Τι σχέση μπορεί να έχουν οι επιστήμες του Διαστήματος με τον αρχιτεκτονικό φωτισμό, την τέχνη του ήχου, τα εικαστικά, το θέατρο, τον σύγχρονο χορό και τη χιπ χοπ κουλτούρα;
Όλα τα παραπάνω γεφυρώνει ευφυώς η βραβευμένη παράσταση χορού «The Space Cadet» που παρουσιάζει η ομάδα Third Planet. Η χορογράφος Χλόη Αλιγιάννη δανείζεται στοιχεία από την εκπαίδευση των αστροναυτών και αναπαράγει τις συνθήκες ταξιδιού στο Διάστημα, σε μια χορογραφική «συνομιλία» με ηλεκτρο-ποπ διάθεση.
Το έργο που κατέκτησε την τέταρτη θέση στα διεθνή βραβεία φωτισμού [d]arc awards, φτιάχτηκε με τη λογική της pop-up performance, με τον αυτόνομο σκηνικό χώρο να στήνεται σε απρόσμενες τοποθεσίες. Η πρεμιέρα έγινε στον περίβολο του Αγίου Αθανασίου στη Βωβούσα της Ηπείρου, ακολούθησε το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και τώρα για πρώτη φορά φιλοξενείται σε κλειστό χώρο.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί Τετάρτη 28 και Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου στο BIOS.
Η Χλόη Αλιγιάννη, καλλιτεχνική διευθύντρια και χορογράφος στην ομάδα Third Planet, μιλάει στο iefimerida για την ιδιαίτερη αυτή παράσταση, τον τρόπο δημιουργίας της και την έμπνευσή της. «Βροχερό Λονδίνο, το Space Cadet των Kyuss παίζει στο repeat, η πόλη στα μάτια μου σκληραίνει καθημερινά και μια δυστοπική Gotham City του μέλλοντος, όπου διαστημικοί τουρίστες και άστεγος γήινος πληθυσμός συνυπάρχουν φαντάζει πολύ κοντά, ο Elon Musk στα νέα, ασφυκτικά τρένα και συνεχείς μετακινήσεις, η σκιά της τρομοκρατικής απειλής, μια προσωπική δύσκολη συνθήκη, η νοσταλγία για την Ελλάδα και για ένα “ανήκειν” που άφησα πίσω καιρό πριν. Κοιτώντας έξω έβλεπα και μέσα. Πού πάμε; Πού πάω;
Κάπως έτσι, νιώθοντας και εγώ σαν αιωρούμενη στο κενό, αστροναύτης μετανάστης αναζήτησα μια ανάσα για να δω κάπως καλύτερα πού βρίσκομαι» περιγράφει.
«Ξεκίνησαν οι επισκέψεις στο στούντιο, χωρίς προσδοκίες, αλλά ως ανάγκη διαφυγής από αυτή την αποπνικτική βοή. Εβδομαδιαία μοναχικά ταξίδια, ανάσες, απόσταση, ηρεμία, σιγή, διαστημικό κενό και η αστροναυτική συνθήκη φαντάζει σανίδα σωτηρίας. Τρία χρόνια μετά, το έργο το ίδιο με συντρόφευσε στον επαναπατρισμό και πλέον έχει αποκρυσταλλώσει κάτι από την εκεί περίοδο, τη συνθήκη της πανδημίας εδώ κατά την οποία πήρε μορφή και το τώρα, το μετά, την προσγείωση σε μια νέα πραγματικότητα. Το Λονδίνο, η συνθήκη εγκλεισμού των απανωτών lockdown στην Αθήνα, οι ηχογραφημένες μετακινήσεις φίλων, γνωστών και αγνώστων από όλον τον πλανήτη, οι προσωπικές ιστορίες της δημιουργικής ομάδας, μια εκπαιδεύτρια αστροναυτών, ένας αστροφυσικός, sci-fi, ο σύγχρονος χορός, ο πρωταγωνιστής street dancer, ο ράπερ, παιδιά φίλων, οικογένεια, κοινότητα. Κάποια από τα συστατικά με τα οποία μαγειρεύτηκε η παράσταση» προσθέτει.
«Αφηγούμαστε με τρόπο ποιητικό τη διαδρομή ενός αρχετυπικού εξερευνητή, με όχημα την αστροναυτική περιπέτεια, και αναζητούμε το σημείο τομής δύο ταξιδιών: του συλλογικού- με τη μελλοντική πορεία της ανθρωπότητας να κοιτά στα άστρα και τη θέση της στο σύμπαν και του ατομικού που αφορά στην εσωτερική αναζήτηση του “ανήκειν” και τη σχέση με τον τόπο που θεωρούμε σπίτι. Σαν ψάρι έξω από το νερό, ο ευάλωτος γήινος που πλανάται στο κενό πασχίζει για μια προσαρμογή που είναι αδύνατη χωρίς τεχνογνωσία και χωρίς την υποστήριξη μιας τεράστιας ομάδας πίσω στη γη. Απόλυτα μόνος αλλά και απόλυτα συνδεδεμένος.
Το διαστημικό ταξίδι είναι μια ακραία συνθήκη. Τι ψάχνει φεύγοντας; Πού κοιτά; Ποιος είναι επιστρέφοντας; Αναρωτιέμαι γιατί υπάρχει αυτή η ανάγκη για μετακίνηση, εμπρός κίνηση, ξεπέρασμα ορίων σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Στο έργο η συνθήκη είναι μια αλληγορία για τα ταξίδια που κάνουμε - εσωτερικά ή εξωτερικά που οδηγούν σε κάποιου είδους μετατόπιση, κάποια μεταμόρφωση και μάλλον κάποιας μορφής συνειδητοποιημένης ακινησίας. Για να επιστρέψει κανείς πρέπει σίγουρα και να φύγει. Εύχομαι να βρει ο καθένας κάτι από τη δική του προσωπική διαδρομή, το δικό του φευγιό, τη δική του επιστροφή στο δικό μας παραμύθι» καταλήγει η Χλόη Αλιγιάννη, καλλιτεχνική διευθύντρια / χορογράφος, στην ομάδα Third Planet.
Η σημασία του όρου «space cadet» είναι διττή: Είναι ο εκπαιδευόμενος αστροναύτης, αλλά και εκείνος που δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Το έργο κινείται και στους δύο άξονες. Ο ήρωας υπάρχει σε μια ειδικά διαμορφωμένη εγκατάσταση, η οποία άλλοτε φαντάζει σαν σπίτι, μέσο μεταφοράς, διαστημικό κατασκεύασμα του μέλλοντος και άλλοτε σαν φυλακή, παιχνίδι ή και ο κόσμος του ολόκληρος.
Από την αρχή μας ταξιδεύουμε, βρισκόμαστε συνεχώς σε κίνηση, μεγαλώνουμε, εξελισσόμαστε και ανακαλύπτουμε. Μεταβαίνουμε από μια κατάσταση σε μια άλλη, αναζητώντας τον ιδανικό́ τόπο και χρόνο, το τέλειο σημείο, το «σπίτι» μας. Το «Space Cadet» είναι ένα ποιητικό ταξίδι στο Διάστημα, μια κοσμική αναζήτηση μέσω της εμπειρίας ενός αστροναύτη/εξερευνητή. Με τη βοήθεια της κίνησης, του φωτός και του ήχου, κοινό και χορευτής μεταφέρονται συνεχώς σε νέα μέρη, καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις, ενώ στην ουσία παραμένουν σε έναν φαινομενικά περιορισμένο χώρο.
Μέσα από μια σύγχρονη περιπέτεια αναρωτιόμαστε με ποιον τρόπο ένα ταξίδι μάς μεταμορφώνει, εστιάζοντας στο πώς το έξω γίνεται μέσα και αντίστροφα. Η παράσταση αναζητεί το σημείο τομής δύο ταξιδιών: του συλλογικού - με τη μελλοντική πορεία της ανθρωπότητας να κοιτά στ’ άστρα και τη θέση της στο σύμπαν, και του ατομικού που αφορά στην εσωτερική, προσωπική αναζήτηση του «ανήκειν» και τη σχέση με το περιβάλλον, τη φύση, το «σπίτι» μας, τη Γη.
Όπως σημειώνει η ομάδα: «Έναυσμα για τη δημιουργία του έργου ήταν το διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και του εμπορικού κόσμου για ταξίδια σε άλλους πλανήτες, πηγές ενέργειας και τουρισμού στο Διάστημα και η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, σε αντιδιαστολή με τις πλέον αισθητές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και την πιθανότητα ενός μέλλοντος στο οποίο τα όρια μεταξύ́ "φυσικού", "τεχνητού", "εδώ" και "εκεί" θα είναι θολά. Το παραπάνω πλαίσιο θέτει ως καίριο πεδίο καλλιτεχνικής εξερεύνησης τη σχέση του ανθρώπου με τον πλανήτη Γη ως μητρικό περιβάλλον, αλλά και ως σημείο αφετηρίας και αυτο-αναφοράς».
«The Space Cadet»: Σύλληψη, χορογραφία, πρωτότυπη μουσική, σχεδιασμός: Χλόη Αλιγιάννη
Ταξιδιώτης: Γιάν Άγγελος Αποστολίδης Ισαάκ (a.k.a. Fuerza Negra), Σκιά: Κατερίνα Κατάκη, Συνδημιουργία Κινησιολογικού Υλικού: Χλόη Αλιγιάννη & Γιαν Άγγελος Αποστολίδης Ισαάκ (Fuerza Negra), Σχεδιασμός Φωτισμού: Άννα Σμπώκου (ASlight), Κατασκευή Σκηνικού & Κράνους: Γιάννης Αλιγιάννης (XWorks), Επιμέλεια / Σύνθεση Κειμένου: Κατερίνα Κατάκη, Αφήγηση: Θανάσιμος (Νίκος Χατζής), Ηλεκτρολόγος: Νίκος Ηλιόπουλος, Τεχνικός: Γιώργος Αντωνόπουλος, Μίξη ήχου: Εllen Curtis, Βιντεογράφος: Ξένια Τσιλοχρήστου, Επιστημονικοί συνεργάτες, Αστροφυσικός Θ. Ακύλας (Αστεροσκοπείο Αθηνών), Dr. Mindy Howard (Inner Space Training), Μέντορας μουσικής: Lee Boyd Allatson, Παραγωγή: Third Planet, Βοηθός παραγωγής: Χριστίνα Αντωνοπούλου
BIOS, Πειραιώς 84, Αθήνα, Πότε: 28 & 29 Δεκεμβρίου 2022, στις 21:00 /Εισιτήρια: 15 € γενική είσοδος, προπώληση: VIVA.GR