Ενα κομμάτι χαρτί σε διάσταση Α4, που θα μπορούσε να είναι το λεπτομερές σχέδιο ενός αρχιτέκτονα, δείχνει πώς ο κορυφαίος εικαστικός Γιάννης Μόραλης σχεδίαζε και οργάνωνε την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Τα πάντα προσχεδιασμένα. Τίποτα στην τύχη. Ολα οργανωμένα, σε αρμονία, χωρίς χάος. Ακόμα και για την κοπή της βασιλόπιτας. Μια ιδιαίτερη πτυχή της προσωπικότητας του δημιουργού της ορθολογικής αφαίρεσης, του κορυφαίου Γιάννη Μόραλη είναι το ντοκουμέντο από το αρχείο του ΜΙΕΤ, που φανερώνει ότι στη ζωή του, ακόμα και στις καθημερινές εικόνες του, τα πάντα δομούνταν πάνω στις αρχές της τέχνης του και της γεωμετρίας.
Του Χριστού, του σπιτιού, του φτωχού, το δικό μου...
Οπως αποκάλυψαν τα πολύτιμα αρχεία του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας που έχει μέρος του αρχείου του Γιάννη Μόραλη, το 1995 ο δημιουργός σχεδίασε μια βασιλόπιτα, την χώρισε με ακρίβεια χάρακα σε 16 κομμάτια, και από κάτω έγραψε σε 16 διαδοχικές σειρές με αρίθμηση σε ποιον αντιστοιχεί κάθε κομμάτι. Του Χριστού, του σπιτιού, του φτωχού, το δικό σου (μια αναφορά στον ίδιο τον τον εαυτό) και ούτω κάθε εξής. Χρησιμοποίησε μολύβι, μπλε και κόκκινο στυλό.
Γράφει αναλυτικά: 1) του Χριστού 2) του σπιτιού 3) του φτωχού 4) το δικό μου 5) του Κωνσταντίνου 6) της Γιάννας 7) της Όλγας 8) της Θεοδώρας 9) του Γιώργου- Λιλής 10) ΟΛ 11) ΝΤ 12) ΚΑΤ 13) ΜΑΡ 14) ΦΡ 15) ΜΠ 16) Μαριάννα. Μάλιστα το 16 είναι κυκλωμένο με στυλό σε κόκκινο μελάνι. Η ζωγραφική είναι ένα άχραντο μυστήριο έλεγε ο Γιάννης Μόραλης. Η διάταξη της βασιλόπιτας και η πέραν κάθε αμφισβήτησης δίκαιη απόδοση του φλουριού δεν είχε κανένα μυστήριο.
Η αδιαπραγμάτευτη γοητεία και αξία ενός αρχείου
Η γοητεία ενός αρχείου, η ανάγκη της προστασίας, ενίσχυσης και ανάδειξης των αρχείων όπως αυτό του ΜΙΕΤ γίνεται ξεκάθαρη, μέσα από αυτό το απλό εύρημα από την μάλλον προσωπική του Γιάννη Μόραλη. Εχει ενδιαφέρον να μας τέρψει το ΜΙΕΤ και σε άλλες τέτοιες εμπειρίες με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.