Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας η Άνα ντε Αρμάς γίνεται η θηλυκή εκδοχή του John Wick και ο Τζάκι Τσαν και ο Ραλφ Μάτσιο αναβιώνουν το «Karate Kid».
Στους κινηματογράφους η Μάουρα Ντελπέρο, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το Ντονατέλλο Σκηνοθεσίας, αφηγείται μια ιστορία έρωτα με φόντο τη μεταπολεμική Ιταλία, ενώ ο Νίκολας Κέιτζ δαμάζει τα κύματα στη νέα ταινία του Λόρκαν Φίνεγκαν.
Οι κινηματογραφικές πρεμιέρες της Πέμπτης 6 Ιουνίου
Ballerina
Σκηνοθεσία: Λεν Γουάιζμαν
Παίζουν: Άνα ντε Αρμάς, Αντζέλικα Χιούστον, Γκάμπριελ Μπερν, Λανς Ρέντικ, Νόρμαν Ρίντους, Ίαν Μακ Σέιν, Κιάνου Ριβς, Καταλίνα Σαντίνο Μορένο, Έιβα Τζόις Μακ Κάρθι
Περίληψη: H ιστορία της Ιβ Μακάρο την περίοδο που ξεκινά την εκπαίδευσή της στις παραδόσεις των εκτελεστών Ruska Roma.
Η νέα προσθήκη στο σύμπαν του John Wick έχει άρωμα γυναίκας.
Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες η Ιβ Μακάρο, που από μικρή ονειρευόταν να γίνει μπαλαρίνα, μεταμορφώνεται σε πληρωμένη δολοφόνο για λογαριασμό της Ruska Roma. Στα άδυτα της οργάνωσης εκπαιδεύεται, συνδυάζοντας την πειθαρχία του μπαλέτου με την ψυχραιμία του επαγγελματία εκτελεστή υπό την εποπτεία της διευθύντριας, την οποία θεωρεί μητέρα της, αφού εκείνη την παρέλαβε ορφανή και τη βοήθησε να σταθεί στα πόδια της. Ο βασικός στόχος τη Ιβ όμως είναι να εκδικηθεί τους ανθρώπους, που δολοφόνησαν τον πατέρα της, κάτι που μπορεί να προκαλέσει έναν μεγάλο πόλεμο. Αλλά σε αυτή τη μάχη δεν θα είναι μόνη της, αφού στο πλευρό της θα βρεθεί ο Τζον Γουίκ.
Η δράση αυτού του spin-off, που έχει την υπογραφή του Λεν Γουάιζμαν, συμπίπτει χρονικά με τα γεγονότα του Parabellum, βασικά κινείται κάπου μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου μέρους της σειράς. Η Ιβ είναι κατά βάση μια εκδικήτρια-τιμωρός και εξαιτίας του προσωπικού της τραύματος χάνει τη χαρακτηριστική ηρεμία των πληρωμένων δολοφόνων και κινείται με το θυμικό της. Αυτό το χαρακτηριστικό αξιοποιεί η γοητευτική Άννα ντε Αρμάς, που εκτελεί με χάρη τις σκηνές μάχης -μάλιστα εκπαιδεύτηκε σκληρά για αυτές-, προσφέροντας το θέαμα που αναζητούν οι φανατικοί του franchise. Όμως, αν περιμένετε φιγούρες που θυμίζουν μπαλέτο, όπως υπόσχεται ο τίτλος, μάλλον θα απογοητευτείτε, γιατί μπορεί μεν οι χορογραφίες της Αρμάς να έχουν μια καλλιτεχνική αύρα, πολύ δύσκολα όμως μπορούν να συγκριθούν με την τελειότητα μιας κλασικής χορογραφίας, σαν αυτές που συγκινημένη χαζεύει στο τέλος της ταινίας.
Ο Γουάιζμαν, από την πλευρά του, δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο την αισθητική παρακαταθήκη του Τζον Γουίκ και την υποβλητική του ατμόσφαιρα, αλλά ακολουθεί πιστά τη συνταγή της δράσης, χωρίς όμως να καταφέρνει να ανεβάσει την αδρεναλίνη. Ομολογουμένως έχει ένα ειδικό μεταφεμινιστικό ενδιαφέρον το ότι μια γυναίκα κατατροπώνει μια σειρά από μοχθηρούς άνδρες, που σκοτώνουν για πλάκα, αλλά κι αυτό το εύρημα γρήγορα εξαντλείται. Κάπου εκεί λοιπόν εμφανίζεται ο Κιάνου Ριβς, ευάλωτα σκληρός όπως πάντα, σκοτεινός και φιλοσοφημένος, για να δώσει το στίγμα του, λίγο πριν επιστρέψει για μια τελευταία σεκάνς αιματοχυσίας σε ένα χιονισμένο χωριό κάπου στην Τσεχία, το οποίο κατοικείται για αιώνες αποκλειστικά από τα μέλη μιας εγκληματικής οργάνωσης, χωρίς κανόνες και αρχές. Η χημεία του με την Αρμάς είναι εκρηκτική, και γι' αυτό, όπως σαφώς μας αφήνει το φινάλε να καταλάβουμε, γρήγορα οι δυο τους θα ξανανταμώσουν.
Karate Kid: Θρύλοι (Karate Kid: Legends)
Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Έντουϊστλ
Παίζουν: Μπεν Γουάνγκ, Τζάκι Τσαν, Ραλφ Μάτσιο, Τζόσουα Τζάκσον, Σέιντι Στάνλεϊ, Μινγκ-Να Γουέν, Άραμις Νάιτ, Γουάιατ Oλεφ, Σονέτ Ρενέ Γουίλσον
Περίληψη: Ο Λι αγωνίζεται να αφήσει πίσω το παρελθόν του να προσαρμοστεί στο νέο του σχολείο. Όμως, οι μπελάδες τον ακολουθούν παντού. Όταν ένας νέος φίλος χρειαστεί τη βοήθειά του, θα συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό καράτε, αλλά οι ικανότητές του από μόνες τους δεν αρκούν.
Η αναβίωση του εμβληματικού franchise με τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Το παιδί-θαύμα Λι Φονγκ, μετά από μια οικογενειακή τραγωδία, ξεριζώνεται από το σπίτι του στο Πεκίνο και αναγκάζεται να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη με τη μητέρα του. Ο Λι αγωνίζεται να αφήσει πίσω το παρελθόν του, καθώς προσπαθεί να προσαρμοστεί στο νέο του σχολείο, και παρόλο που δεν θέλει να παλεύει, οι μπελάδες φαίνεται να τον ακολουθούν παντού. Όταν ένας νέος φίλος χρειαστεί τη βοήθειά του, ο Λι θα συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό καράτε. Ο δάσκαλος κουνγκ φου του Λι, ο κύριος Χαν, επιστρατεύει τον «αυθεντικό» Καράτε Κιντ, Ντάνιελ Λα Ρούσο, για βοήθεια, και ο Λι μαθαίνει έναν νέο τρόπο να μάχεται, ενώνοντας τα δυο στιλ τους σε ένα για την απόλυτη αναμέτρηση.
Όταν στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 το «Κarate Kid» έκανε την εμφάνισή του, δημιούργησε έναν τρομερό αντίκτυπο στην ποπ κουλτούρα και φυσικά στη νεολαία, που σωρηδόν συνέρρεε σε σχολές για να μάθει πολεμικές τέχνες, θέλοντας να μιμηθεί τον ανεπανάληπτο Τσάκι Τσαν. Άγνωστο για ποιον λόγο μετά από τόσα χρόνια οι παραγωγοί επέλεξαν αυτό το remake, που απευθύνεται σαφώς σε ένα νεανικό κοινό, το οποίο όμως ίσως δεν έχει πιθανόν ιδέα ποιος είναι ο Τσαν -τον Μάτσιο τον ξέρουν από τη σειρά «Kobra Kai»-, πολλώ δε μάλλον ο Πατ Μορίτα, που υποδυόταν τον κύριο Μιγιάγκι. Για λόγους ιστορικότητας, προφανώς, ο τελευταίος θα εμφανιστεί στην έναρξη μέσω αρχειακού υλικού και μετά τα ηνία αναλαμβάνουν ο κύριος Χαν και ο Ντέλα Ρούσο.
Με ένα αρκετά πρόχειρο σενάριο, που αναμασάει στην ουσία όσα έχουμε δει παλιότερα, αλλά μερικές δυνατές σκηνές, που έχουν κάτι από την παλιά τρέλα του Τσαν -φαίνεται όπως ο Μπεν Γουάνγκ αποδεικνύεται άξιος διάδοχός του-, ο Τζόναθαν Έντουιστλ σώζει την κατάσταση με ένα ευφάνταστο και σπιντάτο μοντάζ, προσφέροντας απενοχοποιημένο fun στους νοσταλγούς, αλλά και σε όσους θέλουν να γνωρίσουν ένα από τα πιο εμβληματικά και εμπορικά franchise όλων των εποχών.
Βερμίλιο: Η Νύφη του Βουνού (Vermiglio)
Σκηνοθεσία: Μάουρα Ντελπέρο
Παίζουν: Τομάζο Ράνιο, Τζουζέπε Ντε Ντομένικο, Ρομπέρτα Ροβέλι, Μαρτίνα Σκριντζί, Πάτρικ Γκάρντνερ, Ρακέλε Πότριχ, Καρλότα Γκάμπα, Οριέτα Νοτάρι, Σαντιάγο Φοντεβίλα, Σάρα Σεραϊόκο
Περίληψη: 1944. Στις Ιταλικές Άλπεις, όπου ο πόλεμος είναι μια μακρινή αλλά πανταχού παρούσα πραγματικότητα, η άφιξη ενός στρατιώτη-φυγά διαταράσσει τη δυναμική της οικογένειας του τοπικού δασκάλου.
Η ταινία της Μάουρα Ντελπέρο, που χαρακτηρίστηκε ως μια από τις 10 καλύτερες ταινίες της χρονιάς, απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα στο τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας και το μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής στο 81ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, ενώ ήταν και η επίσημη πρόταση της Ιταλίας για τα 97α Όσκαρ στην κατηγορία της καλύτερης διεθνούς ταινίας.
Σε ένα ορεινό χωριό της βόρειας Ιταλίας, το Βερμίλιο, λίγο μετά από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει μια πολυμελής οικογένεια. Ο αυστηρός πατέρας και δάσκαλος, Τσέζαρε Καζαντέι, που ενώ η φαμίλια του πεινάει, εκείνος επιμένει να αγοράζει δίσκους του Βιβάλντι για το γραμμόφωνο, η μάνα που μοιράζει ακριβοδίκαια την αγκαλιά της σε όλα τα παιδιά, τα αγόρια και κορίτσια που μεταφράζουν το σύμπαν των μεγάλων το καθένα με τον δικό του τρόπο. Μια κόρη μόνο φαίνεται ότι παίρνει τα γράμματα και άρα αξίζει να κάνουν τα έξοδα για να τη στείλουν να σπουδάσει, μια άλλη που θέλει να γίνει καλόγρια ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά της, ο γιος αντιδράει στην καταπίεση της πατρικής φιγούρας πίνοντας, και η ζωή κυλάει αργά στο Βερμίλιο. Όταν στο χωριό εμφανίζεται ένας Σικελός λιποτάκτης, η μεγαλύτερη και ενήλικη κόρη του Καζαντέι, Λουτσία, τον ερωτεύεται. Οι κάτοικοι του χωριού θεωρούν την πράξη του δειλία, όμως ο δάσκαλος στέκεται στο πλευρό του, κατανοώντας τον τρόμο αλλά και τη ματαιότητα που προκαλεί σε κάποιον ένας πόλεμος. Κι όχι μόνο τον υποστηρίζει, αλλά του δίνει και το χέρι της Λουτσία, για να συνεχίσει κι εκείνη με τη σειρά της την προαποφασισμένη μοίρα των γυναικών: να γεννούν παιδιά και να υπηρετούν την οικογένεια.
Σε αυτό το πολυπρόσωπο δράμα χαρακτήρων, όπου οι εποχές αλλάζουν και αφήνουν τα αποτυπώματά τους στη φύση, οι κάτοικοι του χωριού έχουν τις δικές τους συνήθειες και τελετουργίες, ελάχιστα επηρεασμένοι από τον μοντέρνο τρόπο ζωής. H Ντελπέρο («Maternal»), μετά τον θάνατο του πατέρα της, αποφασίζει να φτιάξει μια προσωπική επιστολή αγάπης στη γενέτειρά της, το Βερμίλιο, ένα παραδοσιακό χωριό στις ιταλικές Άλπεις, και εμπνέεται από την ιστορία της οικογένειάς της, αλλά και από συνεντεύξεις με ντόπιους, φτιάχνοντας μια υπέροχη τοιχογραφία ενός κόσμου, που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις επιταγές της πατριαρχίας και στη νέα εποχή.
Με μια ρεαλιστική βραδυφλεγή κινηματογράφηση, που θυμίζει πίνακες του Ρέμπραντ, η Ιταλίδα δημιουργός ξεπερνάει την ηθογραφία, χειρίζεται επιδέξια μια πολυεπίπεδη αφήγηση, ισορροπώντας τις ιστορίες πολλών προσώπων, και καταφέρνει μέσα από το προσωπικό της βίωμα να αφηγηθεί την ιστορία ενός μεταπολεμικού κόσμου, που παλεύει να βρει τη δική ταυτότητα και να επουλώσει τα τραύματά του.
The Surfer
Σκηνοθεσία: Λόρκαν Φίνεγκαν
Παίζουν: Νίκολας Κέιτζ, Φιν Λίτλ, Τζούλιαν Μακ Μάχον, Νίκολας Κασίμ, Μιράντα Τάπσελ, Αλεξάντερ Μπέρτραντ, Τζάστιν Ρόσνιακ, Ραχέλ Ρομάν, Σαρλότ Μάτζι
Περίληψη: Ένας άνδρας επιστρέφει στην παραθαλάσσια πατρίδα του, αποφασισμένος να κάνει σερφ στην παραλία που πάντα αγαπούσε, αλλά οι ντόπιοι τού υπενθυμίζουν συνεχώς ότι είναι ανεπιθύμητος.
Η νέα ταινία του Λόρκαν Φίνεγκαν («Without Name», «Nocebo», «Vivarium») με πρωταγωνιστή τον Νίκολας Κέιτζ.
Ένας άντρας -δεν θα μάθουμε ποτέ το όνομά του, αφού όλοι τον αποκαλούν Surfer- επιστρέφει στην παραλία των παιδικών του χρόνων στην Αυστραλία, όπου συνήθιζε να κάνει σερφ, ένα άθλημα που εγκατέλειψε, κυνηγώντας μια άνετη οικονομικά ζωή. Πλούσιος πια και επιτυχημένος, γυρίζει στον τόπο όπου μεγάλωσε, για να μάθει και στον του γιο του να δαμάζει τα κύματα. Η επιθυμία του όμως ανατρέπεται από μια ομάδα ντόπιων, των οποίων το μότο είναι: «Δεν μένεις εδώ, δεν σερφάρεις εδώ». Οργανωμένη σχεδόν σαν σέκτα, με βίαιες συμπεριφορές και αντιδράσεις, η ομάδα αυτή θα μετατρέψει σε εφιάλτη τις ειδυλλιακές του διακοπές. Τότε ο Surfer, ταπεινωμένος και θυμωμένος, παρασύρεται σε μια σύγκρουση, που εντείνεται μαζί με τον αφόρητο καύσωνα του καλοκαιριού και τον φτάνει στα όριά του.
Βασισμένος σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στο Lunada Bay της Καλιφόρνια των ’60s, όπου μια αδελφότητα surfers εξελίχθηκε σε συμμορία και κατηγορήθηκε ακόμα και για βιασμούς, ο Ιρλανδός Φίνεγκαν φτιάχνει ένα θρίλερ, που το λούζει ο ήλιος της Αυστραλίας, όπου ο άψογα κουστουμαρισμένος Νίκολας Κέιτ σταδιακά αποσυντίθεται, εσωτερικά και εξωτερικά, προκειμένου να επιβιώσει μέσα σε αυτό τον παραλογισμό του τοπικισμού, που γίνεται άκρατος ρατσισμός.
Κάνοντας μια διθυραμβική παγκόσμια πρεμιέρα στα midnight screenings πέρσι στις Κάννες, όπου απέσπασε παρατεταμένο χειροκρότημα, αυτό το b- movie συνδυάζει το horror με το vintage και το κοινωνικό σχόλιο, παίζει δεξιοτεχνικά με το στοιχείο του ήλιου που γίνεται παραισθησιογόνα εφιαλτικός και οδηγείται σε ένα απρόβλεπτο φινάλε, χωρίς να αποφεύγει όμως τις υπερβολές.
Μαθήματα από έναν Πιγκουίνο (The Penguin Lessons)
Σκηνοθεσία: Πίτερ Κατάνεο
Παίζουν: Στιβ Κούγκαν, Τζόναθαν Πράις, Μπγιόρν Γκούσταφσον, Ντέιβιντ Χερέρο
Περίληψη: Ένας Άγγλος γίνεται φίλος με έναν μικρό πιγκουίνο, που θα του αλλάξει τη ζωή.
Ο Στιβ Κούγκαν και ο Τζόναθαν Πράις πρωταγωνιστούν στη νέα ταινία του υποψήφιου για Όσκαρ Πίτερ Κατάνεο («The Full Monty»).
Βασισμένη στο ομώνυμο, επιτυχημένο μυθιστόρημα του Τομ Μισέλ και σε μια πραγματική ιστορία, η ταινία ακολουθεί έναν Άγγλο δάσκαλο, τον Τομ Μιστελέ, που ταξιδεύει μέχρι την Αργεντινή για να δουλέψει σε ένα σχολείο. Εκεί, η ζωή του αλλάζει ριζικά, όταν γίνεται φίλος με έναν μικρό πιγκουίνο, που θα του διδάξει τα σημαντικότερα μαθήματα.
Και μετά δεν έμεινε κανείς (And Then There Were None)
Σκηνοθεσία: Ρενέ Κλερ
Παίζουν: Μπάρι Φιτζέραλντ, Γουόλτερ Χιούστον, Λούις Χέιγουορντ, Τζουν Ντιπρέ
Περίληψη: Σε μια απομονωμένη βίλα σ’ ένα νησί, οι άγνωστοι μεταξύ τους καλεσμένοι, που ο καθένας τους κρύβει ένα σκοτεινό μυστικό, αρχίζουν να πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλον.
Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι «Δέκα Μικροί Νέγροι» και με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από την αρχική του κυκλοφορία, το εμβληματικό θρίλερ του Ρενέ Κλερ επιστρέφει στις κινηματογραφικές οθόνες με ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες.
Οκτώ άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι με ένοχο παρελθόν προσκαλούνται σε μια απομονωμένη βίλα σε νησί, μαζί με ένα ζευγάρι υπηρέτες. Οι οικοδεσπότες δεν εμφανίζονται ποτέ, ενώ σύντομα ξεκινά μια αλυσίδα φόνων που φαίνεται να ακολουθεί κατά γράμμα ένα ανατριχιαστικό παιδικό τραγουδάκι. Ενώ η επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι κομμένη, ο πανικός και η καχυποψία κατακλύζουν τους επισκέπτες, καθώς αντιλαμβάνονται ότι ο δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσά τους.
Οι ερμηνείες των Μπάρι Φιτζέραλντ και Γουόλτερ Χιούστον ξεχωρίζουν σε ένα υποδειγματικό ensemble καστ, αποδίδοντας χαρακτήρες που ταλαντεύονται ανάμεσα στον πανικό, την ενοχή και την απόγνωση. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία ενισχύει την αίσθηση μυστηρίου με τη χρήση σκιών, δραματικών φωτισμών και σφιχτών κάδρων, ενώ ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην υποβλητική μουσική του Μάριο Καστελνουόβο-Τεντέσκο, ενός από τους σημαντικότερους συνθέτες που εργάστηκαν ποτέ στο Χόλιγουντ.
Η ταινία απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο και με βαθμολογία 100% στο Rotten Tomatoes μας καλεί να βυθιστούμε στο απόλυτο μυστήριο με μια ελαφριά μακάβρια πινελιά, αγωνία και γενναίες δόσεις χιούμορ.
Βιριδιάνα (Viridiana)
Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ
Παίζουν: Σίλβια Πινάλ, Φερνάντο Ρέι, Φρανθίσκο Ραμπάλ, Μαργκαρίτα Λοθάνο
Περίληψη: Η δόκιμη μοναχή Βιριδιάνα επισκέπτεται τον θείο της, ο οποίος αποπειράται να τη βιάσει και αυτοκτονεί. Εκείνη, γεμάτη τύψεις, εγκαταλείπει το μοναστήρι και αφιερώνεται σε αγαθοεργίες.
Σουρεαλιστικό έπος διά χειρός Λουίς Μπουνιουέλ.
Η Βιριδιάνα, μια νεαρή δόκιμη μοναχή, λίγο πριν πάρει τους τελικούς όρκους, επισκέπτεται απρόθυμα τον θείο της, Δον Χάιμε, που την έχει υποστηρίξει οικονομικά. Ο Δον Χάιμε, βλέποντας στη Βιριδιάνα την εικόνα της αείμνηστης συζύγου του, επιχειρεί να την αποπλανήσει. Μετά την αποτυχία του, αυτοκτονεί. Η Βιριδιάνα, γεμάτη ενοχές, αποφασίζει να μετατρέψει την έπαυλη του θείου της σε καταφύγιο για άστεγους και φτωχούς. Ωστόσο, η προσπάθειά της να επιβάλει την καλοσύνη και την ηθική οδηγείται σε χάος και κορυφώνεται σε μια σκηνή, όπου οι άστεγοι αναπαριστούν μια βλάσφημη εκδοχή του Μυστικού Δείπνου.
Η ταινία αποτελεί αιχμηρή κριτική στον καθολικισμό, την υποκρισία της φιλανθρωπίας και τις κοινωνικές δομές και παραμένει ένα από τα πιο προκλητικά και πολυσυζητημένα έργα στην Ιστορία του κινηματογράφου. Ο Μπουνιουέλ χρησιμοποιεί σουρεαλιστικά και συμβολικά στοιχεία για να αποδομήσει τις παραδοσιακές αξίες, παρουσιάζοντας την αποτυχία της ιδεαλιστικής προσέγγισης της Βιριδιάνα απέναντι στην ανθρώπινη φύση.
8 ½ (Otto e Mezzo)
Σκηνοθεσία: Φεντερίκο Φελίνι
Παίζουν: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Κλαούντια Καρντινάλε, Ανούκ Αϊμέ
Περίληψη: Ο Γκουίντο Ανσέλμι είναι ένας σκηνοθέτης σε βαθιά κρίση, βασανιζόμενος από φαντασιώσεις και έμμονες ιδέες σχετικά με την καθολική παιδεία του, τις σχέσεις του με τις γυναίκες και την αναζήτηση καλλιτεχνικού νοήματος.
Το μεγάλο αυτοβιογραφικό αριστούργημα του Φεντερίκο Φελίνι, για πρώτη φορά σε ψηφιακή κόπια 4Κ.
Ο Γκουίντο Ανσέλμι, ένας διακεκριμένος αλλά αποπροσανατολισμένος σκηνοθέτης, βυθίζεται σε δημιουργικό αδιέξοδο την ώρα που ετοιμάζει τη νέα του ταινία. Ανάμεσα στις πιεστικές προσδοκίες του κινηματογραφικού κόσμου και στις δικές του υπαρξιακές αναζητήσεις, αρχίζει να χάνεται σε έναν εσωτερικό λαβύρινθο από αναμνήσεις, φαντασιώσεις και εμμονές. Η αυστηρή καθολική του ανατροφή, οι σύνθετες και συχνά οδυνηρές σχέσεις του με τις γυναίκες, και το άγχος της καλλιτεχνικής δημιουργίας εισβάλλουν στο φιλμ που προσπαθεί να γυρίσει, διαλύοντας τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Ένα ποιητικό και βαθιά προσωπικό έργο, το «8 ½ «αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά φιλμ στην Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου - μια υπαρξιακή συμφωνία για την κρίση της δημιουργίας, την ταυτότητα και την ίδια τη φύση της τέχνης.