Πρώτες φωτογραφίες από το «Καθαροί Πια» της Σάρα Κέιν σε σκηνοθεσία Καραντζά -Το έργο σοκ με τον Λούλη σε ρόλο ακραίο - iefimerida.gr

Πρώτες φωτογραφίες από το «Καθαροί Πια» της Σάρα Κέιν σε σκηνοθεσία Καραντζά -Το έργο σοκ με τον Λούλη σε ρόλο ακραίο

Καθαροί πια
Η υποψήφια για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη Νατάσα Εξηνταβελώνη συμμετέχει στην παράσταση μαζί με τον Χρήστο Λούλη που αγκαλιάζει στην φωτογραφία / Δημήτρης Καραντζάς backstage

Μια παράσταση που δεν έχει ακόμη ανέβει. Ένα έργο που δεν έχει καν ακόμα μπει στη διαδικασία της «ανάγνωσης» από τους ηθοποιούς. Και μια φωτογράφιση που μοιάζει να τα προαισθάνεται όλα. Το «Καθαροί Πια» της Σάρα Κέιν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά άρχισε να σκιρτά.

Ο Δημήτρης Καραντζάς ετοιμάζει για τον Νοέμβριο του 2025 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης την παράσταση "Καθαροί Πια", βασισμένη στο Cleansed της Σάρα Κέιν -ένα από τα πιο απαιτητικά έργα του σύγχρονου θεάτρου. Μια κορυφή του in yer face θεάτρου.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Σάρα Κέιν, η συγγραφέας του Καθαροί Πια, αυτοκτόνησε έναν χρόνο μετά την συγγραφή του έργου. Ήταν 28 ετών
Η Σάρα Κέιν, η συγγραφέας του Καθαροί Πια, αυτοκτόνησε έναν χρόνο μετά την συγγραφή του έργου. Ήταν 28 ετών

Πριν ακόμη γίνει η πρώτη επίσημη ανάγνωση, ο σκηνοθέτης συγκέντρωσε τους ηθοποιούς του (Χρήστος Λούλης, Μαίρη Μηνά, Νατάσσα Εξηνταβελώνη, Δημήτρης Καπουράνης, Γιώργος Ζυγούρης, Νικολάκης Ζεγκίνογλου, Θανάσης Ραφτόπουλος) σε μια φωτογράφιση-πρόλογο. Όχι για να επικοινωνηθεί η παράσταση. Αλλά για να βιωθεί σωματικά, σχεδόν τελετουργικά, η είσοδος σε έναν κόσμο όπου τα πάντα είναι ρευστά: φύλο, αγάπη, βία, λόγος. «Οι φωτογραφίες θέλαμε να έχουν μια αφέλεια», μου λέει ο Δημήτρης Καραντζάς.

Η φωτογράφιση έγινε στο Πάρκο Ελευθερίας, με τη φωτογράφο  Γκέλυ Καλαμπάκα, σταθερή συνεργάτιδα του Καραντζά. Ό,τι βλέπετε εδώ δεν είναι σκηνές από παράσταση. Είναι στιγμές μιας συλλογικής κατάδυσης. Σώματα που ακουμπιούνται χωρίς προστασία. Βλέμματα που δεν έχουν ακόμη κατευθυνθεί από σκηνοθεσία, αλλά ήδη ξέρουν προς τα πού πηγαίνουν.

 To παρασκήνιο της φωτογράφισης, Η Γκέλυ Καλαμπάκα φωτογραφίζει πάνω στην σκάλα -που στηρίζει ο Χρήστος Λούλης, τους Γιώργο Ζυγούρη αι Νικολάκης Ζεγκίνογλου

To παρασκήνιο της φωτογράφισης, Η Γκέλυ Καλαμπάκα φωτογραφίζει πάνω στην σκάλα -που στηρίζει ο Χρήστος Λούλης, τους Γιώργο Ζυγούρη αι Νικολάκης Ζεγκίνογλου
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Επιχειρούμε μια ανάγνωση των φωτογραφιών, μέσα από φράσεις του έργου και όσα μας είπε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς. Ένα κείμενο σε κεφάλαια ή, πιο σωστά, σε ρωγμές.

Iντερλούδιο I: Είμαι ερωτευμένη μαζί σου και αυτό με πονάει 

 Δημήτρης Καπουράνης Μαίρη Μηνά, Γκράχαμ και Γκρέις

Δημήτρης Καπουράνης Μαίρη Μηνά, Γκράχαμ και Γκρέις

Μέσα σε ένα θραύσμα φωτός, δύο σώματα στρογγυλεύουν τη βαρύτητα. Εκείνος ξαπλωμένος, εκείνη με το χέρι πάνω του. Είναι η Γκρέις και ο Γκράχαμ. Αδερφή και αδερφός – ή μήπως μια ψευδαίσθηση καθρέφτη; Η φωτογραφία, σχεδόν αθώα, ενσωματώνει κάτι ανομολόγητο. Το βλέμμα της Γκρέις δεν ζητά συγγνώμη. Δεν υπάρχει πόζα, μόνο παραδοχή. Η αγάπη της πονά. Όχι επειδή δεν ανταποδίδεται – αλλά επειδή υπάρχει.

«Δεν ήθελα να πάμε κατευθείαν στο σκοτάδι», λέει ο Δημήτρης Καραντζάς. «Ήθελα να αρχίσουμε από μια σχεδόν αφελή, ανέμελη στιγμή. Να έχει μια ευγένεια, μια ελαφρότητα που σιγά σιγά θα μετατραπεί σε κάτι άλλο. Σαν μια στροφή. Να πεις ξαφνικά: πώς βρέθηκα εδώ;»

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ιντερλούδιο II: Αν με αγαπάς πλήγωσέ με

Ροντ και ο Καρλ, τα δυο αγόρια με την τραγική μοίρα. Γώργος Ζυγούρης, Νικολάκης Ζεγκίνογλου
Ροντ και ο Καρλ, τα δυο αγόρια με την τραγική μοίρα. Γώργος Ζυγούρης, Νικολάκης Ζεγκίνογλου

Ο Ρομπιν είναι το παιδί που προσπαθεί να μάθει να διαβάζει. Που ψελλίζει λέξεις, αλλά καταλαβαίνει μόνο τις χειρονομίες. Στην εικόνα του, δεν υπάρχει κραυγή – μόνο μια κρυφή ικεσία. Αν δεν μπορώ να σου μιλήσω, χτύπα με. Αν δεν μπορώ να σε φτάσω, διάλυσέ με.

«Προσπαθώ να τονίσω την όποια θετική πλευρά του έργου», μου λέει ο Δημήτρης Καραντζάς «Να υπάρχουν στιγμές που τα πράγματα κυλούν ευχάριστα. Πριν αρχίσουν να γίνονται δραματικά» Ο Ρόμπιν είναι αυτή η στιγμή πριν. Το βλέμμα του ανήκει στο πριν, το σώμα του όμως, στο μετά.

Ιντερλούδιο III: Αγάπα με ή σκότωσέ με

Ο Δημήτρης Λούλης είναι ο Τίνκερ, ο Δημήτρης Καπουράνης είναι ο Γκράχαμ
Ο Δημήτρης Λούλης είναι ο Τίνκερ, ο Δημήτρης Καπουράνης είναι ο Γκράχαμ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Τίνκερ κρατά από τον γιακά τον Καρλ. Δεν είναι ξυλοδαρμός. Είναι τελετουργία. Μια ακινησία που ουρλιάζει. Σ’ αυτή την εικόνα κρυσταλλώνεται η επιθυμία του Καρλ: να γίνει αποδεκτός ή να πάψει να υπάρχει. Ο Καρλ είναι ο ήρωας που δεν αντέχει ενδιάμεσες καταστάσεις. Ζητά όρια – ακόμη κι αν αυτά είναι φτιαγμένα από πόνο.

Είναι ένα σκληρό και σπαρακτικά αλληγορικό έργο. «Είναι πολύ προσωπικό, πολύ εκτεθειμένο. Και το ήξεραν όλοι από την αρχή. Όταν είπα  θα κάνουμε “φωτογράφιση”, νομίζω ότι φοβήθηκαν τα χειρότερα», λέει γελώντας ο σκηνοθέτης. Κι όμως, οι ηθοποιοί αγκαλιάστηκαν, άγγιξαν ο ένας τον άλλον, δεν υπήρξε καμία αμηχανία. «Ήρθε μια ελευθερία, ίσως γιατί όλοι είναι κουρδισμένοι να παίξουν τα πάντα. Να τα δώσουν όλα».

Κι όμως, η σκηνή αυτή δεν έχει τίποτα το αμήχανο. Ο Καρλ στέκεται. Και περιμένει το χτύπημα σαν εξαγνισμό.

Ιντερλούδιο ΙV: Ό,τι έκανα, το έκανα από αγάπη

Νατάσσα Εξηνταβελώνη ως η γυναίκα, με τον Χρήστο Λούλη
Νατάσσα Εξηνταβελώνη ως η γυναίκα, με τον Χρήστο Λούλη
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Τίνκερ, στην πιο «γυμνή» του στιγμή, αγκαλιάζει τη «γυναίκα». Εκείνη δεν αντιδρά. Δεν αντιστέκεται. Είναι ήδη αλλού. Εκείνος κοιτάζει το κενό. Όχι από ενοχή – από συνήθεια. Η φράση του δεν είναι απολογία. Είναι άλλοθι.

«Η φωτογράφιση δεν έγινε για να δείξει το έργο», εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Έγινε για να αφήσει κάτι να εννοηθεί. Πριν απ’ όλα». Και το εννοούμενο είναι αυτό: η αγάπη, όπως την βλέπει ο Τίνκερ, είναι ένα σενάριο κυριαρχίας.

Τελικό Ιντερλούδιο: Εδώ πάμε να τα παίξουμε όλα για όλα

Στην Καθαροί Πια, οι ήρωες δεν είναι «χαρακτήρες». Είναι ψυχικά αποτυπώματα σε σώματα που αγγίζονται. Δεν υπάρχει λόγος αν δεν προηγηθεί η αίσθηση. Δεν υπάρχει ερμηνεία αν δεν υπάρξει εγκατάλειψη. Οι φωτογραφίες αυτές δεν «προλογίζουν» μια παράσταση. Είναι η ίδια η στιγμή της πτώσης — η πρώτη.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Κι όταν έρθει η ώρα της πρόβας, δεν θα ξεκινήσουν από το μηδέν. Θα ξεκινήσουν από την πληγή.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ