Επιτέλους ο κόσμος επιστρέφει και πάλι στο πλευρό της Εθνικής μπάσκετ και μαζί του επιστρέφει η ψυχή, το πάθος, η δίψα για τη νίκη και ο... Γιάννης Αντετοκούνμπο που το κοινό τόσο πολύ αδημονούσε να δει...
Στη φιλική νίκη της Ελλάδας κόντρα στην πρωταθλήτρια κόσμου Ισπανία (86-70), οι 17.000 φίλαθλοι της γαλανόλευκης βρέθηκαν στο πλευρό μιας εθνικής που είχε αδικήσει τον εαυτό της στο παρελθόν, που έδειχνει να χάνει την... μπάλα μετά τις επιτυχίες του Ευρωμπάσκετ 2005 και του Παγκόσμιο του 2006. Πλέον, φαίνεται ξεκάθαρα πως έχει αποκτήσει το δικό της χαρακτήρα, μια ξεχωριστή κουλτούρα, αλλά κι ένα συγκεκριμένο πλάνο.
Στο πλευρό μιας εθνικής που έχει στο τιμόνι της έναν από τους καλύτερους προπονητές, τον Δημήτρη Ιτούδη, έφερε πίσω τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αξιοποίησε σωστά τα ταλέντα και την εμπειρία της, όπως Σλούκας, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Παπαγιάννης, Καλάθης, Θανάσης Αντετοκούνμπο, Ντόρσει, Αγραβάνης κι έκανε το βήμα να δώσει ευκαιρίες σε παιδιά όπως Μωραϊτης, Κουζελόγλου, Κώστα και Άλεξ Αντετοκούνμπο... Αυτό που εκπέμπει η εθνική στη δεδομένη φάση είναι αρμονία!
Γιάννη εσύ σούπερσταρ...
Αναμφίβολα ο σούπερσταρ της εθνικής επέστρεψε έπειτα από τρία χρόνια απουσίας και είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Ποιος θα μπορούσε να το αρνηθεί; Κανείς! Φυσικά και υπάρχουν αξιόλογοι και έμπειροι παίκτες, που κουβαλούν την εθνική όπως Σλούκας, Καλάθης, Παπανικολάου, Παπαγιάννης, Ντόρσει και Θανάσης Αντετοκούνμπο, παιδιά που δίνουν τα πάντα για το εθνόσημο και διαθέτουν ποιότητα στο παιχνίδι τους.
Ωστόσο μην κρυβόμαστε… Η άφιξη του αστέρα του NBA, Γιάννη, έφερε μια νότα ανανέωσης και ενότητας στην ομάδα, και ίσως την πίστη για την κατάκτηση ενός ακόμη ονείρου… Γιατί όχι, ενός ακόμη Eurobasket. Πρωτίστως όμως, όπως είπαμε έφερε πίσω τον κόσμο, που γέμισε χθες το ΟΑΚΑ για να δει την επίσημη αγαπημένη.
Κάθε ένας από τους 17.000, αναμφίβολα επιθυμούσε να δει εν δράσει αυτόν τον «γίγαντα» των Μπακς. Αυτόν, που μέσω ενός τετράγωνου κουτιού, τον απολαμβάνει να κάνει «πτήσεις» πάνω από τα κεφάλια των αντιπάλων και να δίνει μπασκετικό σόου από τα λίγα. Αυτή την «ένεση» ψυχολογίας χρειαζόταν η γαλανόλευκη. Τον κόσμο που αισθάνθηκε ανανέωση κι ελπίδα και πήγε στο ΟΑΚΑ.
Η Ελλάδα μπορεί να μην είναι το πρώτο φαβορί για το χρυσό, καθώς υπάρχουν κάποια προβλήματα, ειδικά στο ροτέισον, αλλά πλέον είναι ένας υπολογίσιμος αντίπαλος που θα βάλει εμπόδια στις άμυνες των ομάδων. Υπάρχει όμως συνοχή! Άλλωστε, όπως τόνισε ο Κώστας Παπανικολάου μετά τον αγώνα: «Δεν είμαστε ο Γιάννης και ο 11. Υπάρχουν οι 11 και ο Γιάννης».
Όταν ο Γιάννης αμφισβητήθηκε για τις ικανότητές του και τώρα... απογειώνεται
Κοιτάζοντας πίσω, η τελευταία ανάμνηση του «Greek Freak» με την εθνική ομάδα ήταν δύσκολη. Είχε 14,7 πόντους κατά μέσο όρο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 στην Κίνα. Βέβαια ήταν ήδη MVP και θεωρούνταν ένας δυναμικός παίκτης στο ΝΒΑ, όχι βέβαια του βεληνεκούς που είναι σήμερα. Ωστόσο λίγο η μεγαλύτερη απειρία, λίγο η απουσία πίστης στις τάξεις της εθνικής, βγήκε από το Παγκόσμιο Κύπελλο αποκλεισμένος και αμφισβητήθηκε για τις ικανότητές του στη FIBA.
Χρειάστηκε να περάσουν τρία καλοκαίρια για να φορέσει ο Γιάννης ξανά τη φανέλα με το εθνόσημο και ήταν «σα μάνα εξ ουρανού». Με 31 πόντους, 10 ριμπάουντ και τρεις ασίστ σε φιλικό αγώνα (!) κατέρριψε το ρεκόρ του με την εθνική ομάδα και αφήνει μια στατιστική γραμμή που κανείς δεν είναι σε θέση να φτάσει στη FIBA.
Κατατρόπωσε την πρωταθλήτρια κόσμου Ισπανία με το να είναι πιστός στον εαυτό του και με μια άλλη, λιγότερο αναμενόμενη λάμψη. Η ικανότητά του στις μεταβάσεις, η ταχύτητα και το γεγονός ότι δεν έχει αμυντικό να τον σταματήσει στη ζώνη είναι αυτά που τον ξεχωρίζουν.
Πάντως η επίδρασή του είναι μεγάλη, καθώς αυτή σε συνδυασμό με το τεράστιο και αξιοποιήσιμο ταλέντο των τριών αδερφών του, μετέτρεψε την εθνική σε οικογενειακή υπόθεση. Και αυτό, το οικογενειακό περιβάλλον δίνει ώθηση και στα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας. Η εμπειρία των Καλάθι, Παπαέτρου, Σλούκα, Παπανικολάου κλπ, σε συνδυασμό με το νέο «αίμα», είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Η ταπεινότητα ενός σταρ: «Δεν είμαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο»
Η ταπεινώτητα του παίκτη όμως, είναι αυτή που συγκινεί τον κόσμο. Δεν έχει σημασία τι έχει πετύχει, ποιος είναι τη δεδομένη στιγμή, τι απολαβές έχει και που παίζει. Αυτός ο παίκτης διακατέχεται από ήθος, ταπεινότητα και πάνω απ' όλα ανθρωπιά.
Δεν δίνει φρούδες ελπίδες στον κόσμο και δεν προσπαθεί να φανεί ο καλύτερος έναντι των συμπαικτών και φίλων του. Είναι ο ορισμός του «χαμηλά το κεφάλι», υπακούμε και προχωράμε... Φαίνεται άλλωστε και από τις δηλώσεις που είχε κάνει πριν το φιλικό με την Ισπανία: «Μακάρι εκεί (Eurobasket) να είμαστε καλοί και να πάμε όσο πιο ψηλά μπορούμε. Ο προπονητής κάνει τρομερή δουλειά. Μας φέρνει κοντά, μας εξηγεί. Δεν είμαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Μπορεί η ομάδα να με βοηθήσει να παίζω όπως στους Μπακς, αλλά έτσι θα πρέπει να γίνει και το ίδιο για παράδειγμα για τον Σλούκα στον Ολυμπιακό ή τον Παπαπέτρου στον Παναθηναϊκό».
(Το αν θα φτάσουμε στους 8) Δεν είναι δική μου δουλειά είναι του προπονητή το πώς μπορεί να γίνει καλύτερη η ομάδα. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε πολλά. Και γιατί δεν ήταν τις προηγούμενες φορές πιθανό το μετάλλιο και είναι τώρα; Δεν μπορεί να σκεφτόμαστε μετάλλιο, πάντα αυτό κάνουμε και τρώμε τα μούτρα μας. Πρέπει να το πετύχουμε κάτι πριν αποχωρήσουν οι Καλάθης, Σλούκας, Παπανικολάου. Πάμε βήμα - βήμα»
Το πάρτι στο Twitter μετά τη νίκη της Εθνικής
Πάντως, η θύελλα αντιδράσεων που προκλήθηκε με το απαράδεκτο hastag στο Twitter για τα αδέρφια Αντετοκούνμπο, το #not_my_nation, φαίνεται πως βγήκε σε καλό για τη συσπείρωση τόσο της εθνικής ομάδας όσο και του κόσμου που βρέθηκε στο πλευρό της.
Για όσου έκριναν τα τέσσερα Αντετοκούνμπο καλύτερα ας σωπάσουν. Τώρα μιλάει η Εθνική...