Απολύτως πιστό στις προδιαγραφές της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας και όμως τόσο ξεχωριστό, ένα πραγματικό ποίημα σύγχρονης αρχιτεκτονικής, είναι το ιδιωτικό παρεκκλήσι που σχεδίασε στη Μύκονο ο David Roy.
Στον λόφο Κούνουπα της Μυκόνου, πλάι σε μια ιδιωτική κατοικία, στέκει ένας ναός που αποτελεί πραγματικό ύμνο στην αρχιτεκτονική της Κυκλάδων, με την μεγαλύτερη δυνατή μινιμαλιστική προσέγγιση, καθαρότητα και απόλυτη αφαιρετικότητα στις γραμμές και με την απόλυτη κυριαρχία του λευκού που διασπάται μόνο από το γαλάζιο.
Ενας πραγματικός χώρος λατρείας που προκαλεί δέος χωρίς καμία επιτήδευση. Το παρεκκλήσι αυτό, με την υπογραφή του σημαντικού αρχιτέκτονα David Roy του γραφείου James Gorst Architects, αποτελείται ουσιαστικά από μια σειρά μικρών πάνλευκων κτισμάτων που ενώνονται δημιουργώντας έναν όγκο όπου κυριαρχούν οι ευθείες γραμμές και τα δυο ημικύκλια των τρούλων.
Οι ιδιοκτήτες ζήτησαν από τον Roy έναν χώρο λατρείας, έναν ορθόδοξο ναό, όπου θα συναντιέται η οικογένεια και οι φίλοι τους, στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής τους. Δεν ήθελαν τίποτα λιγότερο από την πιο αγνή, μινιμαλιστική αρχιτεκτονική για αυτό το εκκλησάκι που βρίσκεται σε έναν λόφο με συγκλονιστική θέα στο Αιγαίο. Οι κανόνες της ορθόδοξης εκκλησίας και η αρχιτεκτονική των Κυκλάδων έπρεπε να θριαμβεύσουν μαζί με το προσωπικό ύφος σε αυτό το σχέδιο που ήταν πρόκληση ακόμα και για τον David Roy. Το συνολικό κόστος ανήλθε στις 185.000 ευρώ.
Στην ουσία ο Roy ακολούθησε τη λογική της αποδόμησης: σαν να «έσπασε» σε κομμάτια το παρεκκλήσι για να δημιουργήσει μικρότερους σχεδόν γλυπτικούς χώρους συνολικής, ενιαίας έκτασης 72 τετραγωνικών, μέσα στην αυλή. Στρώθηκε ο χώρος έξω με την κλασική πέτρα από τα βουνά της Μυκόνου και φυτεύτηκε μόνο ένα δέντρο πλάι στο παρεκκλήσι, μια αγριελιά. Ολο το τοπίο των Κυκλάδων σε λίγα τετραγωνικά μέτρα.
Το ηλιοβασίλεμα της 6ης Αυγούστου
Το παρεκκλήσι είναι αφιερωμένο στον Χριστό Παντοκράτορα και γεμίζει με φως από ένα παράθυρο στον δυτικό τοίχο του κυρίως χώρου. Το εντυπωσιακό είναι ότι υπάρχει ένας κύκλος από μάρμαρο δίπλα στο παράθυρο αυτό. Εκεί, κάθε 6 Αυγούστου, του Σωτήρος, την ώρα του ηλιοβασιλέματος, το φως που μπαίνει από αυτό το παράθυρο έρχεται και καλύπτει ακριβώς αυτό τον μαρμάρινο κύκλο δημιουργώντας μια εικόνα που προκαλεί δέος και ρίγη. Από τα μικρά ανοίγματα του κτηρίου μπαίνει φως στον χώρο συνολικότερα, με το μπλε έξω από τις λευκές οριοθετημένες επιφάνειες των παραθύρων να μοιάζει σχεδόν σαν να φωσφορίζει και αν εγκλωβίζει το λευκό.
Ο ένας από τους δυο τρούλους φέρει μια έλλειψη, δηλαδή δεν είναι κλειστός επάνω, αλλά έχει ένα στρογγυλό άνοιγμα που ενισχύει αυτή την αίσθηση ότι περικλείεσαι από το μπλε του ουρανού όπου και αν βρίσκεσαι. Ενας μακρύς διάδρομος οδηγεί στο καμπαναριό με την μοναδική θέα στη θάλασσα. Παραδίπλα υπάρχει το παρεκκλήσι των μελτεμιών, ένας μικρός ανοιχτός χώρος που μοιάζει με αρχαίο θέατρο. Ενας υβριδικός χώρος, ανοιχτός, χωρίς οροφή, αλλά με λευκούς σμιλευμένους τοίχους που το προστατεύουν από τα μελτέμια που καταδυναστεύουν τη Μύκονο. Το εκκλησάκι παρουσιάστηκε στα μεγαλύτερα περιοδικά αρχιτεκτονικής του κόσμου, ενώ ο αρχιτέκτονας του έχει δώσει διαλέξεις σχετικά με τη δημιουργία του.
