Ιδρωμένα σώματα που αναπηδούν στον ρυθμό της μουσικής και αγκαλιάζονται ή σπρώχνονται για να φτάσουν στη σκηνή: Μια εμπειρία που τουλάχιστον για αυτό το καλοκαίρι θα μπει στο αρχείο, αφού οι θεατές θα παρακολουθήσουν τις συναυλίες με τον αποστειρωμένο τρόπο που επιβάλλει η πανδημία διεθνώς.
Πώς θα είναι να βλέπεις συναυλία φορώντας μάσκα; Να χορεύεις έχοντας στον νου σου ότι πρέπει να έχεις απόσταση 1,5 μέτρου από τον διπλανό σου και τουλάχιστον 3 μέτρων από τη σκηνή; Είναι σουρεαλιστικό, σχεδόν φουτουριστικό, αυτό όμως επιτάσσουν τα πρωτόκολλα ασφαλείας της αρμόδιας επιτροπής του υπουργείου Υγείας για τις συναυλίες και όλες τις άλλες δράσεις που θα πραγματοποιηθούν από τις 15 Ιουλίου και μετά. Το υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι θα γίνουν 200 δράσεις πολιτισμού σε αρχαιολογικούς χώρους και χώρους που θα διαθέσουν δήμοι και κοινότητες, υπό τον συντονισμό και την επιλογή των κρατικών φορέων. Ομως την ίδια ώρα μεγάλοι δήμοι της χώρας σχεδιάζουν πώς θα κρατήσουν ζωντανό τον πολιτισμό αυτό το δύσκολο καλοκαίρι.
Οι συναυλίες είναι η εύκολη λύση, αφού όχι μόνο το κοινό τους είναι μεγάλο και πολυσυλλεκτικό, αλλά και επειδή βρίσκονται σχετικά λίγα άτομα στη σκηνή σε σχέση με μια παράσταση, και κυρίως δεν απαιτούνται οι μακροχρόνιες πρόβες που επιβάλλονται στο θέατρο, διάρκειας από ενάμιση έως δύο μήνες. Αυτή η «ευκολία» όμως έχει απέναντί της μια τεράστια δυσκολία. Αυτή της εκπαίδευσης και πειθαρχίας του κοινού στους κανόνες παρακολούθησης δρώμενων. Πώς δεν θα ξεχαστεί ο θεατής; Πώς θα πεισθεί ότι πρέπει για αυτές τις δύο ώρες να είναι πειθαρχημένος σύμφωνα με τις οδηγίες; Συγκεκριμένα, δεν επιβάλλεται αλλά συνιστάται, θεωρείται χρήσιμη η χρήση μάσκας και αντισηπτικών από το κοινό κατά τη διάρκεια των συναυλιών.
Θεωρείται δεδομένο ότι θα υπάρχει επιτήρηση και παρέμβαση όταν διαπιστωθεί ότι δεν τηρούνται οι αποστάσεις και οι λοιπές συνθήκες. Απαραίτητο ναι, αλλά αντιφατικό με τη συνθήκη της συναυλίας. Επίσης, δεν θα υπάρχει ελεύθερη προσέλευση αλλά κάλυψη του 40% του χώρου που θα έχει οριστεί με απόλυτη ακρίβεια χωροταξικά ως το σημείο της εκδήλωσης. Χρέος των δημοτικών ή άλλων Αρχών που θα διοργανώσουν συναυλίες είναι να εξασφαλίσουν ότι δεν θα εισέλθουν περισσότεροι στον συγκεκριμένο υπαίθριο χώρο. Με δεδομένες τις συναθροίσεις που ήδη βλέπουμε σε πλατείες, πολλοί είναι αυτοί που πονοκεφαλιάζουν για το πώς θα γίνει εφικτή η επιτήρηση.
Κάποιες πρώτες σκέψεις είναι να γίνει από τους διοργανωτές μια καμπάνια ευαισθητοποίησης των πολιτών που θα έρθουν μπροστά στο δίλημμα «απολαμβάνω δράσεις πολιτισμού ή τις στερούμαι ως απείθαρχος». Και πάλι το θέμα της προσωπικής ευθύνης, ή ορθότερα υπευθυνότητας. Οι κανόνες της επιτροπής που ανακοίνωσε χθες η υπουργός Πολιτισμού είναι σαφείς. Επί σκηνής, αν οι καλλιτέχνες δεν φορούν ιατρική μάσκα πρέπει να βρίσκονται μεταξύ τους σε απόσταση 1,5 μέτρου. Η σκηνή πρέπει να απέχει από το κοινό 3 μέτρα. Αν υπάρχουν καθίσματα, επιβάλλεται να καλυφθεί το 40% αυτών. Αν οι θεατές είναι όρθιοι (η συνηθισμένη συνθήκη στις συναυλίες) πρέπει να έχουν απόσταση 1,5 μέτρου μεταξύ τους. Συνιστάται στο κοινό να φοράει μάσκα και να έχει αντισηπτικό διάλυμα μαζί του για να απολυμαίνει τα χέρια, αφού δεν θα υπάρχει άμεση πρόσβαση για πλύσιμο των χεριών.
Η πρώτη συναυλία στις ΗΠΑ σε μία εβδομάδα
Ας δούμε όμως την πρώτη περίπτωση συναυλίας που θα γίνει στον κόσμο, στην εποχή του κορωνοϊού, και θα λάβει χώρα στις 15 Μαΐου στο Κάνσας των ΗΠΑ από τον Trevor McCready του γνωστού γκρουπ Bishop Gunn. Θα καλυφθεί μόλις το 20% του χώρου, δηλαδή οι θεατές δεν θα είναι 1.100 άνθρωποι, αλλά μόλις 229. Θα υπάρχει έλεγχος θερμοκρασίας στην είσοδο του συναυλιακού χώρου. Ολοι είναι υποχρεωμένοι να φοράνε μάσκες, κοινό και εργαζόμενοι, ενώ θα υπάρχουν και σημεία πώλησης μασκών μέσα στον χώρο. Θα υπάρχουν σταθμοί απολύμανσης ή πλυσίματος των χεριών. Όλα τα ποτά που θα καταναλωθούν θα πρέπει να έχουν καπάκι. Θα πρέπει να υπάρχει απόσταση 6 ποδών, δηλαδή περίπου 1,8 μ. μεταξύ των θεατών. Εχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε αυτή τη συναυλία ως πιλοτική για όσα ζήσουμε μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο και γίνουν μαζικοί εμβολιασμοί…