Σαν σήμερα (4/7/2004), η Εθνική Ελλάδας έγραφε ιστορία φτάνοντας στην κατάκτηση του Euro 2004, με τον Άγγελο Χαριστέα να «πληγώνει» τους οικοδεσπότες Πορτογάλους.
Ακριβώς 21 χρόνια μετά το έπος της Πορτογαλίας, οι Έλληνες θυμούνται που βρίσκονταν και τι έκαναν τη νύχτα που το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης, πραγματοποιώντας μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
«Ανατριχίλα, μία από τις πιο δυνατές στιγμές της ζωής μου»
Η «γαλανόλευκη» ρώτησε τον κόσμο για όσα έζησε εκείνη την ονειρική βραδιά, τόσο κατά τη διάρκεια του αγώνα όσο και αργότερα στους πανηγυρισμούς.
Αρκετοί έκαναν λόγο για «ανατριχίλα» και «περηφάνεια», με το βασικό μήνυμα να είναι ότι κανένας δεν θα ξεχάσει την στιγμή που η Εθνική Ελλάδας εκτοξεύτηκε στον «έβδομο ουρανό» κι έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Η δήλωση του προέδρου της ΕΠΟ, Μάκη Γκαγκάτση, για την επέτειο του Euro 2004
«Θρίαμβος και έμπνευση. Είκοσι ένα χρόνια από τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική στιγμή στην ιστορία της πατρίδας μας, είναι αδύνατο να μη νιώσουμε δέος, υπερηφάνεια και συγκίνηση. Η 4η Ιουλίου 2004 είναι μια ημερομηνία-σταθμός για το ελληνικό ποδόσφαιρο, για τον ελληνικό αθλητισμό, για την ίδια τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από την Εθνική Ομάδα δεν ήταν απλώς μια αγωνιστική επιτυχία. Ήταν ένας θρίαμβος που ενέπνευσε και συγκίνησε εκατομμύρια Έλληνες σε κάθε γωνιά της γης. Ήταν η απόδειξη ότι όταν υπάρχει σχέδιο, πίστη, πειθαρχία και ενότητα, τότε ακόμη και το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό.
Όλοι όσοι συνέβαλλαν σε αυτό το αθλητικό έπος και μας δίδαξαν τι σημαίνει συλλογικότητα και προσήλωση, έχουν την απεριόριστη ευγνωμοσύνη μας. Η ΕΠΟ, με απόλυτο σεβασμό στη βαριά αυτή κληρονομιά, συνεχίζει να στηρίζει με όλες τις δυνάμεις της την Εθνική Ομάδα. Σήμερα, με έναν προπονητή ευρείας αποδοχής, τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, και με παίκτες που συνδυάζουν τον ενθουσιασμό των νέων και την εμπειρία των παλιών, η Εθνική διανύει μια νέα φάση δυναμικής επανόδου στις επιτυχίες.
Κοιτάζοντας πίσω, στην 4η Ιουλίου 2004, γινόμαστε δυνατοί. Κοιτάζοντας μπροστά, είμαστε αισιόδοξοι. Το EURO 2004 θα είναι αιώνιος φάρος έμπνευσης και οδηγός για τις επόμενες γενιές του ελληνικού ποδοσφαίρου».