Η επιγραφή ενός συγκεκριμένου τάφου στο κοιμητήριο Assistens της Κοπεγχάγης αναφέρει: «Andreas Morgenrødt, Tidsrejsende (Χρονοταξιδιώτης), 1996–2064». Τι συμβαίνει εδώ;
Αν περπατήσετε στους ήσυχους δρόμους της Κοπεγχάγης και βρεθείτε στο κοιμητήριο Assistens, πιθανότατα θα κοιτάξετε γύρω σας με σεβασμό στους τάφους των διάσημων Δανών, όπως ο παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ή ο φυσικός Νιλς Μπορ.
Αλλά αν έχετε λίγο παραπάνω περιέργεια και το μάτι σας πέσει σε μια παλαιωμένη λευκή μαρμάρινη πλάκα, θα ανακαλύψετε κάτι… ασυνήθιστο.
Η επιγραφή αναφέρει: «Andreas Morgenrødt, Tidsrejsende (Χρονοταξιδιώτης), 1996–2064». Στα πρώτα δευτερόλεπτα, σκέφτεστε: «Χμμ… μήπως αυτός ο άνθρωπος ήρθε από το μέλλον;»
Η πραγματικότητα παίρνει μια παιχνιδιάρικη στροφή
Φυσικά, η επιστήμη ακόμα δεν έχει καταφέρει να ταξιδέψει στον χρόνο, αλλά εδώ η πραγματικότητα παίρνει μια παιχνιδιάρικη στροφή.
Το όνομα “Andreas Morgenrødt” δεν είναι τίποτα άλλο από αναγραμματισμένο το όνομα του Δανού ποιητή Morten Søndergaard, ο οποίος είναι ζωντανός και δραστήριος μέχρι και σήμερα.
Το 2015, ο Søndergaard δημιούργησε αυτόν τον ψεύτικο τάφο ως μέρος ενός guerrilla art project, ανοίγοντας το έργο του σε ένα ευρύ κοινό και προσφέροντας μια δόση χιούμορ και φιλοσοφικής σκέψης.
Ο λόγος; Το πρώτο του όνομα, Morten, θυμίζει τη λέξη la morte στα ιταλικά, δηλαδή «θάνατος», κάτι που τον ενοχλούσε. Με μια κίνηση παιχνιδιάρικη και αινιγματική ταυτόχρονα, αποφάσισε να αποδράσει από τη δική του… «μοίρα» και να δημιουργήσει έναν τάφο που προκαλεί τον χρόνο.
Παρά το γεγονός ότι οι ψεύτικοι τάφοι δεν επιτρέπονται κανονικά, η πόλη της Κοπεγχάγης έκανε μια εξαίρεση. Η δημοτική αρχή περιέγραψε την πλάκα ως «μια μικρή ποιητική ιστορία», που δεν καταλαμβάνει πολύ χώρο ούτε απαιτεί συντήρηση, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή για παρόμοιες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στο μέλλον.
Και είναι ακριβώς αυτή η ευελιξία που κάνει το Assistens τόσο μοναδικό: ανάμεσα στους τάφους και τα ήσυχα μονοπάτια, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν πικνίκ, να κάνουν ηλιοθεραπεία ακόμα και topless, και να συναντήσουν την τέχνη με απρόσμενους τρόπους.
Ο τάφος του Χρονοταξιδιώτη δεν είναι απλά μια φάρσα ή ένα καλλιτεχνικό gimmick. Είναι ένα παράθυρο στη φαντασία, μια υπενθύμιση ότι ακόμα και σε χώρους που σχετίζονται με τον θάνατο, η δημιουργικότητα μπορεί να ανθίσει.
Αυτός ο μικρός, μυστηριώδης τάφος έχει καταφέρει να γίνει ένα είδος μυστικού θησαυρού για τους επισκέπτες, ένα σημείο όπου η λογική συναντά τη φαντασία και η σοβαρότητα του κοιμητηρίου διασπάται από την παιχνιδιάρικη μαγεία της τέχνης.
Για τους περίεργους και τους ονειροπόλους, το Assistens δεν είναι μόνο ένας χώρος ανάπαυσης των νεκρών· είναι ένα ταξίδι στο χρόνο, όπου ο θάνατος και η ζωή συγχωνεύονται μέσα σε μια μικρή ποιητική ιστορία.