Ο στρατηγός Ντε Γκωλ πάλεψε τον ναζισμό, θεμελίωσε την 5η Γαλλική Δημοκρατία και, παρά την τεράστια ευθύνη που έφερε στις πλάτες του, ως πατέρας στάθηκε ιδιαίτερα τρυφερός με την κόρη του, Αν, που έπασχε από σύνδρομο Ντάουν.
Οι στρατιωτικοί, πόσο μάλλον το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, έχουν τη φήμη των αυστηρών ανθρώπων, που ως γονείς βάζουν προτεραιότητα την πειθαρχία και τη σκληρή εκπαίδευση για τα παιδιά τους, αφήνοντας πιο πίσω την ανάγκη τους για τρυφερότητα. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο στρατηγός Σαρλ Ντε Γκωλ, ο πρώτος πρόεδρος της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας και σύμβολο αντίστασης στον ναζισμό, δεν ξέφυγε εντελώς από αυτό το πρότυπο.
Σε ηλικία 31 ετών και έχοντας ήδη πολεμήσει στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο λοχαγός τότε Σαρλ Ντε Γκωλ παντρεύτηκε την Ιβόν Βαντρού το 1921 και αργότερα την ίδια χρονιά η Ιβόν γέννησε το πρώτο τους παιδί, τον Φιλίπ. Τρία χρόνια μετά γεννήθηκε η Ελιζαμπέτ, ενώ το 1928 ήρθε στον κόσμο η Αν.
Συγγενείς και στενοί του συνεργάτες περιέγραφαν τον «Στρατηγό» πάντα συγκρατημένο στις εκδηλώσεις του προς τα μέλη της οικογένειας, όπως άλλωστε οι περισσότεροι στρατιωτικοί της εποχής, ειδικά όσοι είχαν δοκιμαστεί στα πεδία των μαχών.
Το παιδί που έκανε τον «Στρατηγό» έναν τρυφερό πατέρα
Όμως ο Ντε Γκωλ δεν έμεινε εκεί. Το γεγονός πως το τρίτο του παιδί, η Αν, γεννήθηκε με σύνδρομο Ντάουν, τον έκανε έναν διαφορετικό πατέρα. Οι ίδιοι άνθρωποι που τον περιγράφουν συγκρατημένο στις εκδηλώσεις με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, έχουν πει πως με την Αν ήταν εμφανώς πιο θερμός και εξωστρεφής. Μάλιστα, λέγεται πως ο «Στρατηγός» είχε θεσπίσει ως ιερό κανόνα την υποχρέωση όλων να εξασφαλίσουν πως η Αν δεν έπρεπε ποτέ να νιώθει διαφορετική ή κατώτερη από κανέναν.
Κάθετος στις ιδέες του και σκληρός με τα εμπόδια που είχε να αντιμετωπίσει ως στρατιωτικός, με την Αν ο Ντε Γκωλ φαίνεται πως μεταμορφωνόταν σε έναν στοργικό πατέρα που έβρισκε χρόνο και ενέργεια να κρατά παρέα στη μικρή του, ταλαιπωρημένη κόρη.
Ένας γείτονας θυμάται τον «Στρατηγό» να κρατά την Αν από το χέρι καθώς περπατούσαν, να τη χαϊδεύει και να της μιλά με ήπια φωνή για πράγματα που μπορούσε να κατανοήσει.
Ο ίδιος ο Ντε Γκωλ είχε πει: «Με βοήθησε να ξεπεράσω τα ελαττώματα όλων των ανδρών και να δω πέρα από αυτά».
Η Αν Ντε Γκωλ έζησε μόλις 20 χρόνια. Το 1948 προσβλήθηκε από πνευμονία και ένα μήνα μετά τα εικοστά γενέθλιά της πέθανε στην αγκαλιά του πατέρα της. Στην κηδεία της, κλαίγοντας, ο Ντε Γκωλ είπε: «Τώρα είναι σαν τις άλλες», αναφερόμενος προφανώς στον θάνατο που δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στους υγιείς και τους ανθρώπους με αναπηρία, όπως ήταν η Αν, το τρίτο του παιδί.
Λέγεται πως σε όλη της τη ζωή η Αν μπορούσε να αρθρώσει καθαρά μόνο μία λέξη: «Μπαμπά».
Η Αν του έσωσε τη ζωή
Κι ας είχε φύγει ήδη 14 χρόνια, στις 22 Αυγούστου 1962, ο Σαρλ ντε Γκωλ ισχυρίστηκε πως η Αν - κατά κάποιον τρόπο - του έσωσε τη ζωή. Τότε έγινε εναντίον του απόπειρα δολοφονίας στο Πετίτ-Κλαμάρ, έξω από το Παρίσι, από εθνικιστές που διαφωνούσαν με την απόφαση του Ντε Γκωλ για ανεξαρτησία της Αλγερίας.
Αργότερα ο «Στρατηγός» αφηγήθηκε ότι η σφαίρα που θα μπορούσε να τον έχει σκοτώσει σταμάτησε στο κάδρο της φωτογραφίας της Αν που είχε πάντα μαζί του και η οποία, εκείνη την ημέρα, βρισκόταν στην καπελιέρα του αυτοκινήτου του.
Με τον θάνατό του το 1970, έχοντας θεμελιώσει την 5η Γαλλική Δημοκρατία που «τρέχει» στη Γαλλία έως και σήμερα, ο στρατηγός Ντε Γκωλ θάφτηκε δίπλα στην αγαπημένη του κόρη, Αν, στο νεκροταφείο Κολομπέ.
Το γαλλικό κράτος τίμησε την Αν Ντε Γκωλ με μια συμβολική κίνηση το 2022. Καθώς το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του Παρισιού φέρει το όνομα του Σαρλ Ντε Γκωλ, από τις 3 έως τις 10 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, το αεροδρόμιο μετονομάστηκε προσωρινά σε «Paris-Anne de Gaulle».
