Ο διευθύνων σύμβουλος της OceanGate Expeditions, Stockton Rush, μπήκε στον κατάλογο της Wikipedia με τους εφευρέτες που σκοτώθηκαν από τις ίδιες τους τις εφευρέσεις.
Το υποβρύχιο Titan επέτρεψε στον ίδιο και τους επιβάτες του να καταδυθούν χιλιόμετρα βαθιά στον ωκεανό και να εξερευνήσουν τον βυθισμένο Τιτανικό μέχρι τον Ιούνιο του 2023, όταν το δημιούργημα του Rush απέτυχε να αντέξει την πίεση του ωκεανού.
Το αρχείο της Wikipedia τοποθετεί τον Rush και τον «Τιτάνα» απευθείας κάτω από τον ναυπηγό Thomas Andrews και τη θαλάσσια εφεύρεσή του: το RMS Titanic. Ο ναυπηγός έχασε τη ζωή του μαζί με άλλους 1.500 επιβάτες όταν το πλοίο προσέκρουσε σε παγόβουνο και βυθίστηκε το 1912. Σε αντίθεση με τα συντρίμμια του σκάφους που σχεδίασε, το πτώμα του Andrews δεν βρέθηκε ποτέ.
Stockton Rush
Ο Stockton Rush (Στόκτον Ρας), διευθύνων σύμβουλος της OceanGate Expeditions, πέθανε μέσα στο υποβρύχιο Titan, ένα συμπαγές βαθυσκάφος που δημιούργησε ο ίδιος για να εξερευνήσει τα συντρίμμια του RMS Titanic. Ο ίδιος και άλλοι τέσσερις επιβάτες του Titan κηρύχθηκαν αγνοούμενοι κατά τη διάρκεια μιας αποστολής τον Ιούνιο του 2023 στο βυθισμένο πλοίο, το οποίο βρίσκεται 12.500 πόδια κάτω από το νερό. Αργότερα επιβεβαιώθηκε ότι το υποβρύχιο είχε καταρρεύσει υπό την πίεση των βαθέων υδάτων.
Τον Νοέμβριο του 2022, ο δημοσιογράφος David Pogue επιβιβάστηκε στο σκάφος για μια εκπομπή του CBS Sunday Morning και μοιράστηκε ένα ανησυχητικό σημείωμα σε μια αποποίηση ευθυνών των επιβατών. Το έντυπο προειδοποιούσε ότι το Titan «δεν έχει εγκριθεί ή πιστοποιηθεί από κανέναν ρυθμιστικό φορέα» και ότι το ταξίδι «θα μπορούσε να οδηγήσει σε σωματικό τραυματισμό, αναπηρία, συναισθηματικό τραύμα ή θάνατο».
Ο Fred Hagen, προηγούμενος επιβάτης του Titan, δήλωσε στο αμερικάνικο People ότι ο Rush κατασκεύασε το σκάφος για να «εκδημοκρατίσει τη θάλασσα και να την ανοίξει σε άτομα». Ο ίδιος διευκρίνισε ότι η εξερεύνηση των βαθιών θαλασσών από τον Rush δεν ήταν μια τουριστική προσπάθεια. Το Titan, είπε ο Hagen, προοριζόταν να κρατήσει «ειδικούς της αποστολής» με πάθος για την επιστήμη, την ιστορία και την «καταγραφή της κατάστασης και της φθοράς του εμβληματικού ναυαγίου του Τιτανικού».
Thomas Andrews
Μετά τον Στόκτον Ρας, ο ναυπηγός του πλοίου RMS Titanic Τόμας Άντριους είναι ο δεύτερος πιο πρόσφατος ναυτικός εφευρέτης που σκοτώθηκε από το ίδιο του το έργο. Σύμφωνα με το Scientific American, ο ναυπηγός ήθελε να τοποθετηθεί άλλη μια σειρά σωσίβιων λέμβων στο τεράστιο πλοίο. Αν η ιδέα του δεν είχε απορριφθεί, θα υπήρχαν αρκετές βάρκες έκτακτης ανάγκης για να σωθεί κάθε επιβάτης και μέλος του πληρώματος που επέβαινε στο πλοίο.
Σε μεγάλο βαθμό τον θυμούνται ως ήρωα, αφού πέρασε τις τελευταίες του ώρες οδηγώντας ανθρώπους σε σωσίβιες λέμβους, όπως περιγράφει το BBC.
Luis Jiménez
Σύμφωνα με τη νεκρολογία του στην εφημερίδα The New York Times, ο γλύπτης Luis Jiménez τραυματίστηκε θανάσιμα ενώ εργαζόταν πάνω σε ένα περίτεχνο γλυπτό που είχε παραγγείλει το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντένβερ. Το ρεπορτάζ υποστηρίζει ότι ένα κομμάτι από το άγαλμα των 9,7 μ. του Jiménez αποκολλήθηκε και καρφώθηκε πάνω του.
Το φωτεινό μπλε άλογο ολοκληρώθηκε μετά τον θάνατο του δημιουργού του και εξακολουθεί να βρίσκεται έξω από το αεροδρόμιο του Κολοράντο.
Jean-François Pilâtre de Rozier
Το 1783, ο Jean-François Pilâtre de Rozier πραγματοποίησε την πρώτη πτήση με αερόστατο χωρίς πρόσδεση. Με τραγικό τρόπο έγραψε ξανά ιστορία στην αεροπορία το 1785, όταν κατέπεσε η δική του εφεύρεση, το υβριδικό αερόστατο Rozière. Ο Rozier (Ροζιέ) και ο σύντροφός του στην πτήση, ο Pierre Romain (Πιερ Ρομέν), έγιναν οι πρώτοι δύο άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους σε αεροπορικό δυστύχημα.
Παρά το βίαιο τέλος στη ζωή του εφευρέτη του, το αερόστατο Rozière -το οποίο χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό θερμού αέρα και ηλίου- συνεχίζει να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Το 2016, ο ταξιδιώτης Fyodor Konyukhov έκανε με το σκάφος τον γύρο του κόσμου σε μόλις 11 ημέρες, σημειώνοντας παγκόσμιο ρεκόρ για τον ταχύτερο περίπλου με αερόστατο.
Otto Lilienthal
Ο Γερμανός εφευρέτης Otto Lilienthal βρήκε τραγικό θάνατο όταν έπεσε από ύψος 15,24 μ. ενώ χειριζόταν το πρώτο ελεγχόμενο ανεμόπτερο. Ο εφευρέτης λειτούργησε για πρώτη φορά τον προκάτοχο του αιωρούμενου ανεμόπτερου το 1891, μόλις πέντε χρόνια πριν από τον θάνατό του. Ήταν πρωτοπόρος στο αεροδυναμικό φαινόμενο που είναι γνωστό ως πτήση «βαρύτερο από τον αέρα», το οποίο οδήγησε στη σύλληψη του αεροσκάφους σταθερών πτερύγων.
Η κληρονομιά του μιλάει από μόνη της: Ο Lilienthal (Λίλιενταλ) μνημονεύεται ευρέως ως ο «πατέρας της πτήσης» και οι αδελφοί Ράιτ αναγνώρισαν τις ανακαλύψεις του ως μία από τις κύριες εμπνεύσεις τους.
Franz Reichelt
Ο Franz Reichelt, που έμεινε στην ιστορία ως ο «ιπτάμενος ράφτης», πήδηξε από τον Πύργο του Άιφελ και σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να δοκιμάσει ένα αλεξίπτωτο που φοριέται στο σώμα, το 1912. Στόχος του ράφτη ήταν να δημιουργήσει έναν τρόπο για να επιβιώνουν οι πιλότοι από την πτώση από ένα αεροσκάφος, αλλά τελικά δεν μπόρεσε να έχει την ίδια επιτυχία που παρατηρούσε όταν χρησιμοποιούσε ομοιώματα.
Ο Ράιχελτ ενημέρωσε τον Τύπο για την πρόθεσή του να πραγματοποιήσει ένα πείραμα, χωρίς όμως να αποκαλύψει ότι ο ίδιος θα ήταν το πειραματόζωο και όχι ένα ανδρείκελο. Πλήθος κόσμου είδε το φθαρμένο αλεξίπτωτο του εφευρέτη να διπλώνει αμέσως στον αέρα και παρακολούθησε τη μακάβρια πτώση του.
Marie Curie
Χάρη στην πρωτοποριακή της έρευνα και την ανακάλυψη των ραδιενεργών στοιχείων, η Μαρί Κιουρί κέρδισε βραβεία Νόμπελ φυσικής και χημείας. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο, το πρώτο άτομο που κέρδισε δύο φορές και παραμένει το μόνο άτομο που κέρδισε το βραβείο για έργο σε δύο διαφορετικούς τομείς.
Η μεγάλη επιτυχία της Κιουρί στον τομέα της ραδιενέργειας (όρος που επινόησε η ίδια) άνοιξε επίσης τον δρόμο για τον θάνατό της. Προσβλήθηκε από απλαστική αναιμία και πέθανε σε ηλικία 66 ετών το 1934. Η θανατηφόρα κατάστασή της θεωρήθηκε ότι ήταν αποτέλεσμα παρατεταμένης έκθεσης σε ιονίζουσα ακτινοβολία, η επικινδυνότητα της οποίας δεν ήταν ακόμη κατανοητή εκείνη την εποχή.
Σύμφωνα με τους New York Times, η Κιουρί δεν αναγνώρισε ποτέ το τίμημα της ραδιενέργειας για την υγεία της. Ωστόσο, η κόρη της, Irene Joliot-Curie, και ο γαμπρός της, Frederic Joliot-Curie, πέθαναν επίσης από ασθένειες που προκλήθηκαν από την ακτινοβολία, αφού συνέχισαν την εργασία της με τα επιβλαβή υλικά.
William Bullock
Ο William Bullock (Γουίλιαμ Μπούλοκ) προώθησε σημαντικά την εκδοτική βιομηχανία όταν εισήγαγε το 1863 το περιστροφικό πιεστήριο (φωτογραφία), μια βελτιωμένη έκδοση του αρχικού πιεστηρίου του Richard March Roe που είχε κατασκευαστεί 20 χρόνια νωρίτερα. Χρησιμοποιώντας τη νέα συσκευή του Bullock, οι χειριστές δεν χρειαζόταν πλέον να τροφοδοτούν κουραστικά με το χέρι το χαρτί στις μηχανές. Η εκτυπωτική μηχανή αυτορυθμιζόταν και φόρτωνε αυτόματα μεγάλες ποσότητες χαρτιού στους κυλίνδρους.
Το 1867, ο Μπούλοκ σφήνωσε το πόδι του σε μία από τις μηχανές, ενώ εγκαθιστούσε ένα περιστροφικό πιεστήριο για την εφημερίδα Philadelphia Public Ledger. Ο τραυματισμός οδήγησε σε γάγγραινα και ο Μπούλοκ πέθανε κατά τη διάρκεια της επέμβασης ακρωτηριασμού.