Η χαρακτηριστική φιγούρα του Ian Anderson να παίζει φλάουτο στο ένα πόδι αποτελεί το σήμα κατατεθέν των θρυλικών Jethro Tull.
Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου το ιστορικό συγκρότημα των Jethro Tull επιστρέφει στην Αθήνα για να δώσει μια συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο του Λυκαβηττού.
Ο Ian Anderson στο iefimerida
Η συναρπαστική ιστορία του συγκροτήματος ξεκινά το 1968 στο διάσημο Marquee Club του Λονδίνου, ως ένα ταπεινό αλλά ασυνήθιστο μπλουζ, τζαζ συγκρότημα. Ασυνήθιστο, γιατί το κύριο όργανο που κέρδισε την προσοχή του κοινού δεν ήταν η κιθάρα, αλλά το φλάουτο σε μια συνύπαρξη που έως τότε δεν είχαμε ξαναδεί.
Σε επικοινωνία με τον Ian Anderson, λίγο πριν έρθει με το συγκρότημά του στην Αθήνα, αποκαλύπτει στο iefimerida.gr το πώς ολα αυτά τα χρόνια έχουν βιώσει την ανταπόκριση του ελληνικού κοινού και τι τους έχει μείνει αξέχαστο από τις προηγούμενες εμφανίσεις.
«Ήταν πάντα μια ευχάριστη έκπληξη να βρίσκουμε αποδοχή και επιδοκιμασία από κοινά σε χώρες εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, όπου γνωρίσαμε την πρώτη μας επιτυχία το 1968, 1969, και μάλιστα σε χώρες όπου ο πολιτισμός είναι πολύ διαφορετικός από τον δικό μας. Μαζί με άλλες μεσογειακές χώρες, η Ελλάδα δείχνει να αγαπά την πιο «βαριά» πλευρά της ροκ μουσικής εδώ και πολλά χρόνια».
«Δεν πίνω, δεν καπνίζω, είμαι ο βαρετός μικροκαμωμένος γέρος στην ουρά του σούπερ μάρκετ»
«Για μένα, η «ειδική σχέση» με την Ελλάδα και τους Ελληνες, έχει να κάνει με το αίσθημα ιστορίας και καλλιτεχνικού πολιτισμού που συναντώ στις επισκέψεις μου, είτε ως μουσικός είτε ως τουρίστας. Νιώθω δέος από το περιβάλλον και το πλαίσιο μέσα στο οποίο εμφανιζόμαστε, είτε πρόκειται για αρχαία θέατρα είτε για σύγχρονους θεατρικούς χώρους».
«Δεν είμαι άνθρωπος του «ήλιου, της θάλασσας και της άμμου», οπότε ακόμη και στις διακοπές με ενδιαφέρει μόνο η ιστορική διάσταση. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, ούτε ζω μια τυπική ροκ εν ρολ ζωή. Είμαι ο βαρετός μικροκαμωμένος γέρος στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Ο μοναχικός τύπος που δεν θα καλούσες ποτέ σε ένα πάρτι. Συνήθως δεν μιλάω με αγνώστους ούτε απολαμβάνω την παρέα, ειδικά όταν τρώω. Ένας Κλιντ Ίστγουντ από σπαγγέτι γουέστερν με φλάουτο. Οπότε καλύτερα να μην τα βάζετε μαζί μου».
«Ζω με το παρελθόν, όχι μέσα στο παρελθόν»
«Μου αρέσει να φέρνω την ιστορία και την παράδοση στο παρόν και να κάνω συχνά συγκρίσεις. Να ζω με το παρελθόν, όχι μέσα στο παρελθόν. Ζω με το φιλικό φάντασμα του ανθρώπου που ήμουν πριν από 57 χρόνια, όταν ξεκίνησαν οι Jethro Tull. Στέκεται δίπλα μου όταν βγαίνω στη σκηνή και μου προσφέρει τόσο ενθάρρυνση όσο και που και που μια δυνατή κλωτσιά στα οπίσθια!
Ύστερα από δεκαετίες δημιουργίας, ποια είναι η πηγή που συνεχίζει να σας εμπνέει περισσότερο;
«Πάνω απ’ όλα, είναι η περιέργεια και η δίψα για γνώση που συνοδεύει τη δουλειά ενός τραγουδοποιού και συνθέτη. Κάθε μέρα φέρνει την ευκαιρία να μάθω κάτι που δεν ήξερα χθες και πιθανόν να το εντάξω στη δημιουργική διαδικασία της σύνθεσης. Ευτυχώς, δεν υποφέρω από «δημιουργικό μπλοκάρισμα». Κάτι, μέχρι τώρα, πάντα μου έρχεται στο μυαλό όταν το χρειάζομαι και η μούσα συνεχίζει να περνάει για ένα φλιτζάνι τσάι και ένα κομμάτι κέικ».
Μερικά πράγματα που ίσως δεν ξέρετε για τους Jethro Tull:
- Πήραν το όνομά τους από έναν Άγγλο πρωτοπόρο της γεωργίας του 18ου αιώνα, τον Jethro Tull. Το όνομα επέλεξε ο μάνατζερ τους.
- Απέρριψαν μια πρόταση να παίξουν στο εμβληματικό φεστιβάλ του Γούντστοκ το 1969. Παρόλα αυτά στην ταινία για το Γούντστοκ ακούγεται το τραγούδι τους This Was.
- Κέρδισαν το πρώτο Grammy στην κατηγορία Best Hard Rock/Metal Performance το 1989 για το Crest Of A Knave. Όταν οι Metallica κέρδισαν το Grammy σε αυτή την κατηγορία το 1990, κατά τη διάρκεια της ομιλίας τους είπαν σαρκαστικά: «Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους Jethro Tull που δεν ήταν υποψήφιοι φέτος».
- Ο Tony Iommi, ένας από τους ιδρυτές των Black Sabbath, ήταν μέλος των Jethro Tull για δύο εβδομάδες το 1968. Έπαιξε μαζί τους στο Rock 'n' Roll Circus των Rolling Stones, το οποίο κυκλοφόρησε σε βίντεο το 1995.
- Άνοιξαν για τους Led Zeppelin στην πρώτη αμερικανική περιοδεία των Zeppelin. Επίσης, κάποτε άνοιξαν τις συναυλίες των Pink Floyd.
- Από τα τέλη της δεκαετίας του '70 έως το 2010, ο Άντερσον ήταν ιδιοκτήτης ενός ιχθυοτροφείου σολομού στη Σκωτία. Στο αποκορύφωμά της, απασχολούσε 400 άτομα και ήταν ο μεγαλύτερος ανεξάρτητος παραγωγός καπνιστού σολομού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένας από τους πελάτες του ήταν το πολυκατάστημα Harrod's του Λονδίνου.
- Το 1969, οι αναγνώστες του βρετανικού περιοδικού Melody Maker ψήφισαν τους Jethro Tull ως το τρίτο καλύτερο συγκρότημα - πίσω από τους Beatles και τους Rolling Stones.
- Το Μάιο του 1992, ο Γιώργος Νταλάρας συμμετείχε στην συναυλία που έδωσαν στην Αθήνα και μοιράστηκε επί σκηνής δύο τραγούδια ντουέτο με τον Ian Anderson. Το παραδοσιακό τραγούδι ”John Barleycorn” το οποίο περιλαμβάνεται και στο δίσκο ”A little light music” και το ”Ruby Tuesday” των Rolling Stones.
To Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου θα κάνουν μια στάση στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού προσθέτοντας άλλη μια μνημειώδη live εμφάνιση στη συναυλιακή βίβλο της χώρας μας.
Η προπώληση εισιτηρίων για τη συναυλία του Λυκαβηττού συνεχίζεται από την ticketmaster.gr
https://www.ticketmaster.gr/jethro-tull-the-seven-decades_sgpl_2137097.html