Η πρώτη νίκη των Ελλήνων στην επανάσταση εναντίον των Τούρκων έγινε στο Λεβίδι.
Είναι ξημερώματα της 14ης Απριλίου 1821. Η ελληνική επανάσταση έχει κηρυχθεί λιγότερο από έναν μήνα νωρίτερα και δεν έχει ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς καθώς οι Έλληνες έχουν γνωρίσει βαριά ήττα στις 31 Μαρτίου στην Καρύταινα.
Οι διχογνωμίες έχουν ήδη ξεκινήσει στο ελληνικό στρατόπεδο. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επιμένει στη σημασία της κατάληψης της Τριπολιτσάς ενώ οι υπόλοιποι οπλαρχηγοί θέλουν να στρέψουν την προσοχή τους στη Μεσσηνία.
Ο «Γέρος του Μοριά» καταφέρνει να πείσει για τη σημασία της ιδέας του κι έτσι στήνονται πρόχειρα στρατόπεδα γύρω από την Τριπολιτσά. Ένα από αυτά είναι και το στρατόπεδο έξω από τη σημερινή κωμόπολη Λεβίδι.
Οι Έλληνες ωστόσο, αρκετά ανοργάνωτοι ακόμα και με καταρρακωμένο το ηθικό από τις πρόσφατες συντριβές, μόνο στην θέα των Τούρκων εγκατέλειπαν κάθε στρατόπεδο αμέσως και τρέπονταν σε φυγή με αποτέλεσμα οποιαδήποτε άμυνα να είναι μέχρι εκείνη τη μέρα υπερβολικά αδύναμη.
To στρατόπεδο του Λεβιδίου είχε οργανωθεί από τον Κωνσταντίνο Πετιμέζα, αργότερα μέλος της Φιλικής Εταιρίας, άλλους Καλαβρυτινούς οπλαρχηγούς και μία ομάδα ντόπιων μαχητών και αριθμούσε αρχικά λίγα άτομα.
Ξαφνικά, μία συρροή κόσμου αρχίζει να συμβαίνει. Καταφθάνουν ενισχύσεις υπό τους Σωτήρη Χαραλάμπη, Σ. Θεοχαρόπουλο, Νικόλαο Σολιώτη, και
Αναγνώστη Στριφτόμπολα, ανιψιού του Κολοκοτρώνη και Καλαβρυτινού οπλαρχηγού με μεγάλη για την εποχή μόρφωση και θερμού πολεμιστή της επανάστασης από την πρώτη ημέρα, οι οποίοι νωρίτερα συμμετείχαν στην πρώτη πολιορκία της Κορίνθου.
Το στρατόπεδο φθάνει να αριθμεί 800 άντρες.
Η Προετοιμασία
Οι Τούρκοι θορυβήθηκαν ακούγοντας τα νέα για την ενίσχυση του στρατοπέδου στο Λεβίδι κι αποφάσισαν να επιτεθούν τα ξημερώματα της 13ης προς 14ης Απριλίου με 3.000 ιππείς.
Οι Έλληνες, αντίθετα με τις προβλέψεις, αποφασίζουν να μείνουν για μάχη και να κλείσουν τις εισόδους του Λεβιδίου ώστε να μη μπορέσουν οι Τούρκοι να μπουν στο χωριό. Αποφασίζουν επίσης να ζητήσουν ενισχύσεις από τα γειτονικά στρατόπεδα της Αλονίσταινας και του Κακουρίου (σημερινό Αρτεμίσιο)
Όταν ξημερώνει, η επίθεση δεν είχε γίνει ακόμα. Πολλοί Έλληνες υπό το φόβο της επερχόμενης ιππικής επέλασης εγκαταλείπουν προς τα βουνά, παρά τις παρακλήσεις των αρχηγών τους.
Η Μάχη
Ο Αναγνώστης Στριφτόμπολας όμως αποφασίζει να ταμπουρωθεί σε σπίτι 70 άνδρες και να δώσει τη μάχη μέσα στο χωριό. Οι Τούρκοι εφόρμησαν στο χωριό όμως ο Στριφτόμπολας και οι άντρες του παραμείναν στις θέσεις τους.
Έξω από αυτό το σπίτι δόθηκε η σκληρότερη μάχη της ημέρας. Δεκάδες Τούρκοι σκοτώθηκαν όμως ο Καλαβρυτινός αρχηγός δεν άντεξε και θυσιάστηκε και ο ίδιος εκείνο το μεσημέρι. Λίγη ώρα αργότερα κατέφθασαν στο χωριό ενισχύσεις. Με αναπτερωμένο το ηθικό όλοι οι αμυνόμενοι βγήκαν από τα σπίτια και όρμησαν ενάντια στους Τούρκους.
Οι Τούρκοι βρέθηκαν ξαφνικά περικυκλωμένοι και αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν προς την Τριπολιτσά αφήνοντας πίσω τους πολλούς νεκρούς.
Η μάχη, που διήρκεσε εφτά ώρες, είχε λήξει με νίκη των Ελλήνων.
Η Σημασία
Η Νίκη στο Λεβίδι ήταν καθοριστικής σημασίας για την πορεία της επανάστασης. Όχι μόνο τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων αλλά για πρώτη φόρα έδειξε στους Έλληνες πως ο εχθρός δεν είναι ανίκητος. Οι ραγιάδες δεν φοβούνταν πλέον τους Τούρκους.
Άναψε δε τη λαχτάρα για την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς η οποία θα ξεκίναγε δύο μήνες αργότερα και θα αποτελούσε μία από τις σημαντικότερες νίκες των Ελλήνων.