, γιατί τη χάνει αν συνεργαστεί με τη Γενική Γραμματεία;
Ακόμη, η έννοια της «συνεργασίας»: Ήταν πραγματικά συνεργασία με την κρατική εξουσία ή ήταν αποδοχή μιας οικονομικής βοήθειας, που την έκανε με τα χρήματά του ο ελληνικός λαός και απλώς τη διαχειριζόταν η Γενική Γραμματεία; Και αν ήταν έτσι τα πράγματα, τα χρήματα δηλαδή ήταν λαϊκά και όχι κομματικά, γιατί δεν έπρεπε να τα δεχτούν οι καλλιτέχνες;
Η άποψη του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη, πάλι, δεν απαντούσε στο υποβόσκον ερώτημα: Γιατί το έκανε αυτό η Γενική Γραμματεία; Την έπιασαν ξαφνικά καλοσύνες και ήθελε να βοηθήσει το ροκ; Μήπως και τον προηγούμενο χρόνο, το 1985, με τους «Ήχους του Χειμώνα» και το «Rock In Athens», δεν θέλησε να πλησιάσει πάλι τον ροκ χώρο; Το 1985 ήταν εθνικές εκλογές. Το 1986 ήταν η χρονιά των δημοτικών εκλογών. Υπήρχε περίπτωση η βοήθεια να ήταν ανιδιοτελής;
Τα ερωτήματα αυτά έγιναν δυνατότερα όταν εμφανίστηκε αφίσα της ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α. με την ένδειξη: ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ.
Τότε, ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης ενοχλήθηκε και αποχώρησε από τη ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α.
Ύστερα από τόσα χρόνια σκέφτεται κανείς:
- Ποιος ωφελήθηκε περισσότερο; Το τότε ΠΑΣΟΚ ή το ροκ;
2. Και τι έμεινε από όλη εκείνη την ιστορία με τη ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α.;
Το πρώτο ερώτημα μπορεί να απαντηθεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, αναλόγως του είδους της έρευνας.
Για να βγάλει κανείς συμπέρασμα, πρέπει να ξέρει καλά πολιτικές και ροκ «αντιλήψεις» σε μια μεγάλη χρονική περίοδο: 1981-1989. Αυτή η περίοδος, όσον αφορά τις σχέσεις του κράτους με το ροκ, είναι ακόμα ένα από τα αδιευκρίνιστα κεφάλαια της δεκαετίας.
Η απόπειρα πλησιάσματος του ροκ από το κράτος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να τιτλοφορηθεί σαν «Ήχοι του χειμώνα».
Συγκεκριμένα, με πρωτοβουλία του Πάνου Ηλιόπουλου, που δούλευε τότε για τη Γραμματεία Νέας Γενιάς, ηχογραφήθηκαν με γενικό τίτλο «Ήχοι του χειμώνα» βραδιές από όλη αυτή την «επιχορηγούμενη» περίοδο, και φυσικά και από το τρίμηνο των ροκ παραστάσεων στο Rodeo. Έτσι, έχουμε, για παράδειγμα, μια σειρά τραγουδιών με τίτλο «Παύλος Σιδηρόπουλος, Live στο Rodeo, 15/3/1986».
Οι ηχογραφήσεις αυτές, για τους μελετητές του Σιδηρόπουλου, έχουν μεγάλη αξία. Από τις βραδιές της ΜΟΥ.ΣΥΝ.Κ.Α. έχουμε ακόμη ηχογράφηση 17 τραγουδιών τού Νικόλα Άσιμου. Η ηχογράφηση έγινε πάλι με πρωτοβουλία του Πάνου Ηλιόπουλου. Ο Άσιμος εμφανίζεται με τους «Εναπομείναντες», ήτοι τον Τόλη Βουλτζάτη (κιθάρα) και τη Λίτσα Περάκη (νταούλι). Στο σχήμα συμμετέχει και ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης (πλήκτρα, φωνητικά). Η ηχογράφηση έγινε τη
βραδιά της 26ης/2/1986.
Κάποια άλλα τραγούδια, από άλλα συγκροτήματα (Τρύπες, Τερμίτες, Socrates, Πιλάλας κ.ά.) και από τις βραδιές στο Rodeο περιλαμβάνονται στον τετραπλό δίσκο «Ήχοι του χειμώνα» που έβγαλε η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Ο δίσκος αυτός περιλαμβάνει δείγματα μουσικών καταγραφών περιόδου 1983 με 1988.